ŁUS-IV-436/10/07/RWB - Zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika (akcjonariusza).

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi, na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 11 czerwca 2007 r. (data wpływu do tut. organu 2 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez jej wspólnika przed dniem 1 stycznia 2007 r. gdy przelew pieniędzy nastąpił w 2007 r. postanawia uznać za prawidłowe stanowisko Spółki.

W dniu 2 lipca 2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczący opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki udzielonej Spółce przez jej udziałowca. Czynności prawne zostały zawarte w 2006 r., a więc w okresie kiedy pożyczki udzielone spółce przez jej wspólnika były zwolnione od podatku od czynności cywilnoprawnych, a jedynie wydanie jej przedmiotu nastąpiło w 2007 r.

W dniu 6 lipca 2007 r. wystosowano do Podatnika wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku o oświadczenie, z którego wynika, czy w sprawie objętej przedmiotowym wnioskiem toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym oraz udzielenie informacji, czy wniosek został złożony przez osobę uprawnioną do reprezentowania Podatnika w tym zakresie i przedstawienie potwierdzających ten fakt dokumentów. Pismem z dnia 12 lipca 2007 r. (data wpływu do tut. organu 17 lipca 2007 r.) Strona uzupełniła wniosek.

Wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko w sprawie i uznał, że z uwagi na fakt, że pożyczka udzielona była przez wspólnika spółce kapitałowej przed 1 stycznia 2007 r. zachodzą przesłanki zastosowania art. 9 pkt 10 lit. h) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.) to znaczy, że przedmiotowa umowa pożyczki jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić co następuje poniżej.

W myśl art. 720 kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowy pożyczki, co do zasady, podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.). O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych - w tym umowy pożyczki - decyduje moment dokonania czynności (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). W związku z tym, że umowa pożyczki jest umową zobowiązującą tzn. dochodzi do skutku przez samo zgodne porozumienie stron, zatem chwilą powstania obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych jest data jej zawarcia.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, do czynności cywilnoprawnych, o których mowa w art. 2 wymienionej ustawy, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. przed dniem 1 styczeń 2007 r.), stosuje się przepisy dotychczasowe.

Stosownie do zapisu art. 9 pkt 10 lit. h) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., pożyczki udzielone spółce kapitałowej przez wspólnika (akcjonariusza) podlegały zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione przez podatnika w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego jest poprawne, stąd postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy (art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej).