PB I-3/4117/IN-53/IIUSŁ-B/2005/AA - Ulga podatkowa z tytułu budowy budynku na potrzeby mieszkaniowe

Pytanie podatnika

Dotyczy odliczeń na budowę/remont domku letniskowego.

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 lipca 2005 r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty Nr I/415-49-101/05/BS wydane w dniu 30 czerwca 2005 r., odmawia zmiany w/w postanowienia.

W dniu 10 maja 2005 r. zwrócili się Państwo do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty z wnioskiem o dokonanie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Wątpliwości Państwa powstały na tle następującego stanu faktycznego; W 1998 r. otrzymali Państwo pozwolenie na budowę domu letniskowego na terenie przeznaczonym pod budownictwo letniskowe. Powyższe znajduje potwierdzenie w nadesłanych przez Państwa w dniu 14 czerwca 2005 r. dokumentach dotyczących budowy, tj:

- pierwszej stronie dziennika budowy, w którym budowany obiekt został określony jako "budynek letniskowy",

- kserokopii strony tytułowej projektu budowlanego domku letniskowego na działce oznaczonej,

- zaświadczeniu z dnia 12 maja 2005 r. wystawionego przez Urząd Gminy na terenie której jest budowany przedmiotowy obiekt, z którego wynika, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonym uchwała gminy z dnia 10 grudnia 2004 r. działka oznaczona posiada funkcję podstawową - pod zabudowę mieszkaniową rekreacji indywidualnej oraz funkcję uzupełniającą - zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Jednocześnie w piśmie z dnia 14 czerwca 2005 r. oświadczyli Państwo, iż w związku ze zmianą terenów letniskowych na mieszkaniowe wystąpiono do Wydziału Architektury o "zmianę nazwy domu letniskowego na dom mieszkalny".

Tym samym, Państwa zdaniem, istnieje możliwość skorzystania z dużej ulgi budowlanej, gdyż "przepisy nie odróżniają domu mieszkalnego od letniskowego".

Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia 30 czerwca 2005 r. Nr I/415-49-101/05/BS nie podzielił poglądu wyrażonego w złożonym przez Państwa wniosku.

Na powyższe postanowienie, w dniu 5 lipca 2005 r., wnieśli Państwo, za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty, zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w którym podtrzymują Państwo swoje stanowisko, podnosząc, iż organ podatkowy pierwszej instancji błędnie przyjął, że potrzeby mieszkaniowe zaspokajane są w mieście, gdyż większość czasu spędzają Państwo w miejscowości L, budując tam na terenach letniskowych dom całoroczny.

Po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego jeżeli uzna, że zażalenie podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Punktem wyjścia rozważań nad zasadnością zażalenia musi być rozstrzygnięcie, czy ma do Państwa zastosowanie norma art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 1998 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 90 poz. 416, z późn. zm.), według którego odliczeniu od podatku podlegają wydatki poniesione w roku podatkowym przez podatnika na własne potrzeby mieszkaniowe z przeznaczeniem na budowę budynku mieszkalnego. Kwestię będącą przedmiotem sporu należy rozpocząć od wykładni przywołanego wyżej przepisu. Jednakże w tym miejscu wypada przypomnieć, że przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni zawężającej. Prowadziłoby to bowiem do niedopuszczalnego rozciągnięcia zakresu ulgi na te sytuacje faktyczne, których ona nie dotyczy.

Z treści powołanego przepisu wynika, że prawo do skorzystania z przedmiotowego odliczenia uzależnione jest od spełnienia następujących warunków, a mianowicie:

- wydatki należy ponieść w roku kalendarzowym, którego dotyczy odliczenie,

- wydatki muszą być przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego,

- wydatki muszą być ponoszone w celu zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Istotne w przedmiotowej sprawie jest więc ustalenie celu poczynionych wydatków, a mianowicie, czy w istocie zostały przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego służącego zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, czy też spełniającego inne cele. Nawet bowiem w sytuacji wybudowania budynku mieszkalnego podatnik nie nabywa prawa do odliczenia, gdy budowa nie ma na celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. A zatem rozstrzygające znaczenie przy ocenie prawa do skorzystania z tej ulgi ma wymóg spełnienia warunku "własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika".

Zasadniczym zagadnieniem będzie zatem wyjaśnienie, czy z samego faktu ponoszenia wydatków na budynek letniskowy, którego parametry i warunki techniczne wskazują na to, że umożliwia on nie tylko sezonowe zamieszkiwanie, ale także całoroczne zakwaterowanie, wynika samo przez się spełnienie warunku umożliwiającego odliczenie kwot wydatkowanych na własne cele mieszkaniowe podatnika.

Nie ulega wątpliwości, iż funkcją budynku mieszkalnego jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, lecz dopiero sposób faktycznego wykorzystania budynku letniskowego (mającego przymiot budynku mieszkalnego) jest wyznacznikiem jego kwalifikacji dla potrzeby zastosowania omawianej ulgi. O charakterze budynku letniskowego nie decydują zatem jego warunki techniczne, a jego przeznaczenie (służy wyłącznie do wypoczynku właściciela i jego osób bliskich) i położenie (wieś lub teren przeznaczony na rekreację).

Przy rozpatrywaniu przedmiotowego zagadnienia należy również odwołać się do obiektywnego miernika potrzeb mieszkaniowych. Chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem takie, które są zaspokajane w miejscu stałego zamieszkania danej osoby, czyli miejscowości w której ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Wobec tego mimo, iż budynek spełnia warunki techniczne domu przeznaczonego na cele mieszkaniowe, to w świetle okoliczności sprawy, należy stwierdzić iż potrzeby mieszkaniowe zaspokajają Państwo w miejscu stałego zameldowania.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika bowiem, iż mieszkacie Państwo w Ł, dom tam się znajdujący do chwili obecnej służy zaspokajaniu Państwa potrzeb mieszkaniowych.