LUS/I-3/423/3-N/06/AŻ - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z poprawą kondycji fizycznej pracowników.

Na podstawie art. 14a § 4 i art. 216 i 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Spółki Akcyjnej z siedzibą w Zielonej Górze z dnia 20 stycznia 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z poprawą kondycji fizycznej pracowników oraz integracji załogi Spółki,

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny sprawy, a mianowicie:

Spółka w celu poprawy kondycji fizycznej pracowników oraz integracji załogi Spółki dokonuje zakupu następujących usług:

Żadna z powyższych pozycji nie jest przypisana do konkretnego pracownika - każdy chętny może z niej korzystać. Jednocześnie zgodnie z zapisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, przyznawanie ulgowych świadczeń lub dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby upoważnionej do korzystania z tego Funduszu (art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o ZFŚS). W związku z tym, że nie można określić sytuacji życiowej pracowników korzystających z ww. świadczeń i określić stopnia dopłaty z Funduszu, świadczenia te nie mogą być finansowane ze środków zgromadzonych przez Fundusz. Wywodząc z powyższego Spółka podjęła decyzję o finansowaniu usług związanych z poprawą kondycji fizycznej pracowników ze środków obrotowych. Wątpliwości Podatnika dotyczą kwestii uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w celu poprawy kondycji fizycznej pracowników oraz integracji załogi Spółki. We wniosku Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym stwierdza, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Pogląd prezentowany w orzecznictwie sądowym stwierdza, że kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze, które obejmują wszelkie świadczenia związane z wynagrodzeniami i nagrodami jak również mogą obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji imprez okolicznościowych i integracyjnych. Zdaniem Spółki do tej pozycji zaliczyć można również świadczenia związane z poprawą aktywności fizycznej pracowników - również wpływa na integrację pracowników ze Spółką i innymi pracownikami. Mając na uwadze powyższe Spółka przedstawia pogląd, że wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu podnoszenia ich aktywności i sprawności fizycznej oraz integrowania ww. pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. Ustawy.

Zdaniem organu podatkowego stanowisko Podatnika nie jest prawidłowe.

Do odpowiedzi na przedstawione we wniosku pytanie w odniesieniu do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego sprawy, zastosowanie ma w szczególności art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), a mianowicie:

Stosownie do ww. przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do kosztów uzyskania przychodów są zaliczane wydatki, których poniesienie jest związane z uzyskaniem przychodu. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest zatem na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W związku z tym do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć, tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia wypłacane pracownikom za pracę wykonywaną przez nich w ramach stosunku pracy. Będzie to zarówno wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, nagrody i premie jak również wszelkiego rodzaju świadczenia dodatkowe, np. diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i inne. W ramach tych wydatków nie mieszczą się jednak wydatki poniesione na poprawę kondycji fizycznej pracowników, wynajem sali sportowej, zakup karnetów wstępu na pływalnię, zakup karnetów wstępu do fitness clubu i tym podobne. Wydatki powyższe nie zostały wprawdzie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy, ale zarazem nie jest możliwe wykazanie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy takimi wydatkami a uzyskanymi przez Spółkę przychodami. Tym samym wydatki te nie mogą pomniejszać podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Celem spotkań o charakterze sportowym jest niewątpliwie stworzenie dobrej atmosfery i zacieśnienie więzi wśród pracowników Spółki, co w konsekwencji powinno przełożyć się na lepszą pracę firmy. Jednocześnie należy wskazać przede wszystkim na rekreacyjny charakter imprez sportowych, bliższy zatem w swoim charakterze działalności socjalnej niż produkcyjnej, handlowej czy usługowej. Działalność socjalna zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych powinna być natomiast finansowana z utworzonego przez pracodawcę funduszu socjalnego. Wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli podmiot jest zobowiązany na mocy art. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych do tworzenia funduszu, to może sfinansować te świadczenia zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o ZFŚS oraz obowiązującym w danej jednostce regulaminem. Przez sformułowanie "działalność socjalna o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych" użyte w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rozumie się wszelką działalność socjalną, o ile jej zakres odpowiada zakresowi zdefiniowanemu w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Są to wydatki ponoszone przez pracodawcę w ramach świadczonych usług na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej oraz udzielania pomocy rzeczowej i materialnej. Fundusz służy finansowaniu działalności socjalnej organizowanej przez przedsiębiorcę na rzecz osób uprawnionych do korzystania z jego środków oraz na dofinansowanie obiektów socjalnych.