Kiedy wynajem lokali na terenach wiejskich podlega zwolnieniu z podatku.

Art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Gospodarstwem rolnym, na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest gospodarstwo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, którym - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 z późn. zm.) - jest obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie można podzielić poglądu zaprezentowanego w wystąpieniu Pana Posła, iż zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być objęci prowadzący wynajem do 5 pokoi na terenie wiejskim niezależnie od tego, czy posiadają gospodarstwo rolne, czy też go nie posiadają. Interpretacja taka byłaby w oczywisty sposób niezgodna z literalnym brzmieniem powołanych przepisów.

Nie ma także znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego fakt, że ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.) nie zalicza do działalności gospodarczej wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych znajdujących się na obszarach wiejskich przez osoby ze stałym miejscem pobytu w gminie położonej na tym terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wynajęcia nie przekracza 5. Definicja działalności gospodarczej, jaką posługuje się ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, została stworzona wyłącznie na użytek tej ustawy.