PB I-3/4117/IN-22/IIUSŁ-B/2006/AA - Zbycie praw i roszczeń z tytułu wybudowania stanowiska garażowego

Pytanie podatnika

Czy podlega opodatkowaniu zbycie praw i roszczeń do wybudowanej we własnym zakresie wiaty parkingowej (w sytuacji, gdy Zrzeszenie Użytkowników Parkingu Strzeżonego wyraziło zgodę na przedmiotowe zbycie)?

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi odmawia zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty Nr I/415-32-254/06/ZDB z dnia 30 marca 2006 r.

W dniu 22.03.2006 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty z wnioskiem o dokonanie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Wątpliwości Pana powstały na tle następującego stanu faktycznego.

Od 1989 r. jest Pan członkiem Zrzeszenia Użytkowników Parkingu Strzeżonego. W 1990 r. Zrzeszenie to otrzymało w użytkowanie wieczyste od Skarbu Państwa nieruchomość położoną w Łodzi przy ul. G... przeznaczoną na parking z zadaszonymi stanowiskami postojowymi.

W dniu 14.11.2005 r. aktem notarialnym Rep. A. Nr.../2005 dokonał Pan zbycia praw i roszczeń do wybudowanej we własnym zakresie wiaty parkingowej oświadczając jednocześnie, iż Zrzeszenie Użytkowników Parkingu Strzeżonego w piśmie z dnia 14.11.2005 r. wyraziło zgodę na przedmiotowe zbycie. Pańskim zdaniem uzyskany z tego tytułu przychód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty w wydanym w dniu 30.03.2006 r. postanowieniu Nr I/415-32-254/06/ZDB nie podzielił poglądu wyrażonego w złożonym wniosku.

Nie zgadzając się z powyższym, w dniu 12.04.2006 r. złożył Pan zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, przesłane zgodnie z właściwością do organu podatkowego pierwszej instancji (data wpływu do urzędu skarbowego 04.05.2006 r.).

Po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego jeżeli uzna, że zażalenie podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie powołuje się Pan na treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zgodnie z którym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c stanowi, iż przychodem jest odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli jest dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Omawiany przychód opodatkowany jest w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Stwierdzić jednak należy, iż do omawianego stanu faktycznego nie będzie miała zastosowania cytowana powyżej regulacja. Z treści dokumentów dołączonych do wniosku o udzielenie interpretacji wynika bowiem, iż przedmiotowa nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste Zrzeszeniu Użytkowników Parkingu Strzeżonego w Łodzi, a nie jego poszczególnym członkom. Należy również zauważyć, iż Zrzeszenie, którego jest Pan członkiem posiada osobowość prawną zostało bowiem w dniu 23 sierpnia 1989 r. wpisane do rejestru stowarzyszeń Dział "A". Powyższe oznacza, iż Zrzeszenie może we własnym imieniu nabywać prawa oraz zaciągać zobowiązania, co potwierdza przedstawiony przez Pana akt notarialny z dnia 26.04.1990 r. (Rep. A. Nr.../90) nabycia, w imieniu Zrzeszenia, nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Panu, jako członkowi Zrzeszenia, przysługiwało prawo do wybudowania i korzystania ze stanowiska parkingowego (zaświadczenie z dnia 28.02.2006 r.) W dniu 14.11.2005 r. dokonał Pan sprzedaży przysługujących Mu "praw i roszczeń z tytułu wybudowania stanowiska nr 70". Na tym tle podniósł Pan zarzut, iż cyt. "nie można kierować się jedynie treścią samego aktu notarialnego ale zamiarem stron tej czynności". Twierdzi Pan, iż zamiarem Stron była cyt. "sprzedaż udziału we współużytkowaniu". Zarzut ten nie znajduje jednak uzasadnienia. Odwołując się bowiem do treści art. 194 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stwierdzić należy, iż dokumenty urzędowe, a takim jest bez wątpienia omawiany akt notarialny, sporządzone w formie określonej przepisami prawa, przez powołane do tego organy władzy publicznej, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Zamiar stron, na który się Pan powołuje, nie mógł być skutecznie powzięty również z tej przyczyny, że nie jest Pan współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości ani jej użytkownikiem wieczystym. Fakt bycia członkiem Zrzeszenia, będącego użytkownikiem wieczystym, nie jest bowiem równoznaczny z posiadaniem prawa wieczystego użytkowania. Należy również zauważyć, że dokumenty które zostały dołączone do zażalenia potwierdzają słuszność stanowiska zajętego w tej sprawie przez organy podatkowe. Podkreślić bowiem należy, iż wpłaty z tytułu podatku od nieruchomości, opłaty za wieczystą dzierżawę, czy dopłat do podatku VAT, zawsze dokonywane były na rzecz Zrzeszenia Użytkowników Parkingu Strzeżonego w Łodzi, które dopiero uiszczało należny podatek na rachunek budżetu właściwej gminy.

Tym samym kwota uzyskana przez Pana ze sprzedaży praw i roszczeń z tytułu wybudowania stanowiska parkingowego stanowi dochód ze sprzedaży praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przedmiotowy dochód podlega połączeniu z innymi dochodami uzyskanymi w trakcie roku podatkowego i powinien być opodatkowany na podstawie obowiązującej skali podatkowej po uwzględnieniu, stosownie do zapisu art. 9 ust. 2 omawianej ustawy, ewentualnych kosztów uzyskania omawianego przychodu.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi orzeka jak na wstępie.