PBB3-4117/3-0026/2006 - Prawo do skorzystania z ulgi odsetkowej.

Pytanie podatnika

Czy można dokonać odliczenia od dochodu odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości zabudowanej częściowo niewykończonym budynkiem mieszkalnym i remont tego budynku?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia podatnika z dnia 10.03.2006 r. (wpływ do US 13.03.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 3.03.2006 r. Znak: PDFN II/415-121/05/DW stwierdzające nieprawidłowość, zawartego we wniosku z dnia 18.11.2005 r. (wpływ do US 6.12.2005 r.), stanowiska dotyczącego możliwości skorzystania z odliczenia wydatków na spłatę kredytu udzielonego na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

W dniu 6.12.2005 r. do Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek podatnika z dnia 18.11.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w ww. wniosku wynika, że podatnik w marcu 2004 r. zakupił dom, w którym: - część parterowa budynku była w stanie nadającym się do zamieszkania po wykonaniu prac remontowych, została przyjęta do użytku i odebrana zgodnie z wymogami prawa budowlanego na rzecz poprzedniego właściciela, - pierwsze piętro budynku budowane było stopniowo w latach dziewięćdziesiątych i do dnia zakupu nie zostało dokończone.

Chcąc dokończyć budowę podatnik zmuszony był uzyskać pozwolenie na budowę na swoje nazwisko i prowadzić prace przy udziale kierownika budowy.

W wyniku przeprowadzonych prac uzyskane zostały na pierwszym piętrze trzy pokoje, łazienka i pomieszczenie, w którym może w przyszłości powstać kuchnia. Pomieszczenia te mogą być wyodrębnione jako osobny lokal mieszkalny.

Zakup budynku i wykonanie prac remontowo-budowlanych sfinansowane zostało z kredytu hipotecznego zł udzielonego przez Bank Przemysłowo- Handlowy w Krakowie oraz pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży mieszkania i oszczędności około 100.000 zł.

Większość kredytu została przeznaczona na zakup części budynku z nie zakończoną budową - nadbudową oraz jej dokończenie.

Pozostała część kredytu przeznaczona została na zakup części budynku, którą odebrano w 1998 r., natomiast środki własne zużyto w większości na wykonanie prac remontowych parteru.

Podatnik uważa, że przy rocznym rozliczeniu podatku dochodowego może skorzystać z odliczenia części spłaconych odsetek od kredytu - w wysokości 70%, gdyż taką część kredytu przeznaczył na zakup części domu z niewykończoną budową - nadbudową i na wykonanie prac budowlanych związanych z dokończeniem budowy - nadbudowy.

Postanowieniem z dnia 3.03.2006 r. Znak: PDFN II/415-121/05/DW Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 10.03.2006 r. podatnik wniósł zażalenie na ww. postanowienie organu pierwszej instancji, zarzucając błędne ustalenia faktyczne, tj. że kredyt udzielony wnioskodawcy nie był przeznaczony na cele określone w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, zdaniem podatnika, zastosowana została niewłaściwa wykładnia przepisów art. 26 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, postanowień umowy kredytowej będącej przedmiotem postępowania, przepisów prawa cywilnego (w zakresie oświadczeń woli) i przepisów prawa budowlanego (w zakresie pojęcia budowy budynku mieszkalnego i nadbudowy lub rozbudowy budynku na cele mieszkaniowe).

Rozpatrując zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej m.in. z:

- budową budynku mieszkalnego albo

- zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo

- nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, jeżeli m.in. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1 (art. 26b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wprawdzie podatnik dysponował pozwoleniem uprawniającym do kontynuacji (dokończenia) budowy zakupionego budynku mieszkalnego, jednak warunkiem koniecznym do skorzystania z tzw. "ulgi odsetkowej" jest również dysponowanie umową kredytową, która potwierdza udzielenie, przez podmiot uprawniony, kredytu przeznaczonego na tę inwestycję. Jak wynika z przedstawionego w ww. wniosku stanu faktycznego kredyt hipoteczny, otrzymany przez podatnika w 2004 r. z Banku Przemysłowo - Handlowego, został udzielony na zakup domu i wykonanie prac remontowo - budowlanych.

Wobec powyższego nie został spełniony jeden z warunków koniecznych do skorzystania z możliwości dokonania odliczenia od dochodu zapłaconych odsetek od tego kredytu, określony w art. 26b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

W zażaleniu podatnik wyjaśnia, że nie miał wpływu na treść zapisu zamieszczonego w umowie kredytowej, gdyż została ona określona w regulaminie banku dotyczącego udzielania kredytów hipotecznych na cele budowlane.

Stąd też interpretacja § 2 ust. 2 tej umowy przez organ podatkowy nie była prawidłowa i nie znajdowała uzasadnienia w tym konkretnym stanie faktycznym. Dokonując wykładni określonych przez strony zapisów umowy winien wziąć pod uwagę nie tylko literalny zapis (dokonać wykładni językowej), ale też dokonać wykładni celowościowej i wziąć pod uwagę faktyczną wolę stron tej umowy wynikającą z dokumentów i to zarówno poprzedzających zawarcie umowy jak też uzyskanych po zawarciu umowy, a także ewentualne zasady udzielania kredytów przez dany bank, a w razie wątpliwości winien się zwrócić do wnioskodawcy lub banku o uzupełnienie dokumentów. Winien więc dokonać nie tylko wykładni językowej ale i celowościowej i funkcjonalnej.

Zgodnie z linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca nie jest dopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony.

W szczególności zatem przepisy dotyczące tych ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (wyrok NSA z dnia 17.07.2002 r. sygn. akt I SA/Wr 469/00).

Jest zasadą w prawie podatkowym, że wszystkie ulgi, zwolnienia czy wyjątki stanowią pewien wyłom w ogólnej zasadzie podlegania wszystkich podatników tym samym obowiązkom, stąd muszą być stosowane i rozumiane tak jak to ustawodawca literalnie określił (wyrok NSA z dnia 19.07.2000 r. sygn. akt I SA/Wr 2029/97).

Organ podatkowy obowiązany jest dokonać oceny prawnej stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa (art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej). Nie może więc zbadać w sensie merytorycznym "sprawy podatkowej" wynikającej z przytoczonego w pytaniu stanu faktycznego, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego. Organ podatkowy nie jest zobowiązany ani uprawniony do prowadzenia jakiegokolwiek postępowania wykraczającego poza granice wniosku celem np. jego uzupełnienia w zakresie stanu faktycznego czy stanowiska pytającego (wyrok WSA z dnia 13.03.2006 r. sygn. akt I SA/GL 1167/05).

Stąd też brak jest przesłanek do uwzględnienia zażalenia i dokonania zmiany postanowienia organu pierwszej instancji, wobec czego organ odwoławczy orzekł jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza, na mocy art. 143 Ordynacji podatkowej, została wydana z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.