PBI/4270i-1/MS/07 - Wydatki na zakup wody i dzierżawę dystrybutora jako koszt uzyskania przychodu.

Wnioskiem z 27 czerwca 2007 roku strona zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, przedstawiając następujący stan faktyczny:

X w celu poprawy warunków pracy pracowników (ochrona strun głosowych) podpisał umowę na dostarczanie co miesiąc butli z niegazowaną wodą źródlaną oraz dzierżawę dystrybutora z podajnikiem.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, w piśmie do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku X zwrócił się z pytaniem, czy postępuje prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup wody i dzierżawę dystrybutora.

X sformułował własne stanowisko w sprawie twierdząc, że w zaistniałym stanie faktycznym przedmiotowe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku - po uchyleniu przez Dyrektora Izby Skarbowej postanowienia z 10 sierpnia 2007 roku wydanego w tym przedmiocie - postanowieniem z 21 września 2007 roku uznał stanowisko X za nieprawidłowe. Orzekł, iż takie wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że znajdująca się w budynku X sieć wodociągowa z wodą zdatną do picia powoduje, że na pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom wody i innych napojów.

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

W oparciu o powyższy przepis Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku postanowił zmienić postanowienie z 21 września 2007 roku wydane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, uzasadniając swoje stanowisko następująco:

Z treści § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 roku Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) wynika, że pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje. Natomiast § 113 tego rozporządzenia stanowi, że miejsca czerpania wody zdatnej do picia powinny znajdować się nie dalej niż 75m od stanowisk pracy.

Powyższe przepisy nie precyzują jaka woda jest wodą zdatną do picia, ani też jakie to są napoje. Dlatego też definicję wody zdatnej do picia spełnia również: "niegazowana woda źródlana podawana z dystrybutora z podajnikiem". Tym samym poniesione przez pracodawcę wydatki na zakup butli z tą wodą oraz dzierżawę dystrybutora służącemu jej podawaniu są kosztem uzyskania przychodów.

Wobec tego Dyrektor Izby Skarbowej niniejszym zmienił z urzędu przedmiotowe postanowienie.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).