PB2/005-SIP-310/06 - Wydatki sfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego a koszty uzyskania przychodów.

Pytanie podatnika

W sprawie zaliczenia w koszty uzyskania przychodu zakupów dokonanych w związku z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej tj.: meble, sprzęt komputerowy i towary handlowe, których zakup został sfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej.

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

- zmieniam z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku z dnia 10 sierpnia 2006 r. Nr PDG/415-23/06 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 czerwca 2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2006 r., zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:

W związku z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej dokonała Pani zakupu mebli, sprzętu komputerowego i towarów handlowych. Zakup ten sfinansowany został z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej. W/w wydatków dokonała Pani w terminie do dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej, a faktury VAT i rachunki wystawione zostały na Pani imię i nazwisko.

Zapytanie dotyczyło poprawności księgowania w/w wydatków zakwalifikowanych Pani zdaniem jako koszty uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego we Włocławku, postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2006 r. Nr PDG/415-23/06, uznał stanowisko zaprezentowane w Pani wniosku za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego, powołał przepisy art. 21 ust. 1 pkt 46 oraz art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikując otrzymane przez Panią środki pomocowe jako dotację i wskazując, że otrzymana dotacja zwolniona jest od podatku dochodowego, a tym samym wydatki bezpośrednio sfinansowane z tych dochodów nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, a zatem nie należy ich uwzględniać przy wyliczeniu dochodu stanowiącego podstawę do ustalenia zaliczek na podatek dochodowy.

Na przedmiotowe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku nie złożyła Pani zażalenia, a zatem postanowienie stało się ostateczne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku stwierdził, że niniejsze postanowienie narusza obowiązujące prawo.

W myśl art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa organ odwoławczy, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z urzędu, jeżeli postanowienie to rażąco narusza obowiązujące prawo.

Rozpoznając sprawę, uwzględniając stanowisko Ministra Finansów zawarte w piśmie z dnia 30 sierpnia 2006 r. Nr DD 6-8213-8/06/DZ/412, Dyrektor Izby Skarbowej zmienia postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku z dnia 10 sierpnia 2006 r. Nr PDG/415-23/06.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymywane przez podatników, jeżeli:

- pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazywanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielenia środków bezzwrotnej pomocy oraz

- podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W świetle powyższego przepisu, podstawową przesłanką do zastosowania omawianego zwolnienia jest to, aby zostało zachowane kryterium pochodzenia środków pieniężnych ze stosownych instytucji.

W przedstawionym stanie faktycznym przesłanka ta jednak nie zachodzi.

Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004-2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206).

Pomoc, jaką otrzymują beneficjenci, pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych. W związku z tym nie jest to pomoc otrzymana ze środków bezzwrotnej pomocy, a tylko takie pochodzenie warunkuje możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Tut. organ uznał zatem za błędne stanowisko organu podatkowego pierwszej instancji, że w przedmiotowej sprawie pomoc otrzymana przez beneficjenta zakwalifikowana została jako dotacja podlegająca zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazuje się ponadto, że pomoc finansowaną z funduszy strukturalnych ze względu na kierunki jej przeznaczenia można podzielić na środki, z których finansowane są programy:

- inwestycyjne

- o charakterze społecznym i edukacyjnym, jak np. szkolenia, praktyki zawodowe w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub reorientacji zawodowej, usług doradczych, informacji zawodowej, pomocy stypendialnej dla młodzieży, a także subsydiowanie zatrudnienia.

Kierując się takim podziałem środków pochodzących z funduszy strukturalnych, do otrzymanej przez beneficjentów ostatecznych pomocy finansowanej z tych środków, obowiązujące przepisy w zakresie podatków dochodowych stosuje się w zależności od celu, na jaki przeznaczone są te środki.

W przypadku otrzymania przez beneficjentów ostatecznych, pomocy przeznaczonej na inwestycje, wydatki poniesione na przedsięwzięcia objęte wsparciem finansowym, stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i c w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są kosztami uzyskania przychodów, zaś otrzymane środki pomocowe, jako zwrot tych wydatków nie będą przychodami zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a cyt. ustawy.

Zatem w sytuacji gdy wartość początkowa zakupionych składników majątkowych, w postaci np. zestawu komputerowego bądź wyposażenia, przekroczyła kwotę 3.500,00 zł, oraz gdy spełnione zostały warunki określone w przepisie art. 22a ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas przedmioty te stanowić będą środki trwałe. W świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 cyt. ustawy również odpisy amortyzacyjne od części wartości inwestycji, która została zrefundowana, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, należy zatem podnieść, iż Pani stanowisko zawarte w zapytaniu z dnia 30 czerwca 2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2006 r., nie jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Należy również wskazać, że zgodnie z przepisem art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej zmiana postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku dochodowego za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Od niniejszej decyzji przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, ul. Dr E. Warmińskiego 18, 85-950 Bydgoszcz, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.