LK-833/PP/05/ST-52 - Opodatkowanie garażu podatkiem od nieruchomości.

(...) Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy (z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.) budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych różnicuje stawki podatku od nieruchomości, m.in. dla budynków, w zależności od rodzaju budynku oraz sposobu jego użytkowania.

Wyżej powołana ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera jednak definicji budynku mieszkalnego, natomiast w ustawie z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) w art. 3 pkt 2a została zamieszczona definicja jedynie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zgodnie z którą jest nim budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 proc. powierzchni całkowitej budynku.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 21 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 z późn. zm.) podstawę wymiaru podatków i świadczeń stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Sposób prowadzenia ewidencji określony został w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).

W § 65 ust. 1 ww. rozporządzenia wymienia się 10 rodzajów budynków podzielonych ze względu na ich podstawowe funkcje użytkowe, w tym m.in. budynki mieszkalne, budynki przemysłowe, budynki transportu i łączności oraz inne budynki niemieszkalne. Stosownie do ust. 2 tego przepisu przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych, wprowadzonej na podstawie przepisów ustawy z 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.). W rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) budynki mieszkalne zostały określone jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej (...) jest wykorzystywana na cele mieszkalne. W przypadku gdy ewidencja budynków nie jest lub dotychczas nie była prowadzona, podstawowym kryterium zaliczenia danego budynku do odpowiedniej kategorii jest dokumentacja budowlana danego obiektu, np. projekt budowlany, pozwolenie na budowę, decyzja o dopuszczeniu budynku do użytkowania itp., w której znajduje się dokonane przez odpowiedni organ precyzyjne określenie rodzaju budynku. Tryb wydawania ww. decyzji określa powołana ustawa - Prawo budowlane. Jeżeli z przedmiotowej dokumentacji wynika jednoznacznie kategoria budynku, to za taki powinien go uznać organ podatkowy. Organ podatkowy nie ma bowiem podstaw do podważania prawomocnych decyzji wydawanych przez inne organy. Zgodnie bowiem z art. 194 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. W przypadku braku dokumentacji budowlanej organ podatkowy powinien zgodnie z art. 197 ordynacji podatkowej powołać biegłego w celu wydania opinii.

W związku z powyższym, jeżeli garaż stanowi część budynku mieszkalnego (np. w wyniku rozbudowy budynku mieszkalnego), wówczas budynek ten w całości podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek i właściwych dla budynków mieszkalnych lub ich części. Należy zauważyć, że budynek mieszkalny lub jego część może być również opodatkowany podatkiem od nieruchomości zgodnie ze stawkami jak dla działalności gospodarczej, jeżeli jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku gdy garaż stanowi odrębny od budynku mieszkalnego budynek (zostało wydane odrębne pozwolenie na budowę garażu, niebędące pozwoleniem na rozbudowę budynku mieszkalnego), będzie opodatkowany stawką właściwą dla budynków pozostałych, z wyjątkiem sytuacji, gdy będzie związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ministerstwo Finansów informuje ponadto, iż zgodnie z art. 14 § 1 pkt 1 ordynacji podatkowej Minister Finansów sprawuje jedynie ogólny nadzór w sprawach podatkowych, nie jest więc organem właściwym do rozstrzygania konkretnej jednostkowej sprawy.