OF/4117-0003/06/Z - Wynagrodzenie na rzecz firmy doradczej za opracowanie wniosku o dofinansowanie zakupu środka trwałego jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z dnia 17 lutego 2006 r. Nr PI/2/415-41/05 udzielające pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia firmy doradczej za opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu zakupu aparatu radiograficznego oraz opracowanie biznes planu dla ww. projektu, zmienia się postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku nr PI/2/415-41/05 z dnia 17 lutego 2006 r., zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia na rzecz firmy doradczej za opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu dotyczącego zakupu aparatu radiograficznego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.

Podatnik pismem z dnia 22 listopada 2005 r., zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia wynagrodzenia na rzecz firmy doradczej - do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku w postanowieniu z dnia 17 lutego 2006 r. Nr PI/2/415-41/05 stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2005 r. jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

W uzasadnieniu ww. postanowienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku powołując się na treść art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) uznał, że dotacja otrzymana na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Ponadto, przywołał także art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ostatecznie, w ocenie organu pierwszej instancji, wydatek za usługi firmy doradczej za opracowanie wniosku o przyznanie nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ poniesiony został w celu uzyskania dotacji, tj. przychodu, który w świetle cyt. przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W związku z tym, że wydatek za opracowanie wniosku nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, nie może również powiększyć wartości początkowej środka trwałego, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych.

Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, złożył zażalenie (z dnia 24 lutego 2006r.) od powyższego postanowienia, wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie stanowiska strony w ww. przedmiocie.

Strona w pełni podtrzymała argumentację zawartą we wniosku z dnia 22 listopada 2005 r. Zdaniem podatnika, poniesione wydatki na przygotowanie i sporządzenie wniosku o dofinansowanie projektu zakupu środka trwałego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększając wartość początkową środka trwałego. Dofinansowanie, jak wyjaśnia podatnik, będzie przeznaczone na pokrycie części ceny nabycia środka trwałego, nie zaś na pokrycie ww. wydatków poniesionych w związku z ubieganiem się o przyznanie dotacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza co następuje:

W marcu 2005 r. podatnik wystąpił do Agencji Rozwoju Pomorza S.A. w Gdańsku z wnioskiem o dofinansowanie projektu, dotyczącego zakupu aparatu radiograficznego w ramach Zintegrowanego Operacyjnego Programu Rozwoju Regionalnego - Mikroprzedsiębiorstwa. Jak wynika z wyjaśnień podatnika, aparat przeznaczony miał być do działalności gospodarczej.

W celu profesjonalnego przygotowania powyższego wniosku strona zawarła umowę o świadczenie usług doradczych. Celem prac firmy doradczej było opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu oraz opracowanie biznes planu, a także doradztwo dotyczące zebrania wymaganych dokumentów i dokonanie ewentualnych zmian w złożonych dokumentach na wniosek instytucji oceniającej projekt.

Za opracowanie wniosku podatnik otrzymał fakturę z dnia 7 marca 2005 r. w wysokości 1.500,00 zł netto oraz fakturę końcową, po otrzymaniu oficjalnej informacji o przydzieleniu dotacji z dnia 16 września 2005 r. w wysokości 2.843,71 zł.

Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z wnioskiem o zajęcie stanowiska w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opracowaniem wniosku. Zdaniem podatnika, ww. koszty powinny zwiększać wartość początkową aparatu radiograficznego, stanowiącą podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku w dniu 17 lutego 2006 r. wydał postanowienie Nr PI/2/415-41/05, w którym uznał stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe, oraz wyjaśnił, że stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dotacja otrzymana na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odnośnie do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków za usługi firmy doradczej, organ podatkowy wskazał na ogólną zasadę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ostatecznie, w ocenie organu pierwszej instancji, wydatek za usługi firmy doradczej za opracowanie wniosku o przyznanie nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ poniesiony został w celu uzyskania dotacji, tj. przychodu, który w świetle cyt. przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W związku z tym, że wydatek za opracowanie wniosku nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, nie może również powiększyć wartości początkowej środka trwałego, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych.

Wnosząc zażalenie na powyższe postanowienie, strona wskazała (oprócz argumentacji podniesionej we wniosku z dnia 22.11.2005 r.), że koszty przygotowania wniosku o dofinansowanie projektu zakupu aparatu radiograficznego powinny, na podstawie art. 22g cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększać wartość początkową środka trwałego, ponieważ poniesione zostały przed oddaniem środka trwałego do eksploatacji.

W ocenie tut. organu, zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie, ale z uwagi na przesłanki odmienne od tych, które wskazała strona.

Przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków z wyjątkiem, gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów (dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń), które podatnik otrzyma na pokrycie koszów albo tytułem rekompensaty za wcześniej poniesione wydatki, związane z zakupem składników majątkowych, będących w rozumieniu tej ustawy środkami trwałymi, od których przysługuje prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Części odpisów z tytułu zużycia środków trwałych - dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie tych środków (art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy), odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie - nie uważa się za koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zwrot "w celu", użyty w przywołanym przepisie prawa oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z wyjaśnień strony wynika, że zakupiony aparat radiograficzny używany będzie w prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki na opracowanie wniosku o dofinansowanie zakupu aparatu podatnik poniósł, korzystając z własnych funduszy, a środki finansowe, choć przyznane, nie zostały jeszcze uruchomione.

W ocenie tut. organu powyższy wydatek nie zwiększa wartości początkowej środka trwałego, o czym mowa w art. 22g ustawy, ponieważ wydatki poniesione w związku z opracowaniem wniosku o dofinansowanie projektu zakupu aparatu radiograficznego nie stanowią kosztu związanego bezpośrednio z zakupem środka trwałego. Poniesione zostały przez podatnika i to z własnych środków, niezależnie od dofinansowania, które do dnia złożenia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania prawa podatkowego - nie zostało zrealizowane.

W sytuacji, gdyby podatnik otrzymał środki finansowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d i 116 ustawy (dochody, dotacje, subwencje, dopłaty i inne kwoty), byłyby one wolne od podatku dochodowego. Natomiast wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d i 116 nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów. W niniejszej sprawie wydatki nie zostały sfinansowane ze środków, o których mowa w przywołanych przepisach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, nie wynika, aby osiągał dochody (dochodem ze źródła przychodu - art. 9 ust. 2 ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym) ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze RP lub za granicą, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego, o czym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 31 ustawy. Wówczas bowiem koszty z tych źródeł nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca użył określenia dochody, a nie środki finansowe (np. dotacje, subwencje , dopłaty).

Podobnie jak w art. 22 ust. 3a w związku z ust. 3 ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, gdzie część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne dochody - koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają poszczególne dochody z tego źródła w ogólnej kwocie przychodów.

Konkludując, wydatki finansowane z własnych środków, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, poniesione w celu uzyskania dofinansowania na zakup środka trwałego, niepokryte środkami wolnymi od podatku, pozostające w związku ze źródłem uzyskania przychodów, jakim jest działalność gospodarcza - podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tego źródła.

W związku z powyższym wynagrodzenie firmy doradczej stanowi koszt uzyskania przychodów w całości.

W tym stanie faktycznym i prawnym uznaje się za niezasadne stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku.

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnia, że w myśl art. 14b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny, należało orzec jak w sentencji decyzji.