PD-01.3120.8.14.2011.GK - Stawka podatku od nieruchomości dla komórek lokatorskich oraz miejsc postojowych w garażach.

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn, zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 czerwca 2011 r. złożonego przez ... Spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie i uzupełnionego w dniu 12 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy polegające na tym że, komórki lokatorskie oraz miejsca postojowe w garażach wielostanowiskowych, będące w posiadaniu przedsiębiorcy powinny być opodatkowane wg stawki jak dla budynków lub ich części pozostałych w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. ... Spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie złożyła wniosek o wydanie 'indywidualnej interpretacji podatkowej przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.).

Wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku braki te uzupełnił w dniu 12 lipca 2011 r.

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, spółka ...Sp. z o.o. od 2006 r. prowadzi działalność gospodarczą głowie w zakresie budownictwa wielomieszkaniowego. W ramach tej działalności wybudowała kompleks dwóch budynków O charakterze mieszkaniowo-usługowym ... przy ul. ... i ul. ... w Krakowie oraz sukcesywnie sprzedaje mieszczące się w tym kompleksie lokale mieszkalne, miejsca postojowe, komórki lokatorskie i lokale komercyjne. Dodatkową pozaoperacyjną działalnością Spółki ... jest wynajem wyodrębnionych lokali komercyjnych. Z informacji podanych przez Wnioskodawcę wynika, że spółka posiada budynki I wyodrębnione w nich lokale posiadające odrębne księgi wieczyste: budynek mieszkalny przy ul. ... odrębny lokal niemieszkalny w budynku przy ul. ... oznaczony jako Gl (garaż wielostanowiskowy), budynek mieszkalny przy ul. ... odrębny lokal niemieszkalny w budynku przy ul. ... oznaczony jako Gl (garaż wielostanowiskowy) oraz lokale komercyjne o innym przeznaczeniu niż mieszkalne budynku przy ul. W oznaczone jako B1, B2, B3, B4, B5, B6, B7 i B8.

W dniu 21 maja 2009 r. Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie wydał decyzje nr ... znak ... udzielającą ... Sp. z o.o. pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, tj. budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi na parterze i z wielostanowiskowym garażem podziemnym, zlokalizowanego przy ul. ... w Krakowie.

Decyzja stalą się ostateczna z dniem 5 czerwca 2009 r.

W dniu 19 czerwca 2009 r. Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie wyda! decyzję nr ..., znak ..., udzielającą ... Sp. z o.o. pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, tj. budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi na parterze i z wielostanowiskowym garażem podziemnym, zlokalizowanego przy ul. ... w Krakowie,

Decyzja stała się ostateczna z dniem 7 lipca 2009 r.

Spółka wykazała do opodatkowania niesprzedaną powierzchnię wskazanych wyżej lokali i budynków wg następujących stawek:

* dla powierzchni lokali mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży stawkę 0,56 zł/m² (dla budynków lub ich części o przeznaczeniu mieszkalnym),

* dla powierzchni lokali komercyjnych oraz lokali mieszkalnych zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej stawkę 18,65 zł/m²,

* dla powierzchni miejsc postojowych i komórek lokatorskich przeznaczonych do sprzedaży stawkę 5,49 zł/m² (dla budynków lub ich części pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizację pożytku publicznego).

Wszystkie nieruchomości będące własnością spółki ... znajdujące się w kompleksie ... w Krakowie są jej produktami finalnie przeznaczonymi na sprzedaż

W związku z powyższym stanem faktycznym Wnioskodawca zwrócił się o interpretację przepisów art. 1a ust. 1 pkt 3, art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) oraz § 1 ust. 1 pkt 2 uchwały nr XXVII/344/07 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2007 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego Nr 894, poz. 5969) poprzez odpowiedź na pytanie, czy zasadne jest zastosowanie stawki podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego wynoszącej 5,49 zł od m² powierzchni użytkowej w odniesieniu powierzchni miejsc postojowych i komórek lokatorskich przeznaczonych do sprzedaży?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w przedmiotowej sprawie, zgodnie z którym miejsca postojowe i komórki lokatorskie znajdują się w części podziemnej budynku mieszkalnego i stanowią jego integralną część. Ze względu na charakter działalności spółki, miejsca postojowe i komórki lokatorskie są jej produktami przeznaczonymi do sprzedaży i choć są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to nie są zajęte na jej prowadzenie (Spółka nie wykorzystuje/użytkuje ich w toku prowadzenia swojej działalności gospodarczej, tj. do czasu sprzedaży pozostają nieużywane lub puste). Art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz § 1 ust. 1 pkt 2 lit. b) uchwały nr XXVII/344/07 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2007 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego Nr 894, poz. 5969) wyraźnie wskazują, że stawkę podatku od nieruchomości za m² powierzchni użytkowej, która wynosi 18,65 zł stosuje się dla budynków lub ich części "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej".

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zastosowanie stawki podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego wynoszącej 5,49 zł od m² powierzchni użytkowej w odniesieniu do powierzchni miejsc postojowych i komórek lokatorskich, których jest właścicielem, a przeznaczonych do sprzedaży jest zasadne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm. - dalej u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.). Stawki podatku od nieruchomości ustala rada gminy w drodze uchwały i zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.o.l. nie mogą przekroczyć określonego pułapu w podziale na stawki przewidziane między innymi dla budynków lub ich części:

* mieszkalnych,

* związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

* pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 2 ust. 1 u.p.o.l. wynika, że przedmiotem opodatkowania są budynki lub ich części. Pojęcia "budynki lub ich części" ustawodawca konsekwentnie używa także w powoływanych wyżej przepisach dotyczących określenia podstawy opodatkowania (art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.) oraz podziału na konkretne rodzaje stawek (art. 5 ust. 1 u.p.o.l.). Dokonując wykładni logicznej tych przepisów organ podatkowy dochodzi do wniosku, że w art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w istocie wymienione zostały dwa odrębne przedmioty opodatkowania tj. "budynki" (traktowane jako całość) oraz "części budynków". Oznacza to, że "część budynku" może stanowić odrębny przedmiot opodatkowania w sytuacji gdy, ta część jest prawnie wyodrębniona z budynku i stanowi odrębny przedmiot własności. Takie rozumienie przepisu dotyczącego przedmiotu opodatkowania zbieżne jest chociażby z definicją nieruchomości zawartą w art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą "nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności."

W odniesieniu do podatku od nieruchomości należy zauważyć, że pośrednio prawidłowość odrębnego opodatkowania lokalu wyodrębnionego z budynku wynika także z art. 3 ust. 5 u.p.o.l. Warto zaznaczyć, że w przepisie tym mowa jest jedynie o lokalu czyli odnosi się on zarówno do lokali mieszkalnych jak i niemieszkalnych. Skoro zatem dopuszczalne jest odrębne opodatkowanie lokali w budynku to nie ma przeszkód, a wręcz wskazane jest, aby te odrębne przedmioty opodatkowania były opodatkowane z zastosowaniem różnych - właściwych dla konkretnych przedmiotów opodatkowania-stawek.

W stanie faktycznym wniosku Wnioskodawca wskazuje wprost, że garaże wielostanowiskowe są samodzielnymi, wyodrębnionymi lokalami niemieszkalnymi.

W związku z powyższym należy uznać, że prawna odrębność lokali mieszkalnych oraz lokali niemieszkalnych w tym garażu stanowiących odrębny od lokalu mieszkalnego przedmiot własności upoważnia do odrębnego potraktowania lokalu i garażu z prawnopodatkowego punktu widzenia.

W opinii organu podatkowego wyodrębnione lokale zaklasyfikowane jako niemieszkalne nie mogą być potraktowane jako pełniące funkcję mieszkalną. Fakt. że lokal zaklasyfikowany jako niemieszkalny stanowi część budynku mieszkalnego nie świadczy w jakikolwiek sposób o jego funkcji mieszkalnej. Należy bowiem wskazać, że według

poglądów doktryny i orzecznictwa za kryterium decydujące o zakwalifikowaniu danej nieruchomości do kategorii budynków mieszkalnych uznaje się faktyczne przeznaczenie danego budynku i jego wykorzystanie na cele mieszkalne. Skoro bowiem ustawodawca rozdzielił przedmiot opodatkowania wskazując na sposób wykorzystania budynku lub jego części, to określeniu sposobu wykorzystania budynku lub jego części należy nadać jurydyczne znaczenie.

Zgodnie z § 3 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690) przez mieszkanie rozumie się zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego, natomiast pomieszczeniem mieszkalnym są pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego (§ 9 pkt 10 tego aktu). Wyodrębnione komórki lokatorskie, lokale użytkowe oraz garaże nie mogą być zatem uznane za lokale mieszkalne i na potrzeby podatku od nieruchomości należy zaliczyć je do lokali użytkowych.

Także wykładnia celowościowa związana z możliwością zbywania poszczególnych wyodrębnionych lokali niemieszkalnych przemawia za prawidłowością stanowiska organu podatkowego. Nie jest bowiem wykluczona sytuacja, że przedmiotem umowy np. sprzedaży, może być wyodrębniony lokal niemieszkalny, a na skutek takiej umowy korzystającym z lokalu niemieszkalnego stałaby się osoba obca, nie mająca żadnego związku z samym budynkiem mieszkalnym i jego lokalami o charakterze mieszkaniowym. Przyjęcie stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę prowadziłoby do niedopuszczalnej sytuacji, w której podatek od nieruchomości w stawce przewidzianej dla budynków mieszkalnych byłby płacony przez podatnika będącego wyłącznie właścicielem lub posiadaczem samego lokalu niemieszkalnego.

Ze stanowiska doktryny (Grzegorz Dudar - "Opodatkowanie budynków mieszkalnych znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorcy - glosa do wyroku NSA z 22 lipca 2009 r. (sygn. akt II FSK 460/08), opubl. w "Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych" Nr 10 (104) październik 2009 r.) także wynika jednoznacznie, że "w sytuacji wyodrębnienia lokali w budynku mieszkalnym opodatkowaniu podlegają poszczególne lokale (mieszkalne, użytkowe, garaże) oraz części wspólne takiego budynku, a nie cały budynek. Przyjąć należy, iż w takiej sytuacji jedynie lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi są opodatkowane według stawek właściwych dla budynków i lokali mieszkalnych, natomiast pozostałe lokale niemieszkalne powinny być opodatkowane według stawek przewidzianych dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (jeżeli znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy) lub według stawek pozostałych."

Należy podkreślić, że za budynki związane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie budynki będące w posiadaniu przedsiębiorcy z wyjątkiem budynków mieszkalnych (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.). Z tego wynika, że w sytuacji gdy przedsiębiorca posiada budynki lub ich części i nie są to budynki lub ich części mieszkalne to zastosowanie znajdzie stawka jak dla związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym organ podatkowy stoi na stanowisku, że wyodrębnione lokale niemieszkalne takie jak: komórki lokatorskie, lokale użytkowe lub garaże znajdujące się w budynku zakwalifikowanym jako mieszkalny i będące własnością przedsiębiorcy powinny być opodatkowane według stawki jak dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku gdy komórki lokatorskie nie stanowią części wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego (garażu lub innego komercyjnego) i nie zostały wyodrębnione i nie posiadają odrębnej księgi wieczystej, a są sprzedawane jako pomieszczenia przynależne do lokali mieszkalnych to wtedy powinny być opodatkowane z zastosowaniem stawki jak dla budynków mieszkalnych.

Stanowisko takie znajduje także odzwierciedlenie w bieżącym orzecznictwie sądów administracyjnych np.: wyrok WSA w Warszawie z 5 sierpnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 313/11, z 4 sierpnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 368/11, z 14 lipca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 23/11, z 7 lipca 2011 r. sygn. III SA/Wa 214/11, z 30 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 10/11, z 16 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 3228/10, z 13 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 3254/10 i sygn. akt III SA/Wa 3255/10, z dnia 13 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2652/10), z dnia 4 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2192/10, z dnia 26 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1958/10, z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2114/10, sygn. akt III SA/Wa 2115/10, sygn. akt III SA/Wa 2116/10, sygn. akt III SA/Wa 2117/10, wyrok WSA w Szczecinie z 27 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 522/11, wyrok WSA w Poznaniu z 15 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Po 811/10, wyrok WSA w Białymstoku: z 11 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Bk 12/08, z 23 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Bk 407/07.

W związku z tym, stanowisko przedstawione we wniosku, zgodnie z którym komórki lokatorskie oraz miejsca postojowe w garażach wielostanowiskowych powinny być opodatkowane wg stawki jak dla budynków lub ich części pozostałych w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, jest nieprawidłowe.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.