ITPP3/4512-702/15/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-702/15/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez komornika w trybie egzekucji sądowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez komornika w trybie egzekucji sądowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komornik sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze.... Nieruchomość stanowi własność dłużników we wspólności umownej majątkowej małżeńskiej rozszerzonej. Nieruchomość gruntowa jest zabudowana i ogrodzona, znajdują się na niej: budynki (budynek użytkowy handlowo-usługowy o powierzchni użytkowej 536,1 m2) oraz budowle (ogrodzenia, parking, plac manewrowy, przyłącza do sieci infrastruktury technicznej). Łączna powierzchnia nieruchomości: 0,1975 ha. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszaru gminy działki numer... i... zlokalizowane są na terenie przeznaczonym na cele usług z dopuszczeniem mieszkalnictwa (oznaczenie: B8U/M). Stwierdzony podczas oględzin faktyczny sposób użytkowania nieruchomości - nieruchomość zabudowana obiektem użytkowym - budynkiem handlowo-usługowym, stanowiącym w dacie oględzin pustostan. Rok budowy: 2008 r. - według danych ewidencyjnych. W toku postępowania ustalono następujące okoliczności: w dniu nabycia nieruchomości przez dłużników działalność gospodarczą prowadził dłużnik jeden z małżonków; dłużnicy aktualnie nie prowadzą działalności gospodarczej i nie posiadają statusu czynnego podatnika VAT; dłużnicy nabyli nieruchomość (działkę) w celu wybudowania salonu firmowego; data pierwszego zasiedlenia: 2008 r.; przy nabyciu nieruchomości dłużnikom nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, nieruchomość nie była wykorzystywana na cele mieszkaniowe; nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej; dłużnicy nie ponieśli wydatków na ulepszenie nieruchomości w stosunku do których przysługiwało dłużnikom prawo do obniżenia podatku należnego od kwoty podatku naliczonego (dłużniczka wskazała jedynie, iż przy budowie salonu firmowego dokonano odliczeń podatku VAT - przy budowie); w dniu sprzedaży licytacyjnej, tj. 7 października 2015 r. działalność gospodarcza dłużnika była zawieszona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką komornik powinien zastosować stawkę VAT przy wystawianiu faktury sprzedaży opisanej nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego jest płatnikiem podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Z obowiązujących przepisów wynika iż komornik dokonując transakcji w imieniu podatnika-dłużnika, prowadzi sprzedaż towarów będących własnością dłużnika i będzie to opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jeżeli do rozliczenia podatku zobligowany byłby dłużnik. W przypadku gdyby wykonywana czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby z niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Tym samym komornik obowiązany jest do przestrzegania w sytuacji sprzedaży licytacyjnej przepisów ustawy o VAT, a zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarowi świadczenie usług na terytorium kraju. Sprzedaż opisanej nieruchomości powinna zostać opodatkowana stawką podstawową 23%. Natomiast zgodnie z art. 106c, komornik powinien wystawić fakturę w imieniu podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, ze stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, ze został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt (jego cześć) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem ze:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, ze co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaka opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. W sytuacji zatem, gdy dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W myśl art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1.

organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

2.

komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że dostawa opisanej nieruchomości podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%. Nie wypełniono bowiem przesłanek zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przedmiotowa dostawa będzie realizowana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Przy budowie nieruchomości dokonano odliczeń VAT. W myśl art. 106c ustawy, Wnioskodawca był również zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej dostawę nieruchomości.

Przy uwzględnieniu regulacji art. 29a ust. 8 ustawy, opodatkowana wskazaną stawką podatku była również dostawa gruntu, na którym ww. budynki są posadowione.

Należy zaznaczyć, że:

* niniejsze rozstrzygniecie zapadło przy założeniu, że obiekty, o których mowa we wniosku, są budynkami lub budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.);

* niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl