ITPP3/4512-753/15-2/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 22, 25 i 26 lutego 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT:

* w związku z czynnościami sprzedaży działek gruntu kupionych w 1995 r. do majątku prywatnego - jest prawidłowe;

* w związku z czynnościami sprzedaży działek gruntu kupionych w 2008 r. i 2009 r. do działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 22, 25 i 26 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w związku z czynnościami sprzedaży działek gruntu kupionych w 1995 r. do majątku prywatnego oraz kupionych w 2008 r. i 2009 r. do działalności gospodarczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której głównym profilem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W 1995 r. nabył do majątku prywatnego działki rolne niezabudowane. Wnioskodawca planował na nich budowę własnego domu. Następnie w latach 2008 i 2009 kupił na cele działalności gospodarczej kolejne działki rolne niezabudowane. Planował na nich wybudowanie domów na sprzedaż. W ramach działalności gospodarczej, wraz z właścicielem sąsiednich działek, Wnioskodawca wybudował wodociąg zasilający przedmiotowe działki. W 2015 r. Wnioskodawca podjął decyzję o zaniechaniu planowej inwestycji i wyprowadził działki z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. Planuje sprzedać wszystkie działki za pośrednictwem biura nieruchomości.

Działki zakupione w 1995 r. posiadają plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na budownictwo mieszkaniowe, natomiast działki kupione w 2008 r. i 2009 r. nie posiadają planu zagospodarowania przestrzennego, ani warunków zabudowy.

Wnioskodawca nie ponosi żadnych nakładów mających podnieść atrakcyjność tych działek, nie dzieli ich, ani nie uzbraja.

Działki nabyte w 2008 i 2009 r. i następnie wyprowadzone z działalności gospodarczej nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w majątku prywatnym w żaden sposób.

Przy nabyciu działek w 2008 i 2009 r. nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT, ponieważ były one kupione od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, bez VAT.

Wyprowadzenie ww. działek z działalności gospodarczej nie było opodatkowane VAT, ponieważ przy nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT.

Wodociąg zasilający przedmiotowe działki nie zasila działek nabytych w 1995 r., ponieważ znajdują się one w innej części miasta. Wodociąg został przekazany w 2012 r. do miejskich wodociągów i kanalizacji za wynagrodzeniem. Przekazanie wodociągu zostało opodatkowane VAT. W związku z tym wodociąg stanowi własność miejskich wodociągów i kanalizacji. Przedmiotem sprzedaży będą same działki.

Wodociąg nie stanowi u Wnioskodawcy budowli.

Sprzedaż działek nabytych w 1995, 2008 i 2009 r. będzie stanowiła oddzielne transakcje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając działki kupione w 1995 r. do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie występował jako podatnik VAT.

2. Czy sprzedając działki kupione w 2008 i 2009 r. do działalności gospodarczej, a następnie z niej wyprowadzone, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami VAT są podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ustawy o VAT. Natomiast czynności wykonane przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika pozostają poza zakresem opodatkowania VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Aby uznać dostawę towarów za działalność gospodarczą należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonania tej czynności.

Działki kupione w 1995 r. miały być przeznaczone pod budowę domu, a więc nie nabyto ich w celu dalszej odsprzedaży. Stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, a więc sprzedaż ich stanowi rozporządzanie własnym majątkiem, nie jest to działalność gospodarcza, tym samym nie podlega opodatkowaniu VAT. W celu dokonania sprzedaży Wnioskodawca nie podejmuje aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami.

Działki kupione do działalności gospodarczej nabyte zostały w celu zrealizowania inwestycji polegającej na budowie domów, a nie w celach handlowych. Jednak inwestycja nie doszła do skutku. W związku z tym ich dalsze posiadanie w działalności gospodarczej stało się bezcelowe. W związku z tym zostały wyprowadzone i przekazane do majątku prywatnego. Ich sprzedaż stanowiła będzie rozporządzanie własnym majątkiem, również w tym przypadku Wnioskodawca nie podejmuje aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami.

Przedmiotowe działki Wnioskodawca ma zamiar sprzedać za pośrednictwem biura nieruchomości, a więc sam nie będzie aktywnie ogłaszał chęci ich sprzedaży.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dokonując sprzedaży działek nabytych w latach 1995, 2008 i 2009 rozporządza swoim majątkiem prywatnym i nie występuje w charakterze podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

* prawidłowe - w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w związku z czynnościami sprzedaży działek gruntu kupionych w 1995 r. do majątku prywatnego;

* nieprawidłowe - w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w związku z czynnościami sprzedaży działek gruntu kupionych w 2008 r. i 2009 r. do działalności gospodarczej.

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle powyższego należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku, w części w jakiej dokona sprzedaży gruntu wykorzystywanego na cele osobiste.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

W niniejszej sprawie można więc uznać, że miało miejsce wykorzystywanie części opisanych we wniosku gruntów do celów prywatnych (tu: nabytych do majątku prywatnego - działki rolne niezabudowane nabyte w 1995 r.) w całym okresie posiadania, wyłącznie pod warunkiem, że Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności przygotowawczych do zbycia, w szczególności inicjujących zmianę przeznaczenia gruntu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych gruntów wyłącznie w części, która nie była nabyta z zamiarem wykorzystywania na cele działalności gospodarczej (i wykorzystywana na potrzeby tej działalności), a jedynie korzystano z niej wyłącznie dla celów osobistych/prywatnych. Pomimo, że przedmiot dostawy spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży takich gruntów Wnioskodawca działa w charakterze handlowca (tu: gruntów/działek nabytych w 1995 r.). Okoliczności sprawy nie wskazują, aby opisane we wniosku działki/grunty nabyte w 1995 r. zostały wykorzystane w celach handlowych. Tym samym brak podstaw do konkluzji pozwalającej przypisać Wnioskodawcy w tej części statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Sprzedając opisaną wyżej część gruntu (tu: nabytego do majątku prywatnego - działki rolne niezabudowane nabyte w 1995 r.), Wnioskodawca korzystać będzie z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca dokonywać będzie zbycia części gruntu należącego do majątku prywatnego.

Z powołanych wyroków wynika bowiem, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) a ponieważ w przedmiotowej sprawie - w odniesieniu do części gruntu wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w celach prywatnych (tu: nabytego do majątku prywatnego - działki rolne niezabudowane nabyte w 1995 r.) - nie mamy w tym zakresie do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań - sprzedaż tej części gruntu - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym więc zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W pozostałym natomiast zakresie, tj. w odniesieniu do działek/gruntów kupionych w 2008 r. i 2009 r. do działalności gospodarczej, Wnioskodawca - wbrew stanowisku wyrażonym we wniosku - w związku z planowaną sprzedażą będzie działał w charakterze podatnika dokonującego zbycia tych składników majątku. W tej sytuacji bowiem - jak wskazano - działki te (nabyte, a potem wyprowadzone) nie były wykorzystywane w majątku prywatnym w żaden sposób, a ponadto służyły one w działalności gospodarczej (w takim celu zostały nabyte). Okoliczności tej nie zmienia fakt, że w 2015 r. Wnioskodawca podjął decyzję o zaniechaniu planowanej inwestycji z wykorzystaniem tych działek i wyprowadził je z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. W rezultacie czynności dostawy działek nabytych w 2008 i 2009 r. podlegają opodatkowaniu VAT.

Niemniej jednak dla wskazanej dostawy obejmującej działki nabyte na cele działalności gospodarczej w 2008 i 2009 r. zastosowanie znajdą przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, skoro nie posiadają one miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani warunków zabudowy, a przedmiotem sprzedaży będą same działki.

Reasumując:

* w związku ze sprzedażą działek zakupionych w 1995 r. Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT. W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe;

* w odniesieniu do sprzedaży działek nabytych na cele działalności gospodarczej w 2008 i 2009 r. Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika, przy czym dostawa ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzeń przyszłych przedstawionych we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.