PD-01.3120.8.5.2013.GK - Opodatkowanie podatkiem od środków transportowych przyczep i naczep.

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 stycznia 2013 r. złożonego przez (...) w Krakowie o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy polegające na tym że, przyczepy i naczepy będące własnością Wnioskodawcy podlegają zwolnieniu od podatku od środków transportowych, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2013 r.(...) w Krakowie złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.).

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, (...) w Krakowie w latach 2007-2012 odprowadzała podatek od środków transportowych należny od pojazdów nie zaliczonych do pojazdów specjalnych oraz od pojazdów nie przeznaczonych do celów specjalnych. Od pozostałych pojazdów będących w posiadaniu Wnioskodawcy Wnioskodawca nie odprowadzał podatku, z uwagi na zwolnienie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zwolnienia te dotyczyły zarówno pojazdów samochodowych jak i przyczep oraz naczep, czyli pojazdów nie wyposażonych w silnik, a przeznaczonych do wykonywania specjalnej funkcji tj. do prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych i przystosowanych w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków. Prawidłowość zastosowania zwolnienia od podatku potwierdzona została w notatce służbowej pracownika Wydziału Podatków i Opłat oraz w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 31 października 2008 r. Prezydenta Miasta Krakowa, w którym stwierdzono brak nieprawidłowości w zakresie terminowości składania deklaracji podatkowych oraz uiszczania podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych. Pismem z dnia 1 października 2012 r. Wnioskodawca został wezwany do złożenia korekty deklaracji na podatek od środków transportowych od 2007 r.", gdyż naczepy i przyczepy nie mające wpisu w dowodzie rejestracyjnym "pojazd specjalny" podlegają opodatkowaniu. Nie mogą być zwolnione od podatku jako pojazdy używane do celów specjalnych, bo nie są wyposażone w silnik.

Pismem z dnia 4 lutego 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny podając, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. W sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, prowadzi działania ratowniczo-gaśnicze wymagające przemieszczania z siedziby straży pożarnej na miejsce zdarzenia sprzętu ratowniczego oraz środków gaśniczych. Do tego celu służy sprzęt transportowy, który obejmuje głównie samochody pożarnicze oraz przyczepy i naczepy, w tym:

W związku z powyższym stanem faktycznym Wnioskodawca zwrócił się o interpretację przepisów art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) poprzez odpowiedź na pytanie, dlaczego przyczepy i naczepy przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, tj. do prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych i przystosowane w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków nie są zwalniane na podstawie ww. artykułu z podatku od środków transportowych?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w przedmiotowej sprawie, zgodnie z którym skoro przyczepy i naczepy będące w posiadaniu Wnioskodawcy są przystosowane w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków i są przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, to mimo braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym 'pojazd specjalny" powinny być zwolnione z podatku od środków, transportowych. Wykładnia celowościowa przepisu przemawia za uznaniem przyczep i naczep jako pojazdów używanych do celów specjalnych, mimo że definicja pojazdu używanego do celów specjalnych wskazuje, iż jest to pojazd samochodowy, a więc pojazd wyposażony w silnik. Ww. przyczepy i naczepy nie stanowią samodzielnych pojazdów, gdyż w celu użycia ich do zadań specjalnych (...) (czyli do działań ratowniczo-gaśniczych) musza zostać złączone z pojazdem wyposażonym w silnik.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm. - dalej u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają:

Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych, co do zasady, ciąży na osobach fizycznych i osobach prawnych będących właścicielami środków transportowych. Jak właścicieli traktuje się również jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany, oraz posiadaczy środków transportowych zarejestrowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu (art. 9 ust. 1 u.p.o.l.).

Obowiązek podatkowy, powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty (art. 9 ust. 4 u.p.o.l.).

Podatnicy podatku od środków transportowych są zobowiązani:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. zwalnia się od podatku od środków transportowych środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.

W art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) zawarto definicję pojazdu specjalnego, którym jest pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W tym miejscu należy także zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 52 ustawy Prawo o ruchu drogowym za naczepę uznaje się przyczepę, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd, natomiast przyczepa to pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem (art. 2 pkt 50 ustawy Prawo o ruchu drogowym).

Według poglądów doktryny (Wojciech Kotowski, Komentarz do art. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, SIP LEX) do pojazdów specjalnych należy zaliczyć pojazdy:

- konstrukcyjnie przystosowane do wykonywania czynności na drodze, a więc oczyszczania dróg (polewaczki, piaskarki), zimowego utrzymania dróg (pługi odśnieżne);

- przeznaczone do wykonywania określonych robót (dźwigi, pogotowia techniczne - warsztaty, pomoc drogowa, żuraw samochodowy, pożarniczy, agregat elektryczno-spawalniczy, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, do prac wiertniczych);

- wykorzystywane do określonej działalności (ruchome ambulatorium, laboratorium techniczne, pojazd radiofoniczny, telewizyjny, kina i teatry objazdowe, wystawy, biblioteki, sklepy, bary, pojazd kempingowy, pogrzebowy).

Natomiast "wszelkiego rodzaju furgony (uniwersalne, izotermiczne, chłodnie, lodownie, meblowe, konfekcyjne, piekarskie, pocztowe), cysterny (paliwa płynne, mleko, woda, gaz), pojemniki (betoniarka, przewóz bitumu, cementu luzem lub sypkich artykułów spożywczych, asenizacyjny) oraz inne (do przewozu żywego drobiu i zwierząt, kabli, napojów, elementów budowlanych, kontenerów, pojazdów, do wywozu śmieci, utylizacyjne) nie mogą być uznane za pojazdy specjalne, ponieważ służą do przewozu ładunków."

Podobne wnioski zostały zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 2519/10 (SIP LEX nr 1216713), gdzie sąd uznał, iż "Z definicji pojazdu specjalnego wynika, że istotną cechą tego typu pojazdu jest jego przeznaczenie. Będą to zatem takie pojazdy, w których ze względu na to, że przeznaczone są do wykonywania specjalnej funkcji, konieczne staje się dostosowanie nadwozia lub posiadanie specjalnego wyposażenia. Do pojazdów specjalnych należy więc zaliczyć pojazdy konstrukcyjnie przystosowane do wykonywania czynności na drodze lub zimowego utrzymania dróg (polewaczki, piaskarki, pługi odśnieżne), stanowiące ruchome urządzenia (dźwigi, żurawie, agregaty prądotwórcze, koparki, koparko-spycharki, ładowarki) lub służące do prowadzenia określonej działalności (kina ruchome, ambulanse radiologiczne, laboratoria techniczne, warsztaty naprawcze). Nie są natomiast pojazdami specjalnymi pojazdy samochodowe przeznaczone do przewozu określonego rodzaju ładunków, np. cementu (cementowozy), benzyny (cysterny), śmieci (śmieciarki) czy nieczystości (pojazdy asenizacyjne). Celem wskazanych pojazdów jest przewóz konkretnych ładunków (cementu, paliwa, śmieci), dlatego też nie można przyjąć, iż przeznaczone są do wykonywania specjalnej funkcji. Ich funkcją jest transport ściśle określonych towarów."

Rozpatrując zatem możliwość zakwalifikowania naczep i przyczep, których właścicielem jest Wnioskodawca do pojazdów specjalnych podlegających zwolnieniu od podatku od środków transportowych, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy faktycznie ich istotną cechą jest przeznaczenie. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że naczepa PZL Krosno o nr rej. (...), naczepa Metalchem Kościan o nr rej. (...) oraz naczepa PZL Krosno nr rej. (...), naczepa Metalchem Kościan o nr rej. (...) to naczepy cysterny przeznaczone do transportu wody. Naczepy te służą zatem do transportu i nie mogą być uznane za pojazd specjalny.

Podobnie przyczepy Zasław o nr rej. (...) i WZGS Opole o nr rej. (...) służą do transportu określonych rzeczy tj. pierwsza z nich do transportu zestawu pompowego, a druga poszczególnych elementów zapory wykorzystywanej w ratownictwie ekologicznym i z tego względu nie można uznać, że są przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji.

Specjalną funkcję niewątpliwie pełnią samochody pożarnicze np. z zamontowaną drabiną, żurawiem itp. Natomiast cysterny na wodę, przyczepa do transportu pompy o dużej wydajności czy elementów zapory sztywnej pomostowej to typowe pojazdy, których podstawową funkcją jest transport, przewóz określonych ładunków. Wspólną cechą tych pojazdów jest to, że mogą także być wykorzystywane przez inne podmioty, ale ciągle w tym samym celu tj. do transportu ładunków.

Istotne jest także, że przyczepy i naczepy nie mają w dowodach rejestracyjnych wpisu poświadczającego, że są pojazdami specjalnymi.

Jak wspomniano wyżej zwolnieniu od podatku od środków transportowych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. podlegają nie tylko pojazdy specjalne ale także pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.

Za pojazd używany do celów specjalnych, zgodnie z art. 2 pkt 37 ustawy Prawo o ruchu drogowym należy rozumieć pojazd samochodowy przystosowany w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków, używany przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Anty korupcyjne, Biuro Ochrony Rządu, Straż Graniczną, kontrolę skarbową, Służbę Celną, jednostki ochrony przeciwpożarowej, Inspekcję Transportu Drogowego i Służbę Więzienną. W przeciwieństwie zatem do definicji pojazdu specjalnego, pojazdem używanym do celów specjalnych jest jedynie pojazd samochodowy, a ustawodawca nie wskazał że takim pojazdem może być przyczepa (jak w przypadku definicji pojazdu specjalnego).

Skoro pojazdem używanym do celów specjalnych jest jedynie pojazd samochodowy, należy przytoczyć definicję zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którą pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Należy zatem uznać, iż wszelkie naczepy czy przyczepy nie wyposażone w silnik nie mogą być uznane zgodnie z powołanymi przepisami za pojazdy używane do celów specjalnych. Przyczepy i naczepy wymienione we wniosku nie są pojazdami używanymi do celów specjalnych i nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku ośrodków transportowych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w zw. z art. 2 pkt 37 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Wnioski takie nasuwają się po dokonaniu mającej pierwszeństwo w prawie podatkowym wykładni literalnej przepisów. Dokonana wykładnia przepisów jest jednoznaczna i nie budzi wątpliwości. Nie ma zatem potrzeby do dokonywania dodatkowo wykładni celowościowej (ani żadnej innej) przepisów mających zastosowanie w sprawie.

W związku z tym, stanowisko przedstawione we wniosku, zgodnie z którym, przyczepy i naczepy będące własnością Wnioskodawcy podlegają zwolnieniu od podatku od środków transportowych, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.