PB1/415-7/07 - Zapłata polisy ubezpieczeniowej jako koszt uzyskania przychodu.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu działającego na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 29 stycznia 2007 roku (wpływ 30 stycznia 2007 roku) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w związku z wątpliwościami, czy wydatek poniesiony na wykup polisy ubezpieczeniowej można wliczyć w koszty uzyskania przychodów, uznaje stanowisko Strony za nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2007 roku wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Toruniu Pana wniosek z dnia 29 stycznia 2007 roku w sprawie udzielenia informacji dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na wykup polisy ubezpieczeniowej.

Przedstawił Pan następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i obecnie świadczy Pan usługi w tartaku na terytorium Niemiec. Zażądano od Pana wykupu ubezpieczenia zdrowotnego na kraje Unii Europejskiej, wobec tego wykupił Pan polisę w firmie ... z wyraźnym zaznaczeniem, że wykonywana będzie przez Pana ciężka praca fizyczna.

W związku z powyższym w złożonym wniosku rozważa Pan możliwość wliczenia kosztu wykupu powyższej polisy ubezpieczeniowej w koszty uzyskania przychodów.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zdaniem Pana może Pan wliczyć zapłatę polisy ubezpieczeniowej w koszty uzyskania przychodów, gdyż była wymogiem w świadczeniu usług, a co za tym idzie - osiągania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów zostało zdefiniowane w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W myśl tego przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty w powyższej definicji zwrot "w celu" oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zachowanie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Jednocześnie, wydatek ten nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko zaprezentowane przez Pana uznające wydatek poniesiony na wykup polisy ubezpieczeniowej nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach.

Wydatek został poniesiony na zakup polisy "Partner w Podróży", która na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia "Partner w Podróży" Nr 02/05 oraz zawartej umowy obejmuje ubezpieczenie:

Ponadto, ubezpieczenie to zostało rozszerzone o odpowiedzialność ... za szkody powstałe w związku z wykonywaniem ciężkiej pracy fizycznej.

Tego typu wydatek nie ma wpływu na uzyskanie przychodów ani też na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, zatem brak związku przyczynowo-skutkowego. Ponadto, wykup polisy ubezpieczeniowej to czyn dobrowolny, a nie obowiązkowy. Samo odwołanie się do żądania od Pana przez zleceniodawców tego rodzaju ubezpieczenia nie pozwala uznać, że została spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w oparciu o obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony na wykup polisy ubezpieczeniowej nie stanowi kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceny stanowiska dokonano zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w piśmie z dnia 29 stycznia 2007 roku (wpływ 30 stycznia 2007 roku) i stanem prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta.

Zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 tej ustawy.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia Stronie.