ITPP3/4512-663/15/MD - Zasadność rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w przypadku korzystania z usług agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-663/15/MD Zasadność rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w przypadku korzystania z usług agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w przypadku korzystania z usług agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w przypadku korzystania z usług agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza dokonać odprawy celnej importowanych towarów za pośrednictwem agencji celnej. Nie ma zezwolenia na dokonywanie odprawy w procedurze uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego, ale spełnia warunki, o których mowa w art. 33a ust. 2 pkt 1 "ppkt" a) i b) ustawy o VAT.

Spółka zamierza dokonać odprawy celnej w procedurze uproszczonej z art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego, korzystając z pozwolenia agencji celnej, która ma działać w jej imieniu jako przedstawiciel bezpośredni.

Przed dokonaniem odprawy w tej procedurze zamierza dopełnić formalności z art. 33a ust. 2 i 4 ustawy o VAT. Spółka chciałaby skorzystać z uprawnienia do rozliczania VAT, o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do skorzystania z procedury uproszczonej z art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego w oparciu o zezwolenie na jej stosowanie udzielone agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego i czy w takiej sytuacji Spółka może skorzystać z uprawnienia do rozliczania należnego VAT z tytułu importu towarów w sposób, o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji będzie ona uprawniona do skorzystania z procedury uproszczonej z art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego w oparciu o zezwolenie na jej stosowanie udzielone agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego i będzie mogła skorzystać z uprawnienia do rozliczania należnego VAT z tytułu importu towarów w sposób, o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT.

Przepis art. 33a ust. 5 ustawy wprost umożliwia dokonywanie odpraw celnych w procedurze uproszczonej za pośrednictwem przedstawiciela pośredniego. W takim wypadku, uprawnienie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT przysługuje reprezentowanemu podatnikowi, a nie pośrednikowi, choć to on dokonuje odprawy w procedurze uproszczonej i działa przy tym na własny rachunek.

Zdaniem Spółki, powyższe zasady można odnieść także do sytuacji, gdy w imieniu podatnika działa przedstawiciel bezpośredni. Kryterium skorzystania z uprawnienia z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT jest bowiem dokonanie odprawy celnej w procedurze uproszczonej, a nie fakt posiadania zezwolenia na stosowanie tej procedury przez podatnika.

Powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje podatkowe:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r. nr IPPP3/443-1117/11-2/MPE;

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 czerwca 2012 r. nr IPPP3/443-266/12-2/k.c.;

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 kwietnia 2015 r. nr ILPP4/4512-1-51/15-2/BA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tej części uzasadnienia interpretacji indywidualnej zaznaczyć należy, że kwestia zasadności skorzystania przez Spółkę " (...) z procedury uproszczonej z art. 76 ust. 1 lit. c) Wspólnotowego Kodeksu Celnego w oparciu o zezwolenie na jej stosowanie udzielone agencji celnej działającej w charakterze przedstawiciela bezpośredniego (...), nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W myśl bowiem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) - dalej jako "Ordynacja podatkowa" - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie zaś z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja ma zatem dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Przez przepisy prawa podatkowego - w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej - należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Ustawy podatkowe - zgodnie z definicją art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej - to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na jego obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Oznacza to, że wnioskodawca ma uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Zatem w zakresie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie. W szczególności zatem żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku.

W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację, jak - w dotyczącym go stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) - organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez niego rozliczenia tego podatku.

Jeden z aktów prawnych podanych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. WE L 302, str. 1 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), na tle którego Spółka powzięła jedną ze swoich wątpliwości, nie jest ustawą podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Stąd nie może być podstawą do rozstrzygania o jej ewentualnych prawa lub obowiązkach podatkowych.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej zwaną "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się - co do zasady - terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (pkt 3 ww. artykułu).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju Unii Europejskiej.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

1.

przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

a.

zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,

b.

potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego;

2.

(uchylony).

Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści (art. 33a ust. 2a ustawy).

W myśl art. 33a ust. 4 ustawy, podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celnego oraz naczelnika urzędu skarbowego o:

1.

zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 - przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie;

2.

rezygnacji z rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 - przed początkiem okresu rozliczeniowego, w którym rezygnuje z takiego rozliczenia.

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (33a ust. 6 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać odprawy celnej w procedurze uproszczonej z art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego, korzystając z pozwolenia agencji celnej, która ma działać w jej imieniu jako przedstawiciel bezpośredni. Przed dokonaniem odprawy w tej procedurze zamierza dopełnić formalności z art. 33a ust. 2 i 4 ustawy o VAT.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą zasadności rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w przypadku, gdy korzysta z usług agencji celnej działającej w charakterze jej przedstawiciela bezpośredniego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Spółki, że - jeżeli spełni wszystkie warunki określone w art. 33a ustawy - będzie uprawniona do skorzystania z rozliczania podatku należnego z tytułu importu towarów w sposób, o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT (w deklaracji VAT). Dotyczy to również przypadku, gdy Spółka skorzysta z procedury uproszczonej określonej w art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego w oparciu o zezwolenie na jej stosowanie udzielone agencji celnej działającej w charakterze jej przedstawiciela bezpośredniego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl