ITPP3/4512-97/16/AB - Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza zbyć nieruchomość nr... położoną w obrębie nr... S. Jest to teren niezabudowany, sklasyfikowany jako: grunty orne o pow. 0,2491 ha, nieużytki o pow. 0,616 ha, tereny mieszkaniowe o pow. 0,0207 ha, które zajmują najmniejszą powierzchnię w tej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego oraz dla tej nieruchomości nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przedmiotowa działka, zgodnie z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, leży w strefie D3 - zachowania dotychczasowego użytkowania zagospodarowania terenu. Dla terenów upraw rolniczych położonych we wszystkich obszarach stref: D1, D2, D3 ustala się wyłączenie spod zabudowy i utrzymuje się obecny stan zagospodarowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie nieruchomości nr 78 winno być zwolnione z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie nieruchomości powinno być zwolnione z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Ogólna powierzchnia nieruchomości wynosi 0,3314 ha w tym: grunty orne zajmują 0,2491 ha, nieużytki - 0,0616 ha, najmniej zajmują tereny mieszkaniowe - 0,0207 ha. Przedmiotowa działka nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również dla tej działki nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowego terenu przewiduje funkcje gruntów ornych z przewagą klasy IV A i IV B. Tereny gruntów ornych klasy IV A i IV B oraz trwałych użytków klasy IV, zgodnie z ustaleniami studium, rozumie się, jako tereny rolne z ograniczoną zmianą przeznaczenia na inne cele, za wyjątkiem obszarów wyznaczonych w studium pod rozwój funkcji związanych z aktywizacją gospodarczą gminy oraz dla rozwoju funkcji osadniczej w bezpośrednim sąsiedztwie obecnego zainwestowania miejscowości. Przedmiotowa działka zgodnie z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego leży w strefie D3 - zachowania dotychczasowego użytkowania i zagospodarowania terenu. Dla terenów upraw rolniczych położonych we wszystkich obszarach strefy D1, D2, D3 ustala się wyłączenie spod zabudowy i utrzymuje się obecny stan zagospodarowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle treści art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego należy wywieść, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Przyjmuje się, że pojęcie tereny budowlane obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Gmina zamierza sprzedać niezabudowaną działkę gruntu. Dla tego terenu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie obowiązuje również miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowa nieruchomość obejmuje tereny niezabudowane sklasyfikowane jako: grunty orne, nieużytki oraz tereny mieszkaniowe. Studium Uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, dla przedmiotowego terenu, przewiduje funkcje gruntów ornych. Tereny gruntów ornych klasy oraz tereny trwałych użytków, zgodnie z ustaleniami studium, rozumie się jako tereny rolne z ograniczoną zmianą przeznaczenia na inne cele, za wyjątkiem obszarów wyznaczonych pod rozwój funkcji związanych z aktywizacją gospodarczą Gminy oraz dla rozwoju funkcji osadniczej w bezpośrednim sąsiedztwie obecnego zainwestowania miejscowości. Przedmiotowa działka, zgodnie z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, leży w strefie D3 - zachowania dotychczasowego użytkowania i zagospodarowania terenu. Dla terenów upraw rolniczych położonych we wszystkich obszarach strefy D1, D2, D3 ustala się wyłączenie spod zabudowy i utrzymuje się obecny stan zagospodarowania.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że o ile w momencie sprzedaży opisana wyżej działka nie będzie stanowiła terenów budowlanych, w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy, to dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.