OS-5-065-131-BR/99 - (bez tytułu).

Nawiązując do pisma z dnia 15 września 1999 r. w sprawie zamieszczania NIP podatników w umowie zawartej w formie aktu notarialnego Departament Organizacji Skarbowości uprzejmie informuje, że przedmiotowe zagadnienie należy rozpatrywać przede wszystkim w kontekście art. 11 ust. 1 i ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem podatnicy podają NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru zobowiązane są organy podatkowe między innymi na żądanie płatników podatków. Akt notarialny wiąże się bowiem z wykonywaniem zobowiązań podatkowych, a notariusze pełnią rolę płatników podatków. Powyższe okoliczności obligują podmioty posiadające NIP do podania go na żądanie notariusza, który przekazuje podatek do urzędu skarbowego (art. 11 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że w obecnym stanie prawnym z obowiązku posiadania numeru identyfikacji podatkowej zostali zwolnieni podatnicy podatków stanowiących dochody budżetów gmin tj. podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości (art. 22 ust. 1 powołanej ustawy). Podmioty te zostaną jednak objęte powszechnym obowiązkiem ewidencyjnym od 1 stycznia 2000 r. w związku z realizacją dyspozycji art. 10 ust. 2 powołanej ustawy, zawierającego tryb składania zgłoszeń identyfikacyjnych i aktualizacyjnych przez wspomnianą grupę podatników.

Należy zaznaczyć, że brak numeru identyfikacji podatkowej w akcie notarialnym nie może być powodem uznania nieważności tego aktu jako czynności prawnej. Nie umieszczenie NIP - wbrew obowiązkowi określonemu w art. 11 ust. 3 ustawy - może być w tym przypadku uznane jedynie za naruszenie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.