IUS-II-443/18/04 - Przeniesienie praw do reemisji programów radiofonicznych i telewizyjnych.

Pytanie podatnika

Czy przeniesienie praw do reemisji programów radiofonicznych i telewizyjnych jest importem licencji?

Odpowiedź

Działając w trybie art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w odpowiedzi na zapytanie jednostki z dnia 1.04.2004 r., uzupełnione pismem z dnia 6.05.2004 r. oraz pismem z dnia 15.06.2004 r., czy przeniesienie praw do reemisji programów radiofonicznych i telewizyjnych jest importem licencji, wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 8 ust. 1 pkt 1 przywołanej wyżej ustawy definiuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Na postawie załączonego do pisma jednostki wzoru umowy zawartej z zagranicznym kontrahentem wynika, iż kontrahent zagraniczny udziela firmie "A." licencji na odbieranie i rozpowszechnianie programu telewizyjnego w takiej samej formie i w tym samym czasie, jak będzie dostarczony przez licencjodawcę. Wynika z tego, iż licencjodawca bezspornie świadczy firmie "A." usługę przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych poprzez udzielenie licencji na odbieranie i rozpowszechnianie programu telewizyjnego na warunkach określonych w zawartej z kontrahentem zagranicznym umowie. W przypadku wyżej opisanych usług kluczowym elementem dla określenia zasad ich opodatkowania jest ustalenie miejsca świadczenia tych usług, a więc miejsca (terytorium kraju), w którym usługi te są świadczone. Generalną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28 ustawy. Odstępstwo od wyrażonej wyżej zasady zawarto m.in. w ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 1 art. 27 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl przywołanych przepisów w przypadku usług polegających na sprzedaży praw lub udzielenia licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw gdzie ww. świadczone są na rzecz: podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności - stały adres lub miejsce zamieszkania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż dla usług, o których mowa w piśmie jednostki, miejscem świadczenia usługi, a więc miejscem (krajem), w którym należy opodatkować usługę jest Polska. Jednocześnie na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług, których dotyczy zapytanie podatnikiem w każdym przypadku jest usługobiorca, będąc podatnikiem w związku z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4. Usługi wyżej opisane na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług stanowić będą import usług.

W odpowiedzi na pytanie jednostki, czy może skorzystać z zapisów art. 147 ustawy o podatku od towarów i usług tut. organ podatkowy informuje, iż w przypadku, gdy zostały spełnione wymogi zawarte w ust. 2 przywołanego przepisu art. 147, jednostka w odniesieniu do umów udzielenia licencji zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do dnia 31.12.2005 r. Tutejszy organ podatkowy udzielając niniejszej odpowiedzi nie podziela tym samym w całości stanowiska jednostki zawartego zapytaniu. Ponadto tut. organ podatkowy stwierdza, iż przywołany przez jednostkę przepis art. 97 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie ma wpływu na zakres i sposób opodatkowania podatkiem od towarów i usług importowanych przez jednostkę usług.