MWM-6543/94/KW - Import usług i towarów.

Odpowiadając na pismo z dnia 15.12.1994 r. (znak GK-2/MJ/94) uprzejmie wyjaśniam:

1. Przyjęcie prawnej formy umowy komisu w przypadku świadczonych usług importowych nie znajduje uzasadnienia. Przepisy prawa cywilnego definiują bowiem umowę komisu jako zobowiązanie się przyjmującego zlecenie (komisanta) do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta) lecz w imieniu własnym.

Import usług, którego dokonuje "...", może więc przybrać formę umowy o podobnym charakterze do umowy komisu, w szczególności może to być forma pośrednictwa przy zawarciu transakcji, której przedmiotem jest import usługi. W takim przypadku pośrednik występujący przy nabyciu usługi importowej przez podatnika podatku od towarów i usług oblicza kwotę podatku należnego wyłącznie od prowizji otrzymanej za swoje usługi. Jest to zarazem kwota podatku naliczonego dla podatnika korzystającego z usługi pośrednika.

Podatnikiem podatku od towarów i usług należnego od importu usługi zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) jest usługobiorca, którym - w przypadku gdy w nabyciu usługi pośredniczy inny podmiot - jest podatnik na rzecz którego usługa jest faktycznie wykonana lub gdy jej nabycie stanowi koszt działalności. Podstawą opodatkowania podatkiem należnym od importu usługi jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić za wykonaną usługę importową osobiście lub jednostce mającej siedzibę bądź miejsce zamieszkania za granicą - bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotu, o którym mowa w pkt 1.