PB3-942/722-136/WK/99 - Zakup bonów towarowych.

Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej zakres i rodzaje wydatków jakie mogą być finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych określają przepisy art. 1 ust. 1 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Zakres przedmiotowy zakładowej działalności socjalnej, finansowanej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obejmuje m.in. udzielanie osobom uprawnionym pomocy materialnej w formie rzeczowej. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowych z Funduszu ustala, z uwzględnieniem ust. 1, pracodawca w regulaminie uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi. Pracodawca, którego pracownicy nie są zrzeszeni w związku zawodowym, regulamin uzgadnia odpowiednio z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zakup bonów towarowych przez zakład pracy celem przekazania ich wszystkim pracownikom (bez oceny stopnia ich sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej) - nie może występować ze środków Funduszu.

Zakup omawianych bonów może natomiast być sfinansowany z innych środków znajdujących się w dyspozycji pracodawców. W takim przypadku mając na uwadze, że zakup i rozdanie bonów towarowych wszystkim pracownikom nie wiąże się z zakupem i charakterem działalności socjalnej, o której mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, a tym samym nie mają do nich zastosowania postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) - wydatki poniesione na zakup omawianych bonów towarowych stanowią koszt uzyskania przychodów, jako wydatki poniesione na rzecz pracowników (art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej).