ITPP3/4512-750/15/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-750/15/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 marca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania 8% stawki podatku do zbycia działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania 8% stawki podatku do zbycia działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu... 2004 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość niezabudowaną, tj. działkę rolną nr...o pow. 20.197 m2, położoną w gminie..., obręb.... Działkę nabył, gdyż chciał uprawiać warzywa na własne potrzeby.

Status działki zmienił się w 2014 r., kiedy to nastąpił podział geodezyjny nieruchomości w obrębie geodezyjnym..., gmina..., oznaczonej w ewidencji jako działka nr... w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy nr.../2014 z dnia... 2014 r. Wnioskodawca podzielił działkę w uzgodnieniu z rodziną.

W wyniku tego podziału uzyskano działki nr:.

Decyzja o warunkach zabudowy nr.../2014 z dnia... 2014 r. dotyczy działek nr.... Działki te nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były też przedmiotem najmu, dzierżawy, nie były też przedmiotem innej działalności.

W dniu... 2014 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę dwóch budynków jednorodzinnych dwulokalowych. Po podpisaniu (w dniu... 2015 r.) umowy na wykonanie usługi budowy budynku w stanie surowym z firmą budowlaną..., Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku (mieszkalnego jednorodzinnego dwulokalowego) o pow. całkowitej równej 220 m2, umiejscowionego na działce nr.... Budowa była na własne, rodzinne potrzeby. Druga działka miała pozwolenie na budowę "z myślą o wnukach".

Ze względu na sytuację finansową i rodzinną (przez sytuację rodzinną nie podołał finansowo, przerosło to jego możliwości) Wnioskodawca musiał zrezygnować z budowy i podjął decyzję o sprzedaży nieruchomości spółce..., która przejęła od niego zobowiązania wobec firmy, która realizowała budowę.

Spółka kupiła od Wnioskodawcy działkę nr. z rozpoczętą budową (działka była uzbrojona, przy jej sprzedaży Wnioskodawca nie korzystał z biur pośrednictwa nieruchomości, sprzedaży tej nie ogłaszał w prasie, ani w internecie), działkę nr. z pozwoleniem na budowę oraz udział 2/8 w działce oznaczonej numerem... (droga dojazdowa położona na działce nr... nie jest budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego).

W dniu sprzedaży budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy (jeden lokal mieszkalny miał pow. 110 m2) był w stanie surowym otwartym, z oknami i dachówką.

W 1970 r. Wnioskodawca kupił wraz z małżonkiem działkę, na której zbudowali ich dom. Po śmierci małżonka Wnioskodawca sprzedał dom i kupił dla siebie mieszkanie, w którym mieszka. Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości żadnych transakcji sprzedaży nieruchomości. Nie posiada innych nieruchomości z wyjątkiem tej działki i mieszkania, w którym mieszka. Obecnie nie zamierza sprzedawać działek wydzielonych z działki nr.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej (nie prowadzi działalności rolnej, nie ma gospodarstwa rolnego).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki zabudowanej budynkiem jednorodzinnym dwulokalowym (stan surowy otwarty z oknami i dachówką) korzysta z opodatkowania 8% stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym objęta jest 8% stawką VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług, do budownictwa mieszkalnego zaliczają się budynki mieszkalne jednorodzinne o powierzchni użytkowej do 300 m2, a lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej do 150 m2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu VAT. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2004 r. Wnioskodawca nabył niezabudowaną działkę rolną nr. o pow. 20.197 m2. Działkę nabył, aby "uprawiać warzywa na własne potrzeby". W 2014 r. z inicjatywy Wnioskodawcy miał miejsce (na podstawie decyzji o warunkach zabudowy) jej geodezyjny podział. W jego wyniku Wnioskodawca uzyskał 10 działek (nie były one wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były też przedmiotem najmu, dzierżawy, nie były też przedmiotem innej działalności). Ww. decyzja o warunkach zabudowy dotyczy 8 z nich. W 2014 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę dwóch budynków jednorodzinnych dwulokalowych. W 2015 r. rozpoczął budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego dwulokalowego o pow. całkowitej równej 220 m2, umiejscowionego na działce nr.... Budowa była na własne, rodzinne potrzeby. Ze względu na sytuację finansową i rodzinną Wnioskodawca zrezygnował z budowy i sprzedał działkę nr... wraz z rozpoczętą budową (w dniu sprzedaży budynek był w stanie surowym otwartym, z oknami i dachówką). Ponadto temu samemu podmiotowi Wnioskodawca sprzedał działkę nr... z pozwoleniem na budowę (działka miała pozwolenie na budowę "z myślą o wnukach") oraz udział 2/8 w działce nr... (droga dojazdowa nie stanowiąca budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego). W 1970 r. Wnioskodawca kupił wraz z małżonkiem działkę, na której zbudowali dom. Po śmierci małżonka Wnioskodawca sprzedał dom i kupił dla siebie mieszkanie, w którym mieszka. Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości żadnych transakcji sprzedaży nieruchomości. Nie posiada innych nieruchomości z wyjątkiem ww. działki i mieszkania, w którym mieszka. Obecnie nie zamierza sprzedawać działek wydzielonych z działki nr.... Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej (w tym działalności rolnej, nie ma gospodarstwa rolnego).

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą zasadności zastosowania 8% stawki podatku do zbycia działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, a także orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do wniosku, że trudno uznać, że sprzedaż działki zabudowanej budynkiem jednorodzinnym dwulokalowym nastąpiła w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca podejmował aktywne działania zmierzające do przygotowania tej działki do sprzedaży, w takim zakresie w jakim podejmują je handlowcy. Wskazać bowiem należy, że budowa budynku posadowionego na tej działce prowadzona była w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny. Wyklucza to handlowy cel transakcji. W konsekwencji stwierdzić należy, że w tej konkretnej sprawie aktywność Wnioskodawcy nie może być porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tej czynności Wnioskodawca nie wystąpił w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność ta mieściła się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

W tym kontekście:

* bezprzedmiotowe stało się ustalanie stawki podatku jaką Wnioskodawca powinien zastosować do sprzedaży budynku jednorodzinnego dwulokalowego, o którym mowa we wniosku, skoro - jak wykazano powyżej - sprzedaż ta w ogóle nie podlegała opodatkowaniu VAT;

* stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i dotyczy wyłącznie sprzedaży działki zabudowanej budynkiem jednorodzinnym dwulokalowym. Zatem gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl