P.V.0550/1/2010 - Opodatkowanie tymczasowego obiektu budowlanego.

Prezydent Miasta, działając na podstawie art. 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku (dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.)) z dnia 27 stycznia 2010 r. w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości stwierdza:

w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku (dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.))

Wnioskiem z dnia 27 stycznia 2010 r. (dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.)) wystąpił z prośbą o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku od nieruchomości za kontenery zlokalizowane w pasie gruntu linii kolejowych.

(Dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.)) poinformował, że "na gruncie będącym we władaniu (dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.)) umieścił kontener o nr inwentarzowym 3/059/00115/806-000 o powierzchni 18 m² dla potrzeb zaplecza administracyjno-socjalnego na działce gruntowej o nr 42/3 za zgodą władającego gruntem. Obiekt ten jest posadowiony w sposób, który nie stanowi trwałego połączenia z gruntem".

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przedmiotowy kontener stanowi tymczasowy obiekt budowlany, który nie jest nieruchomością a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Przedstawione stanowisko przez (dane chronione na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.)) nie jest właściwe w obecnym stanie prawnym.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.), zwaną w dalszej części u.o.p.l., opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają m.in. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej jest każda budowla będąca w posiadaniu przedsiębiorcy.

Zgodnie zaś z art. 1a pkt 2 u.p.o.l. "budowla" to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przy definiowaniu pojęcia "budowli" powołany wyżej przepis u.o.p.o.l. odwołuje się do słowniczka pojęciowego zawartego w art. 3 pr.bud.

Przez obiekt budowlany - stosownie do treści pkt 1 art. 3 cyt. wyż. ustawy - należy rozumieć:

Pojęcie budowli zostało dodatkowo zdefiniowane w art. 3 pkt 3 pr. bud. Stosownie do treści tego przepisu przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Katalog budowli objęty cyt. wyż. normą prawną nie ma charakteru zamkniętego. Wyliczenie to ma charakter przykładowy i nie może być traktowane jako wyczerpujące, co potwierdza pismo Dyrektora Departamentu Podatków Lokalnych i Katastru z dnia 15 maja 2003 r. LK-727/MM/03. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem z ww. piśmie Ministra Finansów do katalogu budowli zalicza się również tymczasowe obiekty budowlane, przez które zgodnie z definicją zawartą w treści art. 3 pkt 5 ustawy prawo budowlane należy rozumieć obiekty budowlane przeznaczone do czasowego użytkowania w okresie krótszym od ich trwałości technicznej, przewidziane do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekty budowlane nie połączone trwale z gruntem jak: strzelnice, kioski uliczne pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przykrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barokowozy, obiekty kontenerowe.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowane jest stanowisko, iż "tymczasowe obiekty budowlane" nie są odrębną kategorią obiektów budowlanych (por. wyroki NSA z dnia 13 stycznia 2009 r., II FSK 1391/07, II FSK 1396/07). Te ostatnie są bowiem odmianą obiektów budowlanych, wyodrębnioną ze względu na pewne specyficzne cechy, wobec czego również w kategoriach "budynków", "budowli" czy też "obiektów małej architektury" mogą mieścić się takie, które spełniają te cechy i są tymczasowymi obiektami budowlanymi. Tymczasowe obiekty budowlane są tylko pewną odmianą w zbiorze wszystkich obiektów budowlanych (Prawo budowlane. Komentarz., praca zbiorowa pod red. Z. Niewiadomskiego, Wydawnictwo C.H. BECK, Warszawa 2007., str. 40 i 53).

"Skoro zatem tymczasowe obiekty budowlane zasadniczo stanowią tylko określoną postać czy też odmianę obiektów budowlanych, w związku z czym mogą mieścić się w kategoriach zarówno "budynków" jak i "budowli", to wobec braku odmiennej regulacji ustawowej, nie można twierdzić, że nie obejmują ich w jakimkolwiek przypadku wynikające z art. 1a pkt 1 i 2 u.p.o.l. definicje budynku lub budowli, określające przedmioty opodatkowania podatkiem od nieruchomości wskazane w art. 2 ust. 1 i 2 pow. ustawy" (por. cyt. wyżej wyroki NSA).

Za uznaniem tymczasowych obiektów budowlanych za obiekty budowlane podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości opowiedział się NSA w wyroku z dnia 19 listopada 2008 r., II FSK 1083/07. Zdaniem tegoż Sądu zarówno tymczasowe jak i nietymczasowe obiekty budowlane traktowane są jako obiekty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 prawa budowlanego, do których to definicji odsyła ustawa o podatkach i opłatach lokalnych.

Reasumując należy stwierdzić, iż opisany przez Wnioskodawcę kontener stanowi tymczasowy obiekt budowlany związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako budowla. Podstawę opodatkowania stanowi jego wartość początkowa zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwanej dalej u.p.p.s.a. - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 u.p.p.s.a.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 u.p.p.s.a.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 2 u.p.p.s.a.) na adres Urząd Miasta Kielce, Prezydent Miasta Kielce, ul. Rynek 1, 25-303 Kielce.