P-2/415/22/06 - Koszt wytworzenia środka trwałego.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pani z dnia 29 czerwca 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania za koszt wytworzenia środka trwałego wydatków dotyczących rozbiórki starych budynków i budowy nowego budynku na potrzeby prowadzonej działalności - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać Pani stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

Pismem z dnia 29 czerwca 2006 r. zwróciła się Pani z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię uznania za koszt wytworzenia środka trwałego ogółu wydatków poniesionych w trakcie realizacji inwestycji, dotyczących zarówno rozbiórki starych budynków jak i budowy nowego budynku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w niżej opisanym stanie faktycznym.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, w zakresie odpłatnej dostawy towarów. W roku 2006 nabyła Pani prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z używanymi budynkami znajdującymi się na tym gruncie. Powyższe budynki zostały przeznaczone do rozbiórki, gdyż nie spełniają wymogów niezbędnych do prowadzenia działalności. Po zakończeniu prac rozbiórkowych na ww. gruncie zostanie wybudowany budynek, w którym prowadzona będzie działalność gospodarcza w zakresie odpłatnej dostawy towarów.

W związku z powyższym wnosi Pani o wyjaśnienie, czy po zakończeniu inwestycji, polegającej na rozbiórce starych budynków, wywiezieniu gruzu i budowie nowego budynku - jej wartość zostanie rozliczona jako koszt wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie.

W Pani ocenie wszystkie wydatki poniesione na wytworzenie środka trwałego od dnia rozpoczęcia przedmiotowej inwestycji do dnia przyjęcia do używania środka trwałego, tj. wydatki na zakup towarów i usług oraz odsetki od pożyczek i kredytów zaciągniętych na sfinansowanie budowy środka trwałego, prowizje i różnice kursowe - będą podlegały amortyzacji na podstawie art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując przedstawiony stan faktyczny, tut. Organ uznaje Pani stanowisko w sprawie za prawidłowe.

Postanawiając jak w sentencji wzięto pod uwagę co następuje.

Kwestię kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów normują przepisy art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Powyższy przepis stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 cyt. wyżej ustawy kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z zapisem art. 22a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego. W świetle art. 22g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym, w przypadku wytworzenia we własnym zakresie środka trwałego, głównym kryterium wyznaczenia jego wartości jest koszt wytworzenia.

Za koszt wytworzenia, zgodnie z art. 22g ust. 4 powyższej ustawy uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzenia środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Na koszt wytworzenia składają się zatem wszelkie koszty, które są nierozerwalnie związane z wytworzeniem środka trwałego, w tym polegające na przygotowaniu gruntu pod budowę, a także koszty likwidacji rozbieranych budynków - jako warunek nieodzowny budowy, pomniejszone o przychody z rozbiórki.

Składnikiem kosztu wytworzenia będzie wartość zakupionych materiałów i usług obcych, w tym również związanych z rozbiórką i wyburzeniem niepotrzebnych obiektów znajdujących się na gruncie przeznaczonym pod nową inwestycję jak też koszty wywozu gruzu.

Ponadto jeżeli zaciągnięta pożyczka lub kredyt zostaną przeznaczone na inwestycję, to - stosownie do art. 22g ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w koszcie wytworzenia uwzględnia się naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania odsetki, prowizje a także różnice kursowe od pożyczek lub kredytów zaciągniętych w walutach obcych na sfinansowanie budowy nowej inwestycji.

Zatem ze złożonego wniosku wynika, że prawidłowo przyjęła Pani do kosztu wytworzenia wydatki poniesione w związku z procesem powstawania przedmiotowego środka trwałego jakim będzie nowy budynek lub wpływającymi na ten proces.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.