IX-005/193/Z/K/07 - Czy w przypadku stosunku służbowego sędziego przeniesionego w stan spoczynku istnieje możliwość stosowania kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu?

W dniu 18 czerwca 2007 r. wpłynęło do tutejszego Urzędu pismo z nr sygn. ... skierowane przez Sąd Rejonowy dla .... z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sędziowie wykonują pracę w Sądzie na podstawie aktu powołania od chwili doręczenia aktu powołania. W ten sposób nawiązuje się stosunek służbowy. W przypadku przejścia sędziego w stan spoczynku stosunek ten nie ulega rozwiązaniu lub wygaśnięciu, chyba że wystąpią przesłanki przewidziane w art. 68 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.). Stosownie do art. 100 § 2 cytowanej ustawy sędziemu przechodzącemu lub przeniesionemu w stan spoczynku z powodu wieku, choroby lub utraty sił przysługuje uposażenie w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku. W związku z tym pojawiła się wątpliwość, czy w przypadku, gdy sędzia przeszedł lub został przeniesiony w stan spoczynku, a nie ustał stosunek służbowy, to czy Sąd, jako płatnik, jest uprawniony do obniżania przychodu o koszty wynikające z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zdaniem Wnioskodawcy w powyższej sytuacji mogą być stosowane koszty uzyskania wynikające z art. 22 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy.

Artykuł 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje zasadę, w myśl której kosztem uzyskania przychodu może być tylko taki wydatek, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tak więc istotne jest, by istniał związek przyczynowy między kosztem a przychodem. Szczegółowe reguły ustalania kosztów przychodu dla osób pozostających w stosunku służbowym reguluje art. 22 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, który nie zawiera żadnych odstępstw od zasady przewidzianej w przywołanym art. 22 ust. 1, a jedynie określa wartość tych kosztów kwotowo a nie parametrycznie. W przedstawionym stanie faktycznym należy podkreślić, iż sędzia w stanie spoczynku jest zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych, a więc faktycznie nie świadczy pracy, mimo łączącego go z zakładem pracy stosunku służbowego. Brak świadczenia pracy oznacza, iż osoba taka nie może ponosić żadnych kosztów związanych z przychodem.

Z uwagi na powyższe postanowiono jak w sentencji. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.