PD-01.3120.8.10.2012.GK - Brak upoważnienia do zastosowania niższych stawek podatkowych odnośnie niezrealizowanych zaleceń upoważnionego organu w zakresie ochrony przeciwpożarowej w części budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej w sytuacji, gdy zadecydowały o tym względy ekonomiczne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 listopada 2012 r. Urząd Miasta w Krakowie PD-01.3120.8.10.2012.GK Brak upoważnienia do zastosowania niższych stawek podatkowych odnośnie niezrealizowanych zaleceń upoważnionego organu w zakresie ochrony przeciwpożarowej w części budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej w sytuacji, gdy zadecydowały o tym względy ekonomiczne.

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 października 2012 r. złożonego przez (...) w Krakowie i uzupełnionego w dniu 23 października 2012 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy polegające na tym, że pomimo niezrealizowania ze względów ekonomicznych zaleceń upoważnionego organu w zakresie ochrony przeciwpożarowej w części budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, pozwala na przyjęcie że zaistniały względy techniczne o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. i upoważnia do zastosowania niższych stawek odnośnie tej części budynku oraz części gruntów pod tym budynkiem, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

Pismem doręczonym w dniu 9 października 2012 r. (...) z siedzibą w Krakowie złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ze względu na braki formalne Wnioskodawca został wezwany do ich uzupełnienia, co uczynił pismem z dnia 23 października 2012 r.

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, decyzją Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) nr (...), (...) świadczący usługi hotelarskie w (...) (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) został zobowiązany do: "dostosowania długości dojścia ewakuacyjnego w budynku na I piętrze Domu Wycieczkowego (...) przy ul. (...) do wymogów "aktualnie obowiązujących przepisów w terminie do 31 lipca 2011 r. Zalecenie to, z uwagi na konieczność poniesienia przez Klub wysokich kosztów związanych z budową tzw. przegród ogniowych, nie zostało wykonane. Aby zapewnić bezpieczeństwo osób korzystających z budynku DW (...) podjęto decyzję o wyłączeniu z eksploatacji z dniem 1 sierpnia 2011 t., I piętra tegoż budynku o powierzchni 388 m2 (tekst jedn.: 50% powierzchni całego budynku), położonego na działce o powierzchni 14848 m2, do czasu wykonania zalecenia wydanego przez Państwową Straż Pożarną. Taki stan rzeczy istnieje do dnia dzisiejszego i z dniem 1 sierpnia 2011 r. (...) z konieczności Opisanej powyżej, zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w 50% powierzchni budynku Domu Wycieczkowego.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych poprzez odpowiedź na pytanie jaką stawka winna być opodatkowana powierzchnia budynku wyłączonego z eksploatacji oraz działka o powierzchni 14848 m2, na której jest on położony?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w przedmiotowej sprawie, zgodnie z którym opodatkowanie powierzchni budynku DW (...) oraz działki na której jest on położony, powinno przedstawiać się następująco:

1.

388 m2 powierzchni DW (...) wyłączonej z eksploatacji wg stawki jak dla budynków pozostałych tj. 6,50 zł/m2,

2.

jeśli przyjąć, ze 388 m2 powierzchni DW (...) wyłączonego z działalności gospodarczej stanowi 50% jego powierzchni, to również działka na której jest on położony o powierzchni 14848 m2, powinna być opodatkowana następująco:

a)

7424 m2 wg stawki 0,76 zł/m2

b)

7424 m2 wg stawki 0,30 zł/m2 (jako grunty pozostałe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm. - dalej: u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W art. 5 u.p.o.l. wysokość stawek podatku od nieruchomości została zróżnicowana, między innymi przewidziano wyższe stawki podatku dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków oraz dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

W art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. zawarto definicję gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej uznając za nie grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca oświadczył, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi hotelarskie w Domu Wycieczkowym "Krakowianka". W zakresie opodatkowania tego budynku oraz gruntu, na którym budynek się znajduje co do zasady zastosowanie znajdą ewidentnie stawki jak dla budynków i gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wyjątek od tej zasady zachodzi w przypadku, gdy przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Jak wyjaśnił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 18 stycznia 20.12 r. sygn. akt I SA/Gd 1160/11 (LEX nr 1109604) "ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera legalnej definicji pojęcia "względów technicznych". Analiza językowa tego pojęcia wskazuje, że względy techniczne to takie, które mają związek ze złym stanem technicznym nieruchomości; uniemożliwiającym wykorzystanie nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Pojęcie względów technicznych nie obejmuje przyczyn natury technologicznej, ekonomicznej czy finansowej (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2007 r., sygn. akt II FSK 773/06, LEX nr 339937). Nie jest więc istotny brak środków finansowych, czy też opłacalność prowadzonego przedsięwzięcia gospodarczego. W przypadku gruntów, względy techniczne obejmują również sytuacje chemicznego, radioaktywnego lub bakteriologicznego skażenia gruntów (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 481/05, niepublikowany)."

W wyroku z dnia 14 lutego 2012 r. sygn. akt II FSK 1492/10 (LEX nr 1137505) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że "przesłanką zastosowania obniżonej stawki podatkowej jest nieużyteczność gospodarcza przedmiotu opodatkowania, wynikająca ze względów technicznych. Przesłanki takiej nie stanowi zatem nieużyteczność wynikająca ze względów ekonomicznych, organizacyjnych, prawnych lub jakichkolwiek innych."

Podobnie w wyroku NSA z 14 lutego 2012 r. sygn. akt II FSK 1490/10 (LEX nr 1125426) za niedopuszczalną uznano "próbę rozszerzenia pojęcia "względy techniczne" w oparciu o analizę ekonomicznej celowości zabiegów zmierzających do przywrócenia gruntów czy budynków do użyteczności gospodarczej, zamiast oparcia oceny tylko na technicznej możliwości przywrócenia tej użyteczności."

Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 561/11 stwierdził, że "względy techniczne" które mogą doprowadzić do wyłączenia nieruchomości z opodatkowania podatkiem w stawce przewidzianej dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej muszą być względami obiektywnymi - niezależnymi od woli podatnika. Skoro zatem podatnik kupując nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w złym stanie technicznym i mimo nakazów organów administracji nie dokonuje koniecznych remontów, to winien liczyć się z podjętym ryzykiem gospodarczym, że dla celów podatkowych ustalenia jego priorytetów prowadzonej przez niego działalności (czy dokona remontu, czy też nie, lub czy też sprzeda nieruchomość) nie są obiektywnymi okolicznościami wpływającymi na usunięcie nieprawidłowości technicznych nieruchomości."

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Podatnik wskazał, że przyczyną wyłączenia z użytkowania pierwszego piętra budynku są nieprawidłowości w zakresie przepisów przeciwpożarowych stwierdzone przez Państwową Straż Pożarną. Ze stanu faktycznego wynika także, że Podatnik nie zastosował się do zaleceń Państwowej Straży Pożarnej i nie wykonał ich w wyznaczonym terminie "z uwagi na konieczność poniesienia przez Klub wysokich kosztów związanych z budową tzw. przegród ogniowych." Okoliczności, na które powołuje się Wnioskodawca, a które pozwalałyby na uznanie, że zaistniała przesłanka względów technicznych, dotyczą zatem ewidentnie względów ekonomicznych. W szczególności wykonanie takich przegród ogniowych nie jest niemożliwe ze względów technicznych, a Wnioskodawca brak ich zainstalowania uzasadnia jedynie względami ekonomicznymi. Jak wskazano powyżej (orzeczenia sądów administracyjnych) jedynie względy czysto techniczne uzasadniają przyjęcie, że zaistniał przesłanka "względów technicznych" otwierająca możliwość opodatkowania budynków czy gruntów niższą stawką. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą co do jego oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym niemożliwość użytkowania pierwszego piętra budynku nie wynika z przyczyn natury technicznej, a stan taki jest świadomą decyzją Podatnika warunkowaną przyczynami ekonomicznymi. Nie zaistniała zatem przesłanka "względów technicznych" i nieużytkowana część budynku nie może być opodatkowana niższą stawką jak dla budynków pozostałych.

Odnosząc się do stanowiska Podatnika dotyczącego opodatkowania połowy gruntów pod budynkiem stawką jak dla gruntów pozostałych, należy przede wszystkim stwierdzić, że w przytaczanym wyżej art. 2 ust. 1 u.p.o.l. grunty, budynki i budowle stanowią odrębne przedmioty opodatkowania. W zakresie istnienia "względów technicznych" należy zatem osobno badać czy zaistniały one w stosunku do budynku a osobno stosunku do gruntu.

W tym miejscu należy jeszcze raz wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1160/11 (LEX nr 1109604) gdzie Sąd stwierdził, że "przez względy techniczne, o których mowa jest w przepisie art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., należy - w odniesieniu do gruntów - rozumieć w szczególności specyficzne warunki geologiczne, uniemożliwiające ich wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej do czasu przeprowadzenia kosztownych prac ziemnych, bądź zmiany przeznaczenia gruntów, skażenie chemiczne, radioaktywne lub bakteriologiczne gruntu, które uniemożliwia jego użytkowanie." W przedmiotowej sprawie nie istnieją żadne przesłanki natury technicznej do stwierdzenia, że w przypadku gruntu wskazanego we wniosku zaistniała przesłanka "względów technicznych".

W związku z powyższym należy uznać, że okoliczności wskazane we wniosku odnośnie budynku nie noszą znamion trwałych i obiektywnych przeszkód prowadzenia działalności gospodarczej, nie są przeszkodami natury technicznej, a mają charakter ekonomiczny i jako takie nie pozwalają na zastosowanie obniżonej stawki podatku od nieruchomości. Natomiast w przedstawionym stanie faktycznym w ogóle nie ma okoliczności pozwalających stwierdzić, że zaistniały jakikolwiek przesłanki do stwierdzenia że "względy techniczne" odnoszą się do gruntów.

Z tego względu stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane we wniosku w zakresie należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć ojej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.

Opublikowano: www.bip.krakow.pl