PBD/005-1-F-114/05 - Organ właściwy do wydania pisemnej interpretacji w zakresie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Nr 8 z 2005 r., póz. 60 z późn. zm.), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 13 października 2005 r., znak US.II-PDF/415/63/05, w którym udzielono interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie:

Stosownie do art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy w drodze decyzji uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 ustawy, z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Zgodnie ze stanem faktycznym, przedstawionym we wniosku z dnia 12 lipca 2005 r. (data wpływu do U.S. 15 lipca 2005 r.), uzupełnionego w dniach 18 sierpnia 2005 r., 14 września 2005 r. oraz 4 października 2005 r., Pan Tomasz M., jako przedsiębiorca, prowadzi działalność stomatologiczną i gospodarczą oraz jest wspólnikiem spółki cywilnej, prowadzącej wynajem lokali użytkowych. Dochód podatnika jest opodatkowany na zasadach ogólnych 19% podatkiem liniowym.

Pan Tomasz M. wstępnie zawarł umowę o pracę w Anglii, a po upływie 6-ciu miesięcy rozpocznie w tym kraju działalność gospodarczą (lekarz stomatolog), stanowiącą jedyne źródło dochodu. Działalność ta będzie prowadzona w oparciu o zawartą umowę z "G." (główna izba lekarska zrzeszająca stomatologów), uprawniającą Stronę do prowadzenia prywatnej praktyki stomatologicznej.

Uzyskane przychody z prowadzenia własnego zakładu dentystycznego będą stanowiły przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego zakładu pracy i odpowiadały czynnościom, które podatnik będzie wykonywał przez okres pierwszych 6-ciu miesięcy, jako lekarz stomatolog zatrudniony na umowę o pracę.

W ramach prowadzonej w Anglii działalności gospodarczej Pan Tomasz M. będzie ponosił wydatki związane z wynajęciem mieszkania, przejazdami środkami komunikacji publicznej oraz wydatki z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego. Ponadto, zostaną poniesione koszty codziennego utrzymania, co zdaniem podatnika, wiąże się z dietą przysługującą osobie prowadzącej działalność gospodarczą poza granicami kraju, czyli w podróży służbowej.

Zgodnie z informacją Strony, z tytułu prowadzonej na terenie Anglii działalności gospodarczej będą płacone zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z zaistniałymi wątpliwościami, Pan Tomasz Mieszkowski zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem:

W opinii podatnika, w przypadku prowadzonej na terenie Anglii działalności gospodarczej, będzie możliwe zaliczenie do kosztów podatkowych wszelkich wydatków poniesionych i związanych z uzyskaniem przychodów z tej działalności. Ponadto, zdaniem Pana Tomasza M., skoro dokonał on wyboru zastosowania liniowej stawki podatku z działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dochód z tej działalności będzie podlegał opodatkowaniu po zastosowaniu właściwej metody o unikaniu podwójnego opodatkowania, wynikającej z umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawartej między Polską i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii. Natomiast, obowiązek wpłaty zaliczek na podatek dochodowy w wysokości 19% uzyskanych dochodów powinien być spełniony w terminie 20 danego miesiąca po powrocie do kraju, w myśl art. 44 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wydanym postanowieniu z dnia 13 października 2005 r., znak US.II-PDF/415/63/05, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, w oparciu o postanowienia umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. Nr 7 z 1978 r., poz. 20) oraz przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 14 z 2000 r.; poz. 176 z późn. zm.), uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Analizując przedmiotową sprawę, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, co następuje.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, wniosek Pana Tomasza M. z dnia 12 lipca 2005 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego w Olsztynie w dniu 15 lipca 2005 r. Został rozpatrzony postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie, znak US.II-PDF/415/63/05, wydanym w dniu 13 października 2005 r.

W myśl art. 25 § 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 143, poz. 1199), w sprawach wszczętych i niezakończonych przez organy podatkowe pierwszej instancji przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Powyższy przepis nie dotyczy wniosków o udzielenie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych (§ 2).

Zgodnie z art. 27 ustawy, akt ten wszedł w życie z dniem 1 października 2005 r.

Przepis art. 14e Ordynacji podatkowej, dodany przez art. 1 pkt 7 ww. ustawy zmieniającej z dniem 1 września 2005 r., stanowi, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje pisemne interpretacje w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej.

W związku z powyższym, organem właściwym do wydania postanowienia w przedmiotowym postępowaniu, niezakończonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie do dnia 31 sierpnia 2005 r., w zakresie postanowień umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, był Minister Finansów.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, z rażącym naruszeniem prawa mamy do czynienia, gdy decyzja (postanowienie) została wydana wbrew nakazowi lub zdarzeniu ustanowionemu w przepisie prawnym, wbrew wszystkim przesłankom przepisu nadano prawa lub ich odmówiono albo też wbrew tym przesłankom obarczono stronę obowiązkiem, albo uchylono obowiązek. Nie chodzi jednak w tego typu przypadkach o błędy wykładni prawa, ale o przekroczenie prawa w sposób jawny i niedwuznaczny.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki do stwierdzenia naruszenia prawa w sposób rażący, bowiem postanowienie wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie pozostawało w wyraźnej sprzeczności z art. 14e Ordynacji podatkowej, w związku z art. 25 § 1 ustawy zmieniającej.

Mając na uwadze treść art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz fakt rażącego naruszenia prawa w postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 13 października 2005 r., znak US.II-PDF/415/63/05, istnieje konieczność uchylenia przedmiotowego postanowienia z urzędu.

Na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.