Opodatkowanie budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 listopada 2013 r. Urząd Miasta w Mysłowicach Opodatkowanie budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO

Prezydent Miasta Mysłowice działając na podstawie art. 14j § 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Urzędu dnia 2 września 2013 r.) w sprawie z wniosku. (...) o wydanie w indywidualnej sprawie pisemnej interpretacji prawa podatkowego,

postanawia

- udzielić pisemnej interpretacji art. 1a ust. 1, art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.), w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), uznając iż: w odniesieniu do stanów faktycznych przedstawionych we wniosku w pkt 1 i 2 - stanowisko jej jest prawidłowe, z wyjąłem zastrzeżenia, że "...i nie jest wyłącznie wykorzystywana (zajęta) na prowadzenie działalności gospodarczej."

UZASADNIENIE

(...) wnioskiem z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut Urzędu dn. 2 września 2013 r. zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z prośbą o "wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego" - w jej indywidualnej sprawie, a mianowicie: czy budowle spółdzielni służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości? Czy warunkiem uznania budowli lub jej części za niezwiązaną z prowadzeniem działalności gospodarczej może być ustalenie, że budowla lub jej część jest zlokalizowana na gruncie związanym z budynkami mieszkalnymi i nie jest wyłącznie wykorzystywana (zajęta) na prowadzenie działalności gospodarczej?

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że Spółdzielnia jako właściciel w deklaracji na podatek od nieruchomości wykazuje następujące rodzaje budowli: sieci techniczne (cieplne, wodociągowe, kanalizacyjne), drogi, chodniki, parkingi. Ww. budowle związane są z działalnością statutową Spółdzielni polegającą na dostarczaniu i zarządzaniu lokalami mieszkalnymi oraz lokalami o innym przeznaczeniu. Spółdzielnia zarządza budynkami mieszkalnymi, w których są wyłącznie lokale mieszkalne - wraz ze związanymi z nimi gruntami oraz budynkami mieszkalnymi, w których oprócz lokali mieszkalnych są także lokale użytkowe (z przewagą lokali mieszkalnych). Działalność gospodarcza spółdzielni jest związana z realizacją celów statutowych i polega na wynajmie lokali użytkowych, miejsc reklamowych, dzierżawie gruntu itp., a ponadto prowadzi jeszcze działalność społeczną, kulturalną i oświatową.

Spółdzielnia przedstawiając swoje stanowisko stwierdziła, że:

1.

Budowle Spółdzielni służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości;

2.

Warunkiem uznania budowli lub jej części za niezwiązaną z działalnością gospodarczą jest fakt, że budowla lub jej część jest zlokalizowana na gruncie związanym z budynkami mieszkalnymi i nie jest wyłącznie wykorzystywana (zajęta) na prowadzenie działalności gospodarczej.

Do wniosku dołączono: dowód opłaty za wydanie interpretacji oraz oświadczenie, o którym mowa w art. 14b § 4 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa.

Ad. 1

Zdaniem Spółdzielni wszystkie budowle (drogi, parkingi i chodniki i inne budowle) związane z budynkami mieszkalnymi i garażami, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, mimo iż są one własnością lub współwłasnością Spółdzielni. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają tylko te drogi, chodniki, place i parkingi, które są związane z prowadzeniem przez Spółdzielnię lub inne osoby posiadające prawa do lokali, zarobkowej działalności gospodarczej.

Na wstępie należy zauważyć, że obowiązująca definicja gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest dość precyzyjna i powoduje trudności interpretacyjne.

Jeśli chodzi o opodatkowanie budowli przedmiotem zainteresowania ustawodawcy są tylko te budowle lub ich części, które są "związane z prowadzeniem działalności gospodarczej". Konieczne jest zatem odniesienie się do definicji "budowli" jak również pojęcia "działalności gospodarczej".

Ustawa podatkowa nie dysponuje własną definicją budowli, lecz sięga w tej materii do norm ustawy - Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Budowla to obiekt budowlany, którym nie jest budynek ani obiekt małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Budowlami dla celów podatkowych w podatku od nieruchomości będą budowle zdefiniowane i wyliczone w art. 3 Prawa budowlanego takie jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne, ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe i urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody oraz inne, wymienione w tym przepisie.

W opinii tut. Organu podatkowego w niniejszej sprawie istotne jest wyjaśnienie kwestii statusu prawnego spółdzielni mieszkaniowych. Art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) stanowi, iż celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych oraz domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Równocześnie jednak ustawodawca w art. 1 ust. 6 przywołanej ustawy zezwala spółdzielniom na prowadzenie także innej działalności gospodarczej na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta jest związana bezpośrednio z realizacją powyższych celów.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć działalność, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Powołany przepis stanowi, iż działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany.

W opinii tut. Organu podatkowego Spółdzielnia Mieszkaniowa jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym zarządzie lokalami mieszkalnymi, użytkowymi, garażami (należy jednak zaznaczyć, iż odpłatność nie oznacza osiągania zysku). Ponadto Spółdzielnia prowadzi także innego rodzaju działalność polegającą na wynajmie lokali użytkowych, miejsc reklamowych, dzierżawie gruntu itp.- i już to stanowi podstawę do traktowania jej jako przedsiębiorcy. Wynika to wprost z informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców KRS - a mianowicie, że przedmiotem działalności Podatnika jest również: zarządzanie lub administrowanie nieruchomościami nie stanowiącymi mienia Spółdzielni lub mienia jej członków, na podstawie umowy zawartej z właścicielem/współwłaścicielem tej nieruchomości, budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu. Reasumując, bez wątpliwości Podatnik jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą.

Skoro więc Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, to w myśl art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych posiadane przez nią grunty, budynki i budowle powinny być w zasadzie zakwalifikowane jako związane z działalnością gospodarczą. W kwestii opodatkowania przedmiotowych budowli, niezbędne jest ustalenie, czy budowle mogą być objęte wyjątkiem odnoszącym się do budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami - czyli uznane jako niezwiązane z działalnością gospodarczą.

W oparciu o art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wyłączone z opodatkowania według stawek przewidzianych dla gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarcza, są budynki mieszkalne (z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej), a także grunty związane z tymi budynkami. Będą to nie tylko grunty, na których posadowiony jest budynek mieszkalny, ale również grunty przyległe do niego, zapewniające właściwe korzystanie z tego budynku, niezbędną obsługę tegoż budynku oraz jego mieszkańców, w tym zakresie odpowiedniego skomunikowania, zabezpieczenia porządku, rekreacji (np. place dla dzieci a także służące zaspokojeniu innych potrzeb związanych z korzystaniem z powierzchni mieszkalnej budynku, (por. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 933/11). Podobne funkcje służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych mogą spełniać inne niż budynki obiekty budowlane (obiekty małej architektury oraz budowle) - por. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 933/11.

W opinii Prezydenta Miasta Mysłowice, podobnie należy traktować budowle umiejscowione na gruntach, związanych z budynkami mieszkalnymi, które służą realizacji potrzeb mieszkaniowych i nie są jednocześnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Budowle lub jej części niezwiązane z działalnością gospodarczą (np. parking na osiedlu, który jest ogólnodostępny i dla mieszkańców osiedla i dla podmiotów wynajmujących od Spółdzielni lokale użytkowe) - nie będą podlegały opodatkowaniu jako budowla. Natomiast budowle związane z działalnością gospodarczą (np: parking dla klientów zakładu-usługowego) - będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

W świetle powyższego budowle będące w posiadaniu Spółdzielni będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jedynie w przypadku, gdy będą związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli będą przez Spółdzielnię wynajmowane, wydzierżawiane w celach zarobkowych. Natomiast te budowle, które służą działalności statutowej Spółdzielni, czyli ich celem jest zaspokajanie potrzeb mieszkańców - nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Nie ma bowiem związku tych budowli z prowadzoną przez Spółdzielnię działalnością gospodarczą, a każdy może z nich korzystać.

Pogląd analogiczny wyraził także Minister Finansów w piśmie z dnia 2 marca 2008 r., nr PL/832/16/KPW08/3085. Stwierdził on, że jeżeli działalność spółdzielni mieszkaniowej spełnia przesłanki art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to budowle spółdzielni w takim przypadku podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, według zasad określonych w art. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Natomiast budowle związane z prowadzeniem działalności w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni, jako niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej nie podlegają podatkowi od nieruchomości.

Ad. 2

Analiza treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych prowadzi do wniosku, iż założeniem i celem ustawodawcy, wprowadzającego to uregulowanie była możliwość opodatkowywania budowli nawet wtedy, gdy tylko w części są one związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. A jeśli tylko te, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to znaczy, że przedmiotem zobowiązania podatkowego nie będą budowle posiadane przez podatników, które nie są związane z prowadzeniem przez nich działalności gospodarczej.

Mając to na uwadze, w ocenie tut. Organu podatkowego powołany przepis oznacza, że budowle podlegają opodatkowaniu tylko w jednym przypadku a mianowicie, gdy są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wprowadzając jako przedmiot opodatkowania "część budowli" ustawodawca nie określił jednak zasad jej podziału na część związaną z działalnością gospodarczą. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 4 czerwca 2001 r. (sygn. akt FPK 5/01) wyraził pogląd, że: "... przepis art. 3 ust. 1 pkt 2 (obecnie jest to art. 2 ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) pozwala na procentowe określenie części budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna - w celu ustalenia jej wartości", przy uwzględnieniu danych dotyczących lokali mieszkalnych i użytkowych. Jednakże NSA w ww. uchwale wskazał, że przepis ten w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją z 4 lipca 1996 r. uzależniał opodatkowanie budowli podatkiem od nieruchomości od wyłącznego ich wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza i leśna. Gdy budowla była wykorzystywana w obu typach działalności (co można odnieść do wykorzystywania budowli na cele gospodarcze i mieszkańców Spółdzielni) - "wyłączność"' już nie występowała. Takie ukształtowanie wskazanego przepisu powodowało, że bardzo trudno było wskazać budowlę, która spełniałaby warunek "wyłączności" i w rezultacie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W przypadku gdyby podatnik zaczął wykorzystywać budowle w minimalnym zakresie na potrzeby działalności innej niż gospodarcza - to powodowało, że przestała być ona wyłącznie związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, a przez to nie podlegała podatkowi od nieruchomości. Nowelizacja w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 2 "części budowli", pominęła określenie "wyłącznie".

Skoro w oparciu o przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych możliwe jest opodatkowanie części budowli, a jednocześnie z przepisów tych nie wynikają żadne zasady podziału budowli na części (z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1 pkt 9, co nie ma w sprawie istotnego znaczenia) - to o ustaleniu czy i w jakim stopniu budowla jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przesądzają następujące okoliczności: czy jej przeznaczenie jest faktycznie związane z realizacją potrzeb mieszkaniowych, czy jest ona umieszczona na gruncie faktycznie zajętym na działalność gospodarczą. Jeśli część budowli będzie zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej i jednocześnie będzie możliwe wyodrębnienie tej części - to wówczas będzie ona związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu powoływanego wyżej art. 1a ust. 1 pkt 3 i w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W innym przypadku, jeśli nie będzie możliwe wydzielenie części budowli, która jest faktycznie zajęta na działalność gospodarczą (np. parking służący jednocześnie mieszkańcom osiedla i klientom firm wynajmujących lokale użytkowe na tymże osiedlu) - to taka budowla powinna zostać zakwalifikowana jako związana z budynkiem mieszkalnym i jednocześnie nie zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej, a w konsekwencji będzie wyłączona z opodatkowania.

W związku z powyższą opinią Organu podatkowego stanowisko Podatnika jest prawidłowe z wyjątkiem zastrzeżenia, że i nie jest wyłącznie wykorzystywana (zajęta) na prowadzenie działalności gospodarczej."

Niniejsza interpretacja udzielona jest w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące na dzień złożenia zapytania w organie podatkowym i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę zostanie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej.

Od niniejszej interpretacji przysługuje Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Prezydenta Miasta Mysłowice. Skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezydenta Miasta Mysłowice, do usunięcia naruszenia prawa. Termin do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynosi 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o treści wydanej interpretacji. Termin na wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wynosi 30 dni od dnia doręczenia Stronie odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ takiej odpowiedzi nie udzieli, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Opublikowano: bip.myslowice.pl/