OS-1-WKS/66/AP/2003/OS4599 - Zarządzanie bezpośrednie i pośrednie przez nierezydenta podmiotem krajowym.

W związku z wątpliwościami związanymi z definicją zarządzania bezpośredniego i pośredniego przez nierezydenta podmiotem krajowym na tle ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz. 1302), Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.

Pojęcie zarządzania bezpośredniego i pośredniego zostało wprowadzone konwencją ramową OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Na gruncie ustawodawstwa polskiego użyte ono zostało w ustawach podatkowych, które nie zawierają jednak ich definicji. Opierając się na wykładni językowej i logicznej, należy przyjąć, iż o zarządzaniu bezpośrednim i pośrednim podmiotem przez inny podmiot można mówić wówczas, kiedy ze względu na związki o charakterze majątkowym, organizacyjnym lub kapitałowym, jeden podmiot ma bezpośredni lub pośredni wpływ na decyzje podejmowane przez drugi podmiot. W przypadku polskich spółek handlowych należałoby przyjąć, iż podmiotami zarządzającymi bezpośrednio lub pośrednio tymi spółkami są:

1) podmioty wchodzące w skład organów decyzyjnych (zarządzających) takich spółek,

2) podmioty powołujące i odwołujące osoby, o których mowa wyżej,

3) wspólnicy spółki, a jeżeli wspólnicy tacy są podmiotami instytucjonalnymi również wspólnicy tych podmiotów.

Uwzględniając powyższe okoliczności przyjąć należy, że spółkę handlową, w której inny podmiot posiada jakikolwiek udział, uznać należy za zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez ten inny podmiot. Podobnie w przypadku gdy nierezydent posiada udział w spółce, która z kolei posiada udział w innej spółce, należy uznać, że ten nierezydent zarządza bezpośrednio lub pośrednio również tą inną spółką.