ITPP3/4512-699/15/APR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości zabudowanej będącej własnością podatnika we współwłasności majątkowej z małżonkiem (obecnie nieprowadzącym działalności gospodarczej). Dla nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą o numerze KW... (księga została założona 20 lipca 1990 r.). Nieruchomość zabudowana jest budynkiem użytkowym - halą produkcyjną z zapleczem socjalno-biurowym o powierzchni użytkowej 1.767,3 m². Obecnie nieruchomość nie jest użytkowana (pustostan). W toku podjętych czynności egzekucyjnych ustalono następujące okoliczności:

* dłużnik nabył nieruchomość w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, dłużnik był wówczas podatnikiem VAT;

* dłużnik aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie posiada statusu czynnego podatnika VAT;

* dłużnik był podatnikiem podatku VAT od daty wejścia w życie ustawy o podatku VAT (dłużnik prowadził działalność jeszcze przed obowiązywaniem tej ustawy) do 12 grudnia 2013 r.;

* dłużnikowi w związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało prawo odliczenia od kwoty podatku należnego kwoty podatku naliczonego; dłużnik od transakcji nabycia przedmiotowej nieruchomości nie odprowadził podatku VAT, wg wiedzy dłużnika transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu, podatek VAT był natomiast odprowadzony do urzędu skarbowego od wszystkich czynności związanych z budową hali na przedmiotowej nieruchomości;

* dłużnik nabył nieruchomość KW.... (jako grunt) w 2004 r., następnie wybudował na niej halę produkcyjną (w 2008 r. hala została oddana do eksploatacji - jest to data rozpoczęcia produkcji na tej nieruchomości);

* ww. nieruchomość zabudowana nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy albo innej czynności o podobnym charakterze;

* dłużnik wykorzystywał przedmiotową nieruchomość zabudowaną na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

* dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego od kwoty podatku naliczonego, poniesione nakłady były wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości zabudowanej KW....;

* dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym) budowli tj. budynku użytkowego, który stanowi hala produkcyjna z zapleczem socjalno-biurowym;

* data pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu ustawy o VAT): 15 marca 2004 r. (data nabycia nieruchomości), rozpoczęcie użytkowania: wrzesień 2008 r.

Na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez biegłego sądowego ustalono sumę oszacowania nieruchomości. W niniejszym postępowaniu egzekucyjnym został ustalony termin licytacji publicznej ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką komornik powinien zastosować stawkę VAT przy wystawianiu faktury sprzedaży omawianej nieruchomości i dotyczącego jej gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., komornik sądowy wykonujący czynności sądowe w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego jest płatnikiem podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika.

Z obowiązujących przepisów wynika, że komornik dokonując transakcji w imieniu podatnika-dłużnika, prowadzi sprzedaż towarów będących własnością dłużnika i będzie to opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a do rozliczenia podatku zobligowany byłby dłużnik. W przypadku gdyby wykonywana czynność nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby z niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Tym samym komornik obowiązany jest do przestrzegania w sytuacji sprzedaży licytacyjnej przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa od towarów i świadczenie usług na terytorium kraju.

W opisanym stanie faktycznym sprzedaż powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w stawce 23% i - zgodnie z art. 106c - Wnioskodawca powinien wystawić fakturę w imieniu podatnika. Do opodatkowania sprzedaży gruntu powinna zostać zastosowana również stawka 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

W myśl zapisów art. 29a z ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Z ww. przepisu wynika, że grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektu budowlanego, który się na nim znajduje. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż w trybie licytacji publicznej przedmiotowej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynek był wybudowany na cele prowadzonej działalności gospodarczej dłużnika i nieruchomość była wykorzystywana w tej działalności. Niezasadne byłoby zatem uznanie, że nieruchomość stanowi majątek osobisty dłużnika. W transakcji sprzedaży tej nieruchomości dłużnik wystąpi więc w charakterze podatnika VAT.

Dostawa budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, gdyż nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (z wniosku wynika, że działka gruntu jak i budynek nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze - nieruchomość była wykorzystywana w działalności produkcyjnej prowadzonej przez dłużnika). Wbrew stwierdzeniu zawartemu w opisie sprawy, pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ww. przepisu nie nastąpiło 15 marca 2004 r., gdyż wówczas nie istniał jeszcze przedmiotowy budynek użytkowy.

Sprzedaż licytacyjna budynku nie będzie mogła również podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ - jak wynika z treści wniosku - przy jego budowie dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem nie jest wypełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy. Z tego też względnie jest również możliwe zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem sprzedaż przedmiotowego budynku użytkowego będzie opodatkowana stawką w wysokości 23%.

Uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy, również w odniesieniu do gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek, sprzedaż będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.