L.dz. S.C.VIII.5010/102/91 - (bez tytułu).

Ministerstwo Sprawiedliwości Departament Sądów i Notariatu w piśmie z dnia 6 sierpnia 1991 r. L.dz. S/C.VIII.5010/102/91 reprezentuje następujące stanowisko w przedmiocie sporządzania przez polskiego notariusza czynności notarialnej na terytorium państwa obcego, a mianowicie:

W świetle przepisów ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów RP (Dz. U. nr 9 poz. 34) do sporządzania czynności notarialnych na terenie państwa obcego powołany jest konsul. Wiąże się to z istotą funkcji konsula oraz całokształtem spełnianych przez niego funkcji, które polegają przede wszystkim na ochronie w państwie przyjmującym interesów państwa wysyłającego oraz jego obywateli, zarówno osób fizycznych jak i prawnych.

Do czynności konsula, obejmującego czynności notarialne stosuje się odpowiednio przepisy Prawa o notariacie i czynności te mają taką samą moc, jak czynności dokonane przez notariusza w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 19 ust. 5 ustawy o funkcjach konsulów). Jak z powyższego wynika, notariusz dokonuje czynności wyłącznie na obszarze Państwa Polskiego, obejmującego także statki wodne i powietrzne.

Należy zatem poddać w wątpliwość ważność czynności notarialnej sporządzonej na terytorium państwa obcego przez notariusza polskiego jako osoby prawnie nie umocowanej do wykonywania swoich czynności poza krajem, z punktu widzenia zasad obrotu międzynarodowego. Pogląd ten podzieliło także Ministerstwo Spraw Zagranicznych w piśmie z dnia 22 lipca 1991 r. DPT.II.2413-11-91.