ITPP3/4512-78/15/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-78/15/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (sprawa k.m. 885/13) z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 19 maja 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania (w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego) sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 maja 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania (w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego) sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

... (dalej jako "dłużnik") jest właścicielem nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą..., położonej w..., przy ul...., w powiecie. Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy darowizny z dnia... 1999 r. Nieruchomość składa się z działki oznaczonej numerem 245/2 o pow.... m2. Na nieruchomości usytuowany jest budynek mieszkalny wolnostojący. Budynek został wybudowany przez dłużnika (dłużnik był inwestorem). Budowa została zakończona w 2006 r. W związku z tą budową dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Od momentu oddania go do użytkowania nie był przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług. Budynek jest wykorzystywany na cele mieszkalne przez dłużnika oraz przez jego rodzinę, na podstawie użyczenia. W stosunku do tego budynku dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wydatki te nie przekraczały 30% wartości początkowej obiektu. Dłużnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych ulepszeń. Oddanie do użytku ulepszeń miało miejsce przed 2013 r. Po dokonaniu ulepszeń budynek nie był wykorzystywany do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Dłużnik nigdy nie dokonywał transakcji sprzedaży nieruchomości i nie posiada innych nieruchomości. Dłużnik "formalnie" prowadzi działalność gospodarczą (usługi drogowe), natomiast zaprzestał działalności od stycznia 2015 r. Dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z informacji uzyskanej od Naczelnika Urzędu Skarbowego w... (stan na dzień 19 listopada 2014 r.) wynika, że dłużnik figuruje w rejestrze podatników i posiada NIP. Odnotowano, niezamknięte powiązania z działalnością gospodarczą:

* powiązanie od dnia 2 marca 2011 r. z Firmą Budowlano-Drogową... (działalność od dnia 2 marca 2011 r.) - właściciel;

* powiązanie od dnia 29 sierpnia 2011 r.z... (działalność od dnia 1 września 2011 r.) - wspólnik.

Ostatnie dokumenty wymiarowe:

PIT-28 za rok 2011, PIT-36 za rok 2011, PIT-36L za rok 2012, PIT-36L za rok 2013, VAT-7 za miesiąc 12/2011, VAT-7 za miesiąc 12/2012, VAT-7K za 4 kwartał 2013, VAT-7K za 3 kwartał 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zajętej nieruchomości... w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Komornika, sprzedaż zajętej nieruchomości... w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Artykuł 2 pkt 12 ustawy, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - według art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany albo zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem dostawy albo będzie oddany w najem, dzierżawę, leasing, itp. Zarówno bowiem dostawa (nawet zwolniona od podatku), jak też najem, dzierżawa, albo leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że dłużnik (osoba fizyczna) jest właścicielem działki gruntu oznaczonej numerem 245/2 o pow.... m2. Dłużnik nabył ją w 1999 r. na podstawie umowy darowizny. Na nieruchomości usytuowany jest budynek mieszkalny wolnostojący. Budynek został wybudowany przez dłużnika. Budowa została zakończona w 2006 r. W związku z tą budową dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Od momentu oddania go do użytkowania nie był przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług. Budynek jest wykorzystywany na cele mieszkalne przez dłużnika oraz przez jego rodzinę. W stosunku do tego budynku dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wydatki te nie przekraczały 30% wartości początkowej obiektu. Dłużnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych ulepszeń. Po dokonaniu ulepszeń budynek nie był wykorzystywany do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dłużnik nigdy nie dokonywał transakcji sprzedaży nieruchomości i nie posiada innych nieruchomości. Dłużnik "formalnie" prowadzi działalność gospodarczą (usługi drogowe), natomiast zaprzestał działalności od stycznia 2015 r. Dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na tym tle Komornik powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku opodatkowania (w ramach postępowania egzekucyjnego) sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że zbycie nieruchomości zabudowanej, o której mowa we wniosku (działka nr 245/2) podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, jeżeli budynek mieszkalny na niej posadowiony można zaliczyć do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy. Sprzedaż budynku mieszkalnego znajdujących na ww. nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ze złożonego wniosku nie wynika bowiem, aby budynek ten był - na moment sprzedaży - zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, skoro od jego wybudowania nie był przedmiotem żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu. Podstawą takiego zwolnienia nie może być również art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wynika to z faktu, że dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem tego budynku. Przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, zastosowanie w analizowanym przypadku stawki podatku w wysokości 8% dotyczyć będzie również gruntu związanego z ww. obiektem.

Końcowo tutejszy organ zaznacza, że ww. rozstrzygnięcie zostało sformułowane przy założeniu, że budynek mieszkalny posadowiony na działce nr 245/2 zalicza się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl