KIER.178.5.2018 - Opłaty za usługi edukacyjne uczelni - w świetle ustawy 2.0
Pismo z dnia 8 października 2018 r. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego KIER.178.5.2018 Opłaty za usługi edukacyjne uczelni - w świetle ustawy 2.0
W odpowiedzi na pytanie Pana Rektora informuję, że zgodnie z Konstytucją RP nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna. Ustawa może dopuścić świadczenie niektórych usług edukacyjnych przez publiczne szkoły wyższe za odpłatnością. Uczelnia publiczna nie może pobierać opłat za usługi edukacyjne inne niż wymienione w art. 79 ustawy z dnia 20.07.2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668) - dalej PSWiN. Zajęcia na studiach stacjonarnych są prowadzone odrębnie od zajęć na studiach niestacjonarnych. Ustawa nie przewiduje wyjątków od tej zasady.
Skąd to wynika?
Odpłatność za usługi edukacyjne jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady bezpłatności, stąd w PSWiN przewidziano katalog zamknięty, który nie może podlegać żadnym rozszerzeniom.
Uczelnia publiczna może pobierać opłaty za usługi edukacyjne związane z:
kształceniem na studiach niestacjonarnych;
powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych z powodu niezadowalających wyników w nauce;
kształceniem na studiach w języku obcym;
prowadzeniem zajęć nieobjętych programem studiów;
kształceniem cudzoziemców na studiach stacjonarnych w języku polskim.
Uczelnia publiczna może pobierać opłaty również za:
przeprowadzenie rekrutacji;
przeprowadzenie potwierdzania efektów uczenia się;
wydanie indeksu i legitymacji studenckiej oraz duplikatów tych dokumentów;
wydanie odpisu w języku obcym dyplomu ukończenia studiów i suplementu do dyplomu, innych niż wydane na podstawie art. 77 ust. 2;
wydanie duplikatu dyplomu ukończenia studiów i suplementu do dyplomu;
korzystanie z domów studenckich i stołówek studenckich.
Studia niestacjonarne to studia wskazane w uchwale senatu, w ramach których mniej niż połowa punktów ECTS objętych programem studiów może być uzyskiwana z bezpośrednim udziałem nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia i studentów.
Zajęcia na studiach stacjonarnych są prowadzone odrębnie od zajęć na studiach niestacjonarnych. Ustawa nie przewiduje wyjątków od tej zasady.
Należy podkreślić, że uczelnie medyczne są nadzorowane przez ministra właściwego
do spraw zdrowia, a w przypadku kierunku lekarskiego i lekarsko-dentystycznego minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, limity przyjęć na te kierunki w poszczególnych uczelniach.