ITPP3/4512-662/15/JC - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką niezabudowanej działki nr 51/36 o powierzchni 41,2561 ha położonej we wsi... gm..... Działkę nabyła w drodze darowizny do swojego majątku osobistego - akt notarialny z dnia... 2013 r. W dacie darowizny działka miała charakter rolny. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w ramach wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT (ze względu na nieprzekroczenie obrotu rodzącego obowiązek w tym podatku). Działalność gospodarcza nie obejmuje obrotu nieruchomościami, ww. działka nie stanowi majątku przedsiębiorstwa ani w żaden sposób nie jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Aktualnie działka jest dzierżawiona na cele rolnicze, jako majątek osobisty nie związany z działalnością. Dnia... 2015 r. Rada Gminy... podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu wsi... obejmującego działkę nr 51/36. O opracowanie i uchwalenie tego planu występował poprzedni właściciel działki. W dacie nabycia działki obowiązywało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uchwalone 25 lutego 2010 r. Wynikało z niego, że zmieniony zostanie charakter gruntów wchodzących w skład działki z rolnych na tereny przemysłowe. Zgodnie z uchwalonym planem zagospodarowania przestrzennego teren działki został podzielony na kilka obszarów o następującym przeznaczeniu:

* obszar oznaczony jako 01 U/P o pow. ok. 16,87 ha: teren zabudowy usługowej oraz obiektów produkcyjnych, składów i magazynów,

* obszar oznaczony jako 02.U/P o pow. ok. 11,40 ha: teren zabudowy usługowej oraz obiektów produkcyjnych, składów i magazynów,

* obszar oznaczony jako 03. U/P opow. ok. 3,26 ha: teren zabudowy usługowej oraz obiektów produkcyjnych, składów i magazynów,

* obszary oznaczone jako 04. R o pow. ok. 7,58 ha, 05. R o pow. ok. 3,40 ha i 06. R o pow. ok. 0,14 ha: tereny rolnicze; zakaz lokalizacji zabudowy.

Zamiarem Wnioskodawczyni jest sprzedaż działki nr 51/36 przy czym w pierwszym etapie zamierza wydzielić geodezyjnie z działki nr 51/36 działkę obejmującą obszar oznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego jako 03. U/P (działka nr 1) i działkę obejmującą obszary oznaczone w planie jako 04. R i 05. R (działka nr 2) i te działki sprzedać w pierwszej kolejności. W dalszej perspektywie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać pozostały grunt przy czym w zależności od zainteresowania nabywców może się to odbyć jako sprzedaż całości bądź jako sprzedaż wydzielonych działek. Wydzielenie ww. działek powoduje konieczność wydzielenia drogi wewnętrznej umożliwiającej dostęp do działek. W tej sprawie Wnioskodawczyni podjęła już rozmowy z Urzędem Gminy... i poczynione zostały ustalenia dotyczące m.in. wytyczenia drogi oraz docelowego przekazania jej na własność Urzędowi Gminy. Wnioskodawczyni podjęła również pewne działania zmierzające do upublicznienia zamiaru sprzedaży gruntu, a mianowicie zleciła 2 biurom pośrednictwa w obrocie nieruchomościami poszukiwanie nabywców. Innych działań zmierzających do upublicznienia oferty sprzedaży (reklama czy inne działania marketingowe) czy podniesienia wartości działek (zbrojenie terenu, uzyskiwanie pozwolenia na budowę itp.) nie podejmowała i nie zamierza podejmować.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedając dwie wydzielone działki - działkę nr 1 o charakterze budowlanym (obszar ujęty w planie jako 03. U/P), oraz działkę nr 2 o charakterze rolnym (obszar ujęty w planie jako 04. R i 05. R) Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT zobowiązany do opodatkowania sprzedaży działki budowlanej podatkiem VAT oraz do wykazania sprzedaży działki rolnej, jako zwolnionej z tego podatku.

2. Czy dokonując kolejnych sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 51/36 (działek budowlanych) Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do opodatkowania tej sprzedaży podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie zaś z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT pod pojęciem terenów budowlanych rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzja, o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Powyższe oznacza zatem, że generalnie czynność dostawy terenów budowlanych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dokonywanie dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (np. rolnych) jest natomiast z tego podatku zwolnione. Nie każda jednak czynność dostawy działki budowlanej rodzi obowiązek w podatku VAT. Aby czynność sprzedaży działki budowlanej rodziła skutki w podatku VAT musi zostać dokonana przez podatnika tego podatku. Zgodnie z art. 15 ustawy o ustawy o VAT podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dla zdefiniowania podatnika podatku VAT nie ma znaczenia fakt formalnego zarejestrowania działalności gospodarczej, istotny jest rodzaj wykonywanych czynności i okoliczności, w jakich czynności te są wykonywane. Obowiązująca aktualnie wykładnia przepisów ustawy o VAT poparta licznym orzecznictwem sadów administracyjnych (np. wyrok NSA z 3 marca 2015 r., sygn. akt I FSK 1859/13; wyrok NSA z 11 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1985/13; wyrok NSA z 27 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 774/13) sprowadza się do tego, że podmiot dokonujący sprzedaży działek budowlanych jest podatnikiem podatku VAT jeśli dokonuje tej sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także wtedy kiedy formalnie tej działalności nie prowadzi ale z całokształtu podejmowanych przez ten podmiot działań wynika, że dokonuje sprzedaży w sposób zorganizowany tzn. podejmuje takie same działania, jak podmiot zajmujący się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. W szczególności są to: nabywanie nieruchomości w celu ich odsprzedaży, podział/scalanie mające na celu uatrakcyjnienie przedmiotu sprzedaży (chociaż nie zawsze), zabieganie o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego czy wydanie decyzji o warunkach zabudowy, reklamowanie przedmiotu sprzedaży, aktywne poszukiwanie nabywców, uzbrajanie terenu, wytyczanie dróg itp. Nie działa natomiast w charakterze podatnika VAT osoba, która dokonuje sprzedaży działek budowlanych w ramach zarządu swoim majątkiem osobistym, nie nabytym w celu odsprzedaży i nie wykonuje przy tym czynności charakterystycznych dla profesjonalnej działalności handlowców. Nie ma przy tym znaczenia liczba i zakres transakcji oraz fakt, że przed sprzedażą dokonano podziału działek. Jeśli analiza całokształtu działań podmiotu podejmowanych w celu dokonania sprzedaży osobistego majątku, w skład którego wchodzą działki budowlane, nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, wskazuje na to, że czynności te nie mają cech zorganizowania, ciągłości, powtarzalności, nie można mówić w takiej sytuacji, że podmiot działa jako podatnik VAT. Przenosząc powyższe na stan faktyczny stwierdzić należy, że działka nr 51/36 została nabyta w drodze darowizny do majątku osobistego, a więc nie została nabyta w celu jej dalszej odsprzedaży i nie była wykorzystywana w żaden sposób w prowadzonej działalności gospodarczej. Pomysł sprzedaży zrodził się po uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego i zmianie charakteru działki (z rolnej na przemysłową). Ponieważ znalazł się potencjalny kupiec na część działki Wnioskodawczyni postanowiła wydzielić 2 działki (jedną o charakterze budowlanym i jedną o charakterze rolnym) i na razie sprzedać te 2 działki. Poza wydzieleniem 2 działek i drogi wewnętrznej warunkującej dostęp do wydzielonych działek oraz daniem ogłoszenia do 2 biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami Wnioskodawczyni nie wykonywała i nie będzie wykonywała żadnych innych czynności związanych ze sprzedażą. W perspektywie czasowej (trudno określić w jakiej) być może zaistnieje konieczność wydzielenia kolejnych działek i ich sprzedaż, Wnioskodawczyni nie wyklucza też możliwości sprzedaży jednorazowej pozostałego gruntu. Poza jednak geodezyjnym wydzieleniem działek, ewentualnych dróg wewnętrznych umożliwiających dostęp do działek i zleceniem sprzedaży do biura pośrednictwa nieruchomościami również w przyszłości Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała żadnych innych działań związanych ze sprzedażą. W ocenie Wnioskodawczyni zatem dokonując w najbliższym czasie sprzedaży 2 wydzielonych działek a w perspektywie kolejnych w warunkach i okolicznościach wyżej opisanych nie będzie działała jak podatnik VAT. Wykonywane czynności zmierzających do sprzedaży ww. działek nie są bowiem czynnościami, które wykonuje handlowiec profesjonalnie zajmujący się obrotem nieruchomościami. Nie można też powiedzieć, o wykorzystywaniu posiadanego majątku osobistego (grunty) w sposób zorganizowany i ciągły dla celów zarobkowych. Bez wątpienia działki sprzedawane będą w celach zarobkowych ale czynione to będzie sporadycznie. Sprzedaż działek będzie zatem sprzedażą majątku osobistego nie noszącą cech zorganizowanej działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 1i2 ustawy o VAT, a zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy przy tym wskazać, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast, jak wyjaśnił Trybunał, w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym - podkreślił Trybunał.

Podkreślić należy, że ww. orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1453/11), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 890/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału. Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wykonywanie czynności marketingowych czy uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

W tej kwestii wypowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), orzekając, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. W ocenie NSA, ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z kolei w wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08) Naczelny Sąd Administracyjny wyeksponował okoliczność, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. NSA w wyroku z dnia 18 października 2011 r. sygn. akt 1536/10 wymienił również, że na działalność zorganizowaną prowadzoną przez osobę fizyczną, mogą wskazywać takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, czy też wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane, zgodnie z regulacją art. 2 pkt 33 ustawy, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, treści powołanych przepisów prawa, jak również aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Slaby (C-I 80/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-I 81/10), prowadzi do stwierdzenia, że - wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - planowana sprzedaż niezabudowanej działki którą Wnioskodawczyni planuje etapowo podzielić na mniejsze działki nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym.

W analizowanej sprawie uznać należy, że Wnioskodawczyni - dokonując planowanej sprzedaży wydzielonych działek - będzie działała w charakterze podatnika, a czynności te będą nosiły znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak bowiem wynika z okoliczności sprawy aktualnie działka jest dzierżawiona na cele rolnicze. Wykorzystywanie posiadanego gruntu w sposób ciągły dla celów zarobkowych, świadczy o tym, że mamy do czynienia z prowadzeniem przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni planując zbycie gruntu zamierza podzielić nieruchomość na mniejsze działki, wydzielić drogi wewnętrzne, oraz podjęła już działania zmierzające do upublicznienia zamiaru sprzedaży gruntu, a mianowicie zleciła 2 biurom pośrednictwa w obrocie nieruchomościami poszukiwanie nabywców. A zatem zaangażowała środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami tj. planuje wykazać aktywność w przedmiocie zbycia przedmiotowych działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Działania które zamierza podjąć Wnioskodawczyni, przed planowaną sprzedażą gruntu, mają na celu uatrakcyjnienie nieruchomości dla potencjalnych nabywców. Takie świadome działania mają na celu przygotowanie przedmiotowego gruntu do sprzedaży, zmierzając do osiągnięcia korzyści materialnych z tego tytułu. Zamiary Wnioskodawczyni świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do środków wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Powyższe wskazuje również na komercyjny charakter planowanej transakcji.

W związku z przedstawionymi okolicznościami, uznać należy, że podjęte działania nie stanowią zarządu majątkiem prywatnym i będą uznane za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Tym samym planowana sprzedaż działek nie będzie stanowiła zwykłego wykonywania prawa własności, a Wnioskodawczyni będzie działała w tym zakresie jak handlowiec.

Dokonanej oceny nie mogą zmienić zapewnienia Wnioskodawczyni, że działka została nabyta w drodze darowizny do majątku osobistego, a więc nie nabyła jej w celu dalszej odsprzedaży i nie wykorzystywała jej w żaden sposób w prowadzonej działalności gospodarczej. Pomysł sprzedaży zrodził się dopiero po uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego i zmianie charakteru działki (z rolnej na przemysłową). Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała oraz nie zamierza podejmować innych działań zmierzających do upublicznienia oferty sprzedaży (reklama czy inne działania marketingowe) czy podniesienia wartości działek (zbrojenie terenu, uzyskiwanie pozwolenia na budowę itp.) poza geodezyjnym wydzieleniem działek, ewentualnych dróg wewnętrznych umożliwiających dostęp do działek i zleceniem sprzedaży do biura pośrednictwa nieruchomościami.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawczynię dostawa działki nr 1 o charakterze budowlanym stanowić będzie dostawę terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, natomiast dostawa działki nr 2 o charakterze rolnym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług gdyż stanowić będzie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane.

Sprzedaż kolejnych działek (działek budowlanych) powstałych z podziału działki stanowić będzie dostawę terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika bowiem, że przedmiotowa nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym teren działki został podzielony na kilka obszarów przeznaczonych pod zabudowę (obszary oznaczone jako 01. U/P, 02. U/P, 03. U/P) oraz przeznaczonych na tereny rolnicze z zakazem lokalizacji zabudowy (obszary oznaczone jako 04. R, 05. R, 06. R). Zatem ta część działki która spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy-transakcja będzie podlegała opodatkowaniu. Natomiast ta część działki która nie spełnia definicji terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy-będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.