LK-1102/LP/04/PP - Podatek od środków transportowych nabytych za granicą a zarejestrowanych w Polsce.

Odpowiadając na pismo z dnia 2 września 2004 r., znak: (...), dotyczące interpretacji przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) - Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany, a w przypadku nabycia środka transportowego już zarejestrowanego - od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty.

Należy zauważyć, że regulacje dotyczące podatku od środków transportowych zostały zawarte w Dyrektywie 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz.Urz. WE L 187 z 20 lipca 1999), której przepisy w latach ubiegłych implementowano do systemu prawa polskiego. Zgodnie z art. 4 cytowanej Dyrektywy każde Państwo Członkowskie ustala procedury nakładania i pobierania podatku od środków transportowych. Podatek od środków transportowych jest nakładany na pojazdy zarejestrowane w Państwach Członkowskich wyłącznie przez te państwa, w których pojazd jest zarejestrowany (art. 5 Dyrektywy).

Rejestracja pojazdu za granicą odbywa się zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie danego kraju, co powoduje dla właściciela określone prawa i obowiązki, w tym obowiązki podatkowe. Przepisy prawa obowiązujące na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych, odnoszą się do pojazdu nabytego za granicą tylko w przypadku jego rejestracji w Polsce.

Zarejestrowanie środka transportowego, o którym mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 ze zm.). Rejestracji pojazdu dokonuje organ rejestrujący, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę właściciela. Organem takim jest starosta lub w szczególnych przypadkach wojewoda.

Zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 12 instrukcji w sprawie rejestracji pojazdów zawartej w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (Dz. U. Nr 192, poz. 1878) w odpowiedniej rubryce dokumentu (dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego), informującej o "dacie pierwszej rejestracji" - wpisuje się dzień pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem data rejestracji pojazdu za granicą nie stanowi "daty pierwszej rejestracji".

Z powyższego wynika, że do czasu rejestracji, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzonego z zagranicy pojazdu (wcześniej zarejestrowanego lub zarejestrowanego po raz pierwszy), nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych. Obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany (również czasowo) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 92, poz. 884), obowiązującej od dnia 1 maja 2004 r., został dodany przepis art. 71 ust. 7, zgodnie z którym właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia. Powyższe rozwiązanie spowoduje skrócenie czasu pomiędzy nabyciem zarejestrowanego za granicą pojazdu a jego "pierwszą rejestracją" (w Polsce), która warunkuje powstanie obowiązku podatkowego.