KS 9/2354/99/1322 - Decyzja i wynik kontroli.

W nawiązaniu do nadesłanego w piśmie z dnia 22 lipca 1999 r. o nr DOS-10/99 zapytania dotyczącego trybu zmiany wyniku kontroli po uwzględnieniu wezwania strony do usunięcia przez inspektora naruszeń prawa w wydanym wyniku, Departament KS uprzejmie informuje, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest quasi środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, który należy traktować jak środek prawny zaskarżenia powodujący ponowne rozpatrzenie sprawy, choć nie przenosi jej do wyższej instancji i nie jest środkiem odwoławczym w rozumieniu kpa. Wystąpienie z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa powoduje konieczność ponownego rozpoznania sprawy i wydania nowego wyniku w trybie art. 24 ust. 2 pkt. 2 ustawy o kontroli skarbowej, od którego może być wniesiona skarga do NSA, jeżeli wydany wynik można zakwalifikować jako czynność dotyczącą stwierdzenia lub uznania obowiązku wynikającego z przepisów prawa. W przeciwnym razie skarga nie przysługuje. Ponadto skarga przysługuje na nowy, a nie na poprzedni wynik, który wskutek wydania nowego wyniku stracił cechę aktu ostatecznego, nie podlegającego zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Zdaniem Departamentu, zgodnie z twierdzeniem, że uprzednie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa dotyczy tylko takich spraw będących przedmiotem skargi, które nie mogą być poddane weryfikacji właściwego organu z powodu braku jakichkolwiek unormowań w tym zakresie w ustawach regulujących ich rozstrzyganie, co potwierdza dyspozycja art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, zgodnie z którą przed wniesieniem skargi należy zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, a skarga może być wniesiona dopiero po upływie 30 dni od dnia doręczenia wezwania, brak uregulowania trybu postępowania po wniesieniu wezwania, powoduje konieczność zastosowania trybu przewidzianego w art. 24 ust. 2 pkt. 2 ustawy o kontroli skarbowej dla wydania wyniku kontroli.