OP/423/394/139/TB/05 - Zakup zamortyzowanego środka trwałego od podmiotu powiązanego.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że zakupił on maszyny i urządzenia do linii technologicznej produkującej sznurek rolniczy, maszyny te były dotychczas dzierżawione od innej firmy. Jednocześnie informuje, że w firmie, od której odkupiono ww. środki, zostały one zamortyzowane w 100%.

Na tle takich okoliczności faktycznych Spółka ma wątpliwości, czy może jeszcze raz amortyzować zakupione maszyny do linii technologicznej produkującej sznurek?

Według stanowiska zaprezentowanego w przesłanym uzupełnieniu wniosku Spółka uważa, że wartość netto zakupionych maszyn do produkcji sznurka będzie podstawą do naliczania amortyzacji rocznej - zgodnie z tabelą amortyzacyjną, a kwota odpisów amortyzacyjnych będzie kosztem uzyskania przychodów, pomimo że firma odkupiła te środki trwałe od firmy powiązanej kapitałowo.

Według Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stanowisko podatnika jest prawidłowe, pod warunkiem zakupu środka trwałego wg ceny odpowiadającej wartości rynkowej.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy art. 12 ust. 5a oraz art. 16a ust. 1 pkt 2, art. 16g ust. 1 pkt 1, pkt 1a i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zastosowanie powołanej normy skutkuje dokonaniem oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane środkami trwałymi. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego służącego działalności opodatkowanej w dniu jego przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500,00 zł. W przypadku gdy wartość początkowa zakupionych środków trwałych nie przekracza 3.500,00 zł wydatki poniesione na ich nabycie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania albo w miesiącu następnym. W myśl art. 16h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, którą stanowi, zgodnie z art. 16g ust. 3, kwota należna zbywcy powiększona o koszty związane z nabyciem, poniesione przez nabywcę do dnia przekazania tego środka do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu itp.

Z przesłanego wniosku wynika, że wnioskodawca zakupił środek trwały od firmy, z którą jest powiązany kapitałowo. Sam fakt zakupu od firmy powiązanej kapitałowo nie jest istotny dla przedstawionego problemu, o ile wartość zakupionego środka trwałego odpowiada jego wartości rynkowej w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich nabycia.

W przypadku zakupu środka trwałego (maszyny do produkcji sznurka) poniżej jej wartości rynkowej, u wnioskodawcy wystąpi przychód, który zgodnie z art. 12 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi przychód z tytułu rzeczy otrzymanych częściowo odpłatnie. W ust. 5a art. 12 określono zasady ustalania przychodu podatnika, w przypadku częściowo odpłatnego otrzymania rzeczy lub praw. W myśl tego przepisu przychodem podatnika jest różnica między wartością rynkową tych rzeczy lub praw, ustaloną wg zasad określonych w ust. 5 i 6, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Za wartość początkową środków trwałych uważa się, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1a, w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 12 ust. 5a. Zatem wartość przychodu, określona zgodnie z art. 12 ust. 5a, zwiększy wartość początkową środków trwałych, od których należy dokonać odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie organ podatkowy wskazuje, że dokonana transakcja, może być przedmiotem oceny z punktu widzenia art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie - zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego.