IX-005/452/Z/K/05 - Zasady amortyzacji lokali i budowli

Pytanie podatnika

Dokonała Pani zakupu trzech lokali mieszkalnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, z przeznaczeniem ich do wynajmu. Lokale zostały wybudowane w latach 1955-1980 i były użytkowane przez poprzednich właścicieli, a okres najmu będzie dłuższy niż rok podjęła Pani decyzje o zaliczeniu ich do środków trwałych, w związku z czym ma Pani wątpliwości, czy przysługuje Pani prawo do ustalenia stawki amortyzacyjnej lokali w wysokości 10%. Pani zdaniem zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacyjnej 10% jest możliwe, gdyż są spełnione warunki uprawniające do jej zastosowania.

Jak wynika ze złożonego wniosku dokonała Pani zakupu trzech lokali mieszkalnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, z przeznaczeniem ich do wynajmu. Lokale zostały wybudowane w latach 1955-1980 i były użytkowane przez poprzednich właścicieli, a okres najmu będzie dłuższy niż rok podjęła Pani decyzje o zaliczeniu ich do środków trwałych, w związku z czym ma Pani wątpliwości, czy przysługuje Pani prawo do ustalenia stawki amortyzacyjnej lokali w wysokości 10%.

Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 22a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), amortyzacji podlegają, m.in.:

- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

jeżeli spełniają następujące warunki, pozwalające je zaliczyć do środków trwałych:

- stanowią własność lub współwłasność podatnika

- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie

- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

- ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok,

- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla lokali nie może być krótszy niż 10 lat.

Przepis art. 22j ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że środki trwałe wymienione w pkt 3 uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy. W przypadku, gdy podatnik zdecyduje się dokonywać amortyzacji według przytoczonego wyżej przepisu, wówczas zastosowanie ma przepis art. 22g cyt. ustawy, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia (...).

Jeżeli nabyte lokale mieszkalne spełniają warunki pozwalające je zaliczyć do środków trwałych, Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew uznaje Pani stanowisko za zasadne.