ŁUS-II-2-423/11/07/AG - Budowa linii energetycznej.

(...) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione. Ponoszone przez podatnika wydatki winny więc realizować cel jakim jest osiąganie przychodów, lub co najmniej winny ten cel zakładać jako realny. O celowości ponoszenia wydatków związanych z działalnością gospodarczą decyduje sam podatnik, na którym ciąży jednocześnie obowiązek udowodnienia celu osiągnięcia dochodu.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że pomimo iż dodatkowa linia energetyczna zostanie po wybudowaniu własnością Spółki (nie przeszła na własność Zakładu Energetycznego) i może być użyta w innych miejscach, nie można jej traktować jako środka trwałego bądź inwestycji w obcym środku trwałym. Zgodnie bowiem z art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Linia energetyczna o zwiększonej mocy nie spełnia warunku kompletności, warunkiem jej działania jest bowiem podłączenie do sieci energetycznej jako całości systemu energetycznego.

Ponadto, skoro na podstawie umowy z Zakładem Energetycznym Spółka stanie się właścicielem odcinka linii energetycznej, którą można zdemontować i która nie stanowi części składowej wynajmowanej nieruchomości, to linia ta nie będzie stanowić inwestycji w obcym środku trwałym.

W przypadku wybudowania z własnych środków linii energetycznej, wydatki związane z budową (koszt projektu, materiałów i wykonania linii) podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w dacie poniesienia. Ponieważ poniesienie tych wydatków związane było z uzyskiwaniem energii elektrycznej o zwiększonej mocy dla potrzeb rozwinięcia produkcji, to bezsprzecznie istnieje przesłanka celowości ponoszonych wydatków, o której mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeżeli wydatki poniesione przez podatnika w celu uzyskania przychodu zostały prawidłowo udokumentowane i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji, podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania, jako koszty uzyskania przychodu. (...)