PBB2-4117/3-0038/2006 - Przychody osiągane na podstawie umowy o zarządzanie spółką z o.o.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 27.03.2006 r. wniesionego przez Spółkę z o.o. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich z dnia 21.03.2006 r. Nr PDPF-415/5/4111/P/i/7/KG/06 stwierdzające nieprawidłowość, zawartego we wniosku z dnia 17.02.2006 r., stanowiska dotyczącego zastosowania w indywidualnej sprawie art. 13 pkt 7 i 9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

W dniu 17.02.2006 roku do Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich wpłynął wniosek Spółki z o.o. z dnia 17.02.2006 roku o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w ww. wniosku wynika, że zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Wspólników ww. Spółki z o.o. z dnia 23.11.2005 roku na funkcję Prezesa Zarządu powołano Panią X, co zostało wprowadzone do Krajowego Rejestru Sądowego postanowieniem Sądu Rejonowego dla Miasta st. Warszawy z dnia 9.12.2005 r. W dniu 28.12.2005 roku Pełnomocnik Zgromadzenia Wspólników Spółki zawarł z Panią X, jako przedsiębiorcą (zarejestrowanym pod firmą XX w Siemianowicach Śląskich, wpisanym do rejestru przedsiębiorców).

Przedmiotem działalności Pani X jest m.in. zarządzanie i kierowanie spółkami.

Zdaniem wnioskodawczyni - Spółki - przychody osiągane przez Prezesa Zarządu Spółki, na podstawie ww. zawartej umowy, należy zaliczać do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządu - organu stanowiącego osoby prawnej, tj. przychody określone w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż świadczenie usług na podstawie umowy o zarządzanie ma miejsce w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a nie działalności wykonywanej osobiście. W tym przypadku od wypłat dokonywanych na rzecz podmiotu gospodarczego Spółka nie ma obowiązku pobierania i odprowadzania do Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 21.03.2006 roku Nr PDPF-415/5/4111/P/i/7/KG/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich stwierdził, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 27.03.2006 roku Spółka wniosła zażalenie na ww. postanowienie organu pierwszej instancji, w którym podnosi, że:

- wadliwe jest postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich i błędne zajęte w nim stanowisko, pomijające fundamentalne zasady praworządności, opierające się wyłącznie na literalnej interpretacji art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzonej od 1.01.2004 roku,

- zapis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako sprzeczny z Konstytucją RP, został zaskarżony przez Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego, w związku z czym organ pierwszej instancji powinien przynajmniej zawiesić postępowanie do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Trybunał Konstytucyjny,

- osoba wykonująca czynności odpłatnego zarządzania spółką powinna być traktowana jako przedsiębiorca, jeśli wykonuje te czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a definicja wynikająca z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może naruszać ustrojowych określeń pojęcia działalności gospodarczej i nie może być sprzeczna z pojęciem działalności gospodarczej wynikającym m.in. z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie znalazł przesłanek do uchylenia bądź zmiany kwestionowanego postanowienia organu pierwszej instancji.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. - zwanej dalej ustawą - ilekroć w ustawie jest mowa o: pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Wyżej powołany przepis definiuje "działalność gospodarczą" i nie odwołuje się do przepisów Ordynacji podatkowej bądź ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Z definicji tej jednoznacznie wynika, że przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej nie mogą należeć do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy, odrębnymi źródłami przychodu są m.in.: działalność wykonywana osobiście (pkt 2) i pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

W sytuacji gdy przychód osiągany w ramach działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, jest zaliczany do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 13 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, uważa się m.in. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7) oraz przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 9).

Wobec powyższego zarówno przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i przychody, o których mowa w pkt 7, stanowią przychód z (określonej w art. 13 ustawy) działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, która to działalność stanowi źródło przychodów odrębne od działalności gospodarczej.

Oznacza to, że przychody uzyskane przez osoby fizyczne na podstawie kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem i umów o podobnym charakterze należy kwalifikować - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - zawsze jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet wtedy gdy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie Pani X, jako osoba fizyczna, w 2006 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. usługi związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem - Spółką z o.o., pełniąc funkcję Prezesa Zarządu tej spółki. Przedmiot jej działalności, zgodnie z powołanym wyżej zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, obejmuje m.in.: zarządzanie i kierowanie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej - EKD 74.14B. Wykonywane przez Panią X usługi, w ramach umowy o zarządzanie ww. Spółką, zgodnie z powołanymi wyżej, jednoznacznie brzmiącymi przepisami, nie mogą być traktowane przez Spółkę jako usługi w ramach prowadzonej przez ww. działalności gospodarczej, lecz jedynie jako działalność wykonywana osobiście, określona w art. 13 pkt 9 ustawy.

Podstawą dokonywania wypłat przez Spółkę z o.o. na rzecz Prezesa jej Zarządu jest bowiem osobiste wykonywanie usług zarządzania w ramach realizacji postanowień umowy z dnia 28.12.2005 roku.

W myśl art. 41 ust. 1, 1a ustawy osoby prawne, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 4-9, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od wypłaconych należności jedynie z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, pod warunkiem złożenia przez podatnika oświadczenia, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wobec powyższego w zakresie objętym wnioskiem zachodzi sytuacja, w której Spółka obowiązana jest pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłat należności dokonywanych na rzecz Prezesa Zarządu z tytułu realizacji umowy z dnia 28.12.2005 roku.

W związku z powyższym słuszne jest postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich, że przychody uzyskane na podstawie umów wymienionych w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, nawet w przypadku, gdy wykonywane są w ramach działalności gospodarczej, traktowane są jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, od których Spółka zobowiązana jest jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

O kwalifikacji danego rodzaju przychodów do określonego źródła nie może decydować okoliczność, że Pani X dokonała wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zajmuje stanowisko, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku, słuszne jest stanowisko organu podatkowego pierwszej instancji.

W przedmiotowej sprawie, wbrew żądaniu Spółki, brak było przesłanek do zawieszenia postępowania przez organ pierwszej instancji, jak również brak przesłanek do zawieszenia postępowania odwoławczego do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Trybunał Konstytucyjny.

W myśl art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zagadnienie wstępne w rozumieniu powyższego przepisu zachodzi w sytuacji, gdy w ramach przedmiotu sprawy administracyjnej występuje jako jej element kwestia, której uprzednie rozpoznanie warunkuje możliwość rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej, a jednocześnie do rozpoznania tej kwestii nie jest właściwy organ administracji rozpatrujący sprawę administracyjną, lecz inny organ lub sąd.

Taka sytuacja nie zachodzi w rozpoznawanej sprawie, gdyż przedmiotem wniosku nie jest sprawa administracyjna, wobec czego nie znajduje zastosowania przepis art. 201 Ordynacji podatkowej.

Ponadto w myśl art. 14a § 1 w związku z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w terminie 3 miesięcy od złożenia wniosku w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym nie należy do zadań innych organów lub sądu, lecz stanowi kompetencję naczelnika urzędu skarbowego, a w postępowaniu odwoławczym dyrektora izby skarbowej (art. 14b § 5 w związku z art. 13 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Stąd też brak jest przesłanek do uwzględnienia zażalenia i dokonania zmiany postanowienia organu pierwszej instancji. Wobec czego organ odwoławczy orzeka jak w sentencji decyzji.