OG-005/178/PDI-423/22/2005 - Bezpłatna instalacja oprogramowania.

Sp. z o.o. zs. w Kielcach, pismem z dnia 10.10.2005 r. L.dz. 6377/05 zwróciło się z zapytaniem w sprawie zaliczenia do przychodów nieodpłatnych świadczeń w postaci bezpłatnej instalacji oprogramowania typu Open Office lub Linux.

Ponieważ wniosek nie zawierał oświadczenia, czy w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie przed sądem administracyjnym bądź kontrola skarbowa, pismem z dnia 02.11.2005 r. znak: OG-005/178/PDI-423/22-1/2005 wezwano jednostkę do usunięcia braków we wniosku.

W dniu 14.11.2005 r. do tut. Urzędu wpłynęło od Jednostki pismo uzupełniające przedmiotowy wniosek.

Z treści wniosku Jednostki wynika, że planuje ona dokonać zakupu komputerów oraz zainstalować darmowe oprogramowania z tzw. otwartą licencją GNU GPL typu Open Office lub Linux, udostępniane bezpłatnie na zasadach powszechnej licencji publicznej.

W związku z powyższym spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z zapytaniem, czy korzystanie nieodpłatnie z ww. pakietów oprogramowania stanowi przychód w myśl przepisu art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zdaniem Spółki pobranie nieodpłatnie udostępnionych w sieci internetowej programów użytkowych nie jest nieodpłatnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu. Programy komputerowe nie są udostępniane w sieci internetowej na podstawie umowy o charakterze zobowiązaniowym, ponieważ z korzystaniem z nich nie są związane opłaty licencyjne. Rozpatrując wniosek Spółki, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza, co następuje.

Z dyspozycji art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia "nieodpłatne świadczenie", toteż do rozpatrzenia sprawy pod kątem powstania zobowiązania podatkowego z tytułu jego otrzymania niezbędne jest odwołanie się do definicji nieodpłatnego świadczenia zawartego w Kodeksie cywilnym.

Świadczenie jest jedną z podstawowych kategorii pojęciowych prawa zobowiązań, w tym wynikających z umów. Świadczenie stanowi przedmiot każdego zobowiązania, określa bowiem rodzaj zachowania (działania lub zaniechania), do którego zobowiązany jest jeden podmiot (dłużnik) w stosunku do innego podmiotu (wierzyciela).

W tym kontekście o istnieniu świadczenia może być mowa tylko wówczas, gdy między określonymi podmiotami doszło do powstania zobowiązaniowej więzi prawnej. Świadczenie ma więc o tyle skonkretyzowany podmiotowo charakter, iż z jednej strony występuje podmiot, który może domagać się jego realizacji, z drugiej zaś strony podmiot, który zrealizować dane świadczenie powinien.

Sytuacja taka nie zachodzi w przypadku programów komputerowych, udostępnianych nieodpłatnie za pośrednictwem Internetu poprzez publiczne udostępnienie, z możliwością korzystania z nich przez wszystkie zainteresowane podmioty. Nie można wtedy stwierdzić, iż podmiot udostępniający w ten sposób program komputerowy wykonuje nieodpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu, ponieważ nie zna on adresatów takiego udostępnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty należy uznać, iż korzystanie z udostępnionych nieodpłatnie w Internecie programów komputerowych przez zainteresowanych użytkowników nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza, iż stanowisko spółki w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.