PD-01.310.1.2011.GK - Opodatkowanie podatkiem rolnym użytków rolnych, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych oddanych w dzierżawę osobom trzecim.

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. złożonego przez (...) z siedzibą w (...) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

uznaję, że stanowisko Strony polegające na tym, że grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione lub zakrzewione na użytkach rolnych wydzierżawione przez przedsiębiorcę osobie trzeciej z przeznaczeniem pod uprawy rolnicze, w świetle przedstawione stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. (...) z siedzibą w (...) złożyła do Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Pismem z dnia 31 grudnia 2010 r. nr IBPBI/l/443-1238/10/LSz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach przekazał wniosek do Prezydenta Miasta Krakowa (7 stycznia 2011 r. - data doręczenia) do załatwienia zgodnie z właściwością.

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, prowadzi działalność gospodarczą określoną w dziale 3 przedłożonego wraz z wnioskiem odpisu z KRS. W ramach prowadzonej działalności Spółka zakupiła grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych. Część z tych gruntów Spółka wydzierżawiła osobom fizycznym z przeznaczeniem na uprawy rolnicze.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca sformułował następujące pytanie: Czy grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów, jak użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, wydzierżawiane z przeznaczeniem na uprawy rolnicze powinny zostać przez Spółkę opodatkowane podatkiem rolnym czy podatkiem od nieruchomości?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w przedmiotowej sprawie, powołując art. 1 ustawy o podatku rolnym, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalność i gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustaw: o podatku rolnym, o podatku leśnym i o podatkach i opłatach lokalnych uważa się działalność określoną w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 z późn. zm.) zgodnie z którym działalnością gospodarczą jest zarobkowa" działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W związku z tym, że ustawanie precyzuje że działalność rolnicza musi być wykonywana przez właściciela/posiadacza gruntu to istotne pozostaje faktyczne wykorzystanie gruntu, zdaniem Spółki wydzierżawienie gruntu na uprawy rolnicze nie wyłącza tego gruntu spod opodatkowania podatkiem rolnym. W związku z tym, że zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają, użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, Spółka powinna opodatkować wydzierżawione grunty nadal podatkiem rolnym, a nie podatkiem od nieruchomości. W tym przypadku sam fakt oddania gruntu w dzierżawę nie może być rozumiany, jako zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej, istotne zdaniem spółki jest faktyczne przeznaczenie gruntu. W przedmiotowym stanie faktycznym, dzierżawa następuje z wyraźnym przeznaczeniem gruntu pod uprawy rolnicze. Nie następuje więc zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast według art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Interpretacja tych przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku użytków rolnych, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych co do zasady powinny one podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym. Natomiast w przypadku gdy wymienione przedmioty opodatkowania są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości.

Cytowane przepisy odnoszące się do opodatkowania gruntów rolnych, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych chociaż znajdują się w różnych ustawach posługuję się pojęciem "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej". Pojęcie to należy przeciwstawić pojęciu gruntów, budynków i budowli "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" użytym w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.

Pojęcie "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" należy rozumieć szeroko, tzn. wystarczy, że przedmioty opodatkowania znajdują się w posiadaniu przedsiębiorców, a należy uznać, iż są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast sformułowanie "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" należy rozumieć ściśle tzn. w przypadku użytków rolnych, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (a wyłączone z opodatkowania podatkiem rolnym) tylko w przypadku ich faktycznego zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podnosi, że użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione są oddane w dzierżawę, natomiast w umowach dzierżawy zawarto zastrzeżenie, że grunty mają być przeznaczone na uprawy rolnicze. Jednocześnie w stanie faktycznym Wnioskodawca nie wspomina czy wydzierżawione grunty faktycznie nie są zajęte na działalność gospodarczą, czy faktycznie użytkowane są rolniczo. W stanie faktycznym powołanym we wniosku znajdują się tylko twierdzenia co do intencji wydzierżawiającego zawartej w umowie dzierżawy pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą i mające jedynie skutek pomiędzy tymi stronami. Tymczasem w odniesieniu do opodatkowania przedmiotowych gruntów najważniejsze jest ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego tzn. czy na przedmiotowych gruntach jest czy nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Zakwalifikowanie gruntów do opodatkowania podatkiem rolnym lub od nieruchomości będzie zatem zależało nie od zapisów umowy dzierżawy ale od rzeczywistego stanu faktycznego jej realizacji. Nie jest bowiem wykluczone, że pomimo zapisów umowy dzierżawy, dzierżawca będzie faktycznie prowadził działalność gospodarczą na przedmiotowym gruncie.

Wydawanie interpretacji podatkowych na gruncie Ordynacji podatkowej jest ściśle sformalizowane. Wynikiem tego jest obowiązek dokonywanie wykładni przepisów przez organ podatkowy na podstawie przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego. Organ podatkowy nie może natomiast domniemywać pewnych faktów czy przeprowadzać dowodów.

Ze względu na powyższe, organ podatkowy stoi na stanowisku, że użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione oddane przez przedsiębiorcę w dzierżawę osobom trzecim będą podlegały opodatkowaniu podatkiem rolnym tylko w przypadku, gdy nie będzie na nich faktycznie prowadzona działalność gospodarcza. W związku z tym, że Wnioskodawca w stanie faktycznym powoływał się tylko i wyłącznie na zobowiązanie obligacyjne pomiędzy nim a dzierżawcą, a nie odniósł się do stanu faktycznego wydzierżawionych gruntów organ podatkowy nie może zgodzić się z przedstawionym stanowiskiem.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należy uznać za nieprawidłowe z zaznaczeniem, iż w przypadku, gdy grunty nie są faktycznie zajęte na działalność gospodarczą to aktualne są wywody organu podatkowego z których wynika, że powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.