ITPP3/4512-725/15/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wspólnie z żoną jest właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 4,3280 ha stanowiącej część gospodarstwa rolnego, odrębnie oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr..., dla której sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Ww. działka ma być sprzedana Spółce. Nieruchomość została nabyta w drodze zasiedzenia na podstawie postanowienia sądu rejonowego z dnia 19 kwietnia 2000 r. Przedmiotowy grunt stanowi majątek prywatny, lecz uzyskane środki pieniężne z jego sprzedaży mają być przeznaczone na rozwój gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży jest działka będąca częścią otrzymanych w drodze zasiedzenia nieruchomości rolnych. Wnioskodawca nie zamierza zbywać pozostałych gruntów. Nieruchomości Wnioskodawcy (w tym działka podlegająca sprzedaży) nie były ani także nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Przedmiotowe nieruchomości w sposób ciągły miały charakter rolny. Wnioskodawca nie wykonywał i nie zamierza wykonywać czynności przygotowujących grunt do sprzedaży tzn. teren nie był uzbrojony, nie było podziału na mniejsze działki, nie było zgłoszenia zamiaru sprzedaży w prasie czy agencjach obrotu nieruchomościami. Plan zagospodarowania przestrzennego wykonany został przez gminę. Na podstawie tego planu nieruchomość gruntowa jest przeznaczona pod zabudowę. Przedmiotowa działka otrzymana przez Wnioskodawcę nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wymienionej działki będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, warunkiem opodatkowania danej czynności VAT jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT. Grunty są towarami w rozumieniu ustawy o VAT (art. 2 pkt 6), a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (art 7 ust. 1). Aby odpłatna dostawa gruntów podlegała opodatkowaniu VAT, musi być realizowana przez podatnika podatku od towarów i usług, a jej przedmiotem musi być nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Wnioskodawca wskazuje, że zdaniem NSA nie można uznać, że o konieczności opodatkowania VAT takich transakcji przesądza samo to, że rolnik jest przedsiębiorcą, natomiast ważne jest, na jaki cel przeznaczone będą pieniądze ze sprzedaży. Tym samym w ocenie NSA o opodatkowaniu sprzedaży gruntu z majątku prywatnego, także przez rolnika, decydują dwie kwestie. Po pierwsze, czy sprzedaż mieści się w zakresie danej działalności, np. rolniczej. Po drugie. Ważne jest to, na co zostaną przeznaczone pieniądze ze sprzedaży działek. VAT wystąpi tylko, gdy podatnik pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na działalność. Jeżeli wyda je na cele osobiste podatku nie będzie (wyrok NSA sygn. akt I FSK 546-547/08). Stanowisko takie prezentuje także Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

Z okoliczności sprawy wynika, że środki ze sprzedaży gruntu przeznaczone zostaną na rozwój gospodarstwa rolnego, stąd też w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT skutkuje to koniecznością uznania sprzedawcy za podatnika VAT. W przypadku Wnioskodawcy czynności takie nastąpiły, tym samym mieszczą się one w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach VAT. Zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o zaistniałe przesłanki, sprzedaż przedmiotowej działki będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowej. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działać będzie Pan w charakterze handlowca. Nabycie nieruchomości gruntowej - jak wskazano - nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, lecz nieruchomość tę nabył Pan w drodze zasiedzenia. Niniejszych nieruchomości nie wykorzystywał Pan i nie zamierza wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej. Z treści wniosku nie wynika, aby wykonywał Pan czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając działkę gruntu z majątku osobistego korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że sprzedaż nieruchomości gruntowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z uwagi na fakt, iż z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby wykonywał Pan lub zamierzał wykonywać takie zorganizowane działania, sprzedaż nieruchomości gruntowej należącej do Pana majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.