IUSBI-2/415-14/05 - Wydatki związane z używaniem jednego z lokali na własne potrzeby mieszkalne jednego ze współwłaścicieli nieruchomości a koszty uzyskania przychodu z najmu

Pytanie podatnika

Jakie są możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu nieruchomości wydatków związanych z użytkowaniem przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości usytuowanego w niej lokalu mieszkalnego?

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, działając na podstawie:

- art. 14a § 1 i § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60),

- art. 16 ust. 2, art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu nieruchomości wydatków związanych z użytkowaniem przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości usytuowanego w niej lokalu mieszkalnego.

W dniu 24 lutego 2005 r. został złożony przez Pana w tutejszym organie podatkowym wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu nieruchomości - wydatków związanych z użytkowaniem przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości usytuowanego w niej lokalu mieszkalnego na własne cele mieszkalne.

Potrzeba wyjaśnienia sposobu stosowania tych przepisów powstała na tle następującego stanu faktycznego:

Opisana we wniosku nieruchomość stanowi współwłasność czterech osób. W jej skład wchodzą grunt oraz wzniesiony na nim budynek czynszowy i garaż.

W przedmiotowym budynku usytuowane są przeznaczone na wynajem lokale mieszkalne, lokal użytkowy oraz mieszkanie zajmowane przez jednego ze współwłaścicieli.

W złożonym wniosku stoi Pan na stanowisku, że wydatki związane z zajmowanym przez tego współwłaściciela lokalem mieszkalnym przynajmniej w 3/4 winny być poprzez odpisy amortyzacyjne uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy oprzeć się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Koszty poniesione w celu uzyskania przychodów odnoszą się do konkretnego źródła przychodu. Wymagane jest więc istnienie związku przyczynowego między wydatkami a uzyskanym przychodem - koszty muszą służyć przychodowi z tego źródła. W rozpatrywanej sprawie współwłaściciele nieruchomości nie uzyskują przychodów z najmu lokalu zajmowanego przez jednego ze współwłaścicieli na własne cele mieszkalne, a zatem wydatki związane z tym lokalem nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W niniejszej sprawie należy zwrócić także uwagę na treść przepisu art. 16 ust. 2 wyżej powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli właściciel nieruchomości używa jej na własne potrzeby lub potrzeby członków rodziny albo oddał bezpłatnie nieruchomość lub jej część do użytku na cele działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej, oświatowo-wychowawczej, kulturalnej, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, kultu religijnego oraz związkom zawodowym, nie ustala się wartości czynszowej tej nieruchomości lub jej części, a wydatki związane z nieruchomością nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Reasumując, skoro lokal mieszkalny o pow. 95,77 m² używała w celu zaspokojenia własnych potrzeb jedna ze współwłaścicielek nieruchomości, to wszelkie wydatki poniesione na tę część nieruchomości nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z najmu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.:. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.