MWM-2206/93/B - Udział procentowy sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem.

W nawiązaniu do Pana pisma z 09.08.1993 r. (510/93) uprzejmie informuję, że w dzisiejszej praktyce występuje zarówno "uproszczona" jak i "rozwinięta" postać faktury VAT i ta pierwsza, przejściowo ze względów pragmatycznych, musi być tolerowana przez aparat skarbowy oraz nabywców, choć ci ostatni często kwestionują taką postać.

Podana przez Pana faktura nie budzi zastrzeżeń, gdyż § 19 ust. 2 pkt 7), 8), 9) i 11) rozporządzenia Ministra Finansów z 12 maja br. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 39, poz. 176, Nr 59, poz. 272) jednoznacznie stwierdza, że odrębnymi pozycjami w fakturze muszą być m.in.:

- ceny jednostkowe (bez VAT),

- stawki i kwoty podatku,

- wartość sprzedaży (cena x ilość),

- kwota należności wraz z należnym podatkiem (ilość towarów lub usług x cena bez VAT) + (ilość towarów lub usług x kwoty VAT) - albo (cena brutto x ilość). Kolejność podana tych danych oraz ich układ formalny jest rzeczą dowolną.

Tak sformułowano chyba większość formularzy faktur VAT, które są w obrocie. Różnią się one podejściem do jednostkowych kwot VAT. Jest to np. kwota, która równa się ilości danego rodzaju towarów x jednostkowa kwota VAT-u lub kwota VAT-u przypadająca na jednostkę towaru, względnie jest to iloczyn wartości sprzedaży oraz stawki. Sądzę, że powyższe przypadki należy uznać za mieszczące się w granicach interpretacji prawa.

Związane z tym doświadczenia będą wykorzystane przy formułowaniu obowiązującego formularza faktury VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że stan prawny nie przewiduje stosowania "uproszczonej" faktury VAT i faktury te mogą być zakwestionowane w trybie § 31 ust. 4 cyt. wyżej rozporządzenia. Nie jest to kwestią stosowania określonego argumentowania, lecz konieczność interpretacji prawa w sposób nie wybiórczy - na podstawie całości regulacji.

Zwróciłem się do nabywców oraz aparatu skarbowego aby przejściowo tolerowano funkcjonowanie tych faktur, gdyż są to dopiero pierwsze miesiące obowiązywania tego podatku.

Pragnę również dodać, że z reguły osoba dokonująca zakupów w imieniu podatnika nie wie, czy są to zakupy związane z działalnością opodatkowaną czy też nie opodatkowaną. Umieszczenie na fakturze kwot jednostkowych jest zgodne z logiką art. 20 ust. 1 ustawy: powołanie się przez Pana na art. 20 ust. 3 na str. 3 listu polega na nieporozumieniu. Oczywiście, że "z równym powodzeniem" obliczenia tej kwoty może dokonać nabywca, lecz czy doklejanie do każdej faktury "przedłużki" jest zgodne z postulatem "niekomplikowania" oraz "upraszczania", który pojawia się na końcu Pańskiego listu?

Problem w istocie sprowadza się do tego kto musi sporządzić dokument, który zawiera wszystkie konieczne informacje dla funkcjonowania tego podatku. Prawodawca - zgodnie z logiką - obciążył tym wystawiającego dokument (sprzedawca). Pana postulat rozumiem jako złagodzenie obowiązku sprzedawcy w celu zwiększenia obowiązków nabywcy. Oczywiście takie stanowisko może mieć miejsce, wymaga ono jednak zmiany prawa.