ITPP3/4512-648/15/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu 18 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 30 listopada 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu "M" - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 listopada 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu "M".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto jest czynnym "płatnikiem" podatku od towarów i usług i realizowała w latach 2010-2011 projekt "M".

Przedmiotem projektu była modernizacja pracowni zawodowych w funkcjonującej jednostce budżetowej miasta - Zespole Szkół Mechanicznych. W ramach projektu utworzono i wyposażono następujące pracownie:

* pracownię samochodową,

* pracownię logistyki,

* pracownię komputerową (projektowania komputerowego),

* pracownię elektrotechniki i mechatroniki.

Zmodernizowane pomieszczenia znajdują się w budynku Zespołu Szkół Mechanicznych. Do przebudowy i remontu wyznaczono sale lekcyjne nr: 8, 9, 10, 211, 316 i 317.

I. Modernizacja i wyposażenie pracowni samochodowej.

W celu utworzenia nowej pracowni samochodowej zmodernizowano istniejące pracownie, znajdujące się w gabinecie nr 8 o pow. 60,96 m² oraz gabinecie nr 9 o pow. 60,72 m². W gabinetach znajdują się zaplecza wydzielone od reszty sali ścianką działową. Zlikwidowano 1 zaplecze w celu zwiększenia powierzchni użytkowej. Gabinet nr 8 został przeznaczony na salę wykładową, a salę nr 9 przewidziano na pracownię do ćwiczeń. Pomiędzy salami znajduje się zaplecze (sala przechodnia) o pow. 11,88 m² do wyłącznego użytku nauczycieli.

II. Remont gabinetu nr 10 przeznaczonego na pracownię logistyki.

W celu utworzenia nowej pracowni logistyki zmodernizowano istniejącą pracownię, znajdującą się w gabinecie nr 10 o pow. 62,97 m². Do gabinetu przynależy zaplecze o pow. 11,78 m², oddzielone od reszty sali ścianką działową. Pomieszczenie posiada wejście z korytarza oraz drzwi do gabinetów po obu jego stronach. Gabinet nr 10 został przeznaczony na salę wykładową, a zaplecze pozostawiono jako salę przechodnią do wyłącznego użytku nauczycieli.

III. Remont gabinetu nr 211 przeznaczonego na pracownię komputerową (projektowania komputerowego).

W celu utworzenia nowej pracowni komputerowej zmodernizowano istniejącą pracownię, znajdującą się w gabinecie nr 211 o pow. 76,48 m². W gabinecie znajduje się zaplecze o pow. 11,96 m², wydzielone od reszty sali ścianą działową. Pomieszczenie posiada jedyne wejście z sali nr 211. Gabinet został przeznaczony na pracownię komputerową. Zaplecze częściowo pozostawiono do użytku dla nauczycieli, a w dalszej części przewidziano serwerownię oraz urządzenia do obsługi sieci teleinformatycznej.

IV. Remont gabinetów nr 316 i 317 przeznaczonych na pracownię mechatroniki i elektroniki.

W celu utworzenia nowej pracowni mechatroniki i elektroniki zmodernizowano istniejące pracownie, znajdujące się w gabinetach nr 316 o pow. 62,64 m² oraz gabinet nr 317 o pow. 66,34 m². W obu gabinetach znajdują się zaplecza wydzielone od reszty sali ścianką działową. Zlikwidowano 1 zaplecze w celu zwiększenia powierzchni użytkowej. Gabinet nr 316 został przeznaczony na salę wykładową, a salę nr 317 przewidziano na pracownię do ćwiczeń. Pomiędzy salami znajduje się zaplecze (sala przechodnia) o pow. 12,75 m² do użytku dla nauczycieli.

V. Modernizacja instalacji CO.

VI. Modernizacja instalacji elektrycznej i teletechnicznej.

Celem strategicznym projektu była poprawa warunków i jakości kształcenia kadr zgodnie z zapotrzebowaniem gospodarki miasta i regionu oraz stworzenie możliwości uzyskania przez mieszkańców wysokich kwalifikacji zawodowych.

Cele szczegółowe:

* modernizacja i wyposażenie pracowni Zespołu Szkół Mechanicznych, poprawiających jakość kształcenia w zawodach: mechatroniki, informatyki, logistyki i pojazdów samochodowych;

* stworzenie warunków do kształcenia w zawodach niezbędnych dla gospodarki miasta i regionu;

* zapewnienie w 2010 r. 664 uczniom Zespołu Szkół Mechanicznych odbywania zajęć praktycznych i zawodowych na odpowiednim poziomie programowym, spełniającym standardy unijne;

* umożliwienie mieszkańcom regionu podnoszenia i zdobywania kwalifikacji w postaci odbywania egzaminów zawodowych oraz uczestniczenia w kursach podnoszących umiejętności zawodowe, przy wykorzystaniu zmodernizowanej bazy Zespołu Szkół Mechanicznych.

Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu (zakupionego w ramach projektu sprzętu komputerowego z oprogramowaniem oraz robót budowlanych) jest Gmina. Powstałą w wyniku realizacji projektu infrastrukturą zarządza Dyrektor Zespołu Szkół Mechanicznych. Po zakończeniu realizacji projektu za finansowanie i utrzymanie obiektu w odpowiednim standardzie odpowiada Gmina. Środki finansowe na te cele pochodzą z budżetu miasta. W ramach powstałej infrastruktury, Gmina oraz Zespół Szkół Mechanicznych nie zawierały umów cywilno-prawnych. Inwestycja została zrealizowana w ramach zadań własnych Gminy. Wydatki poniesione w trakcie realizacji projektu nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, Gmina ma możliwość odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Zdaniem Gminy, nie ma możliwości odzyskania w całości podatku naliczonego wynikającego z realizacji przedmiotowego projektu. Zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, co do zasady realizowany projekt musi zachować trwałość przez okres 5 lat od daty zakończenia realizacji inwestycji, określonej w umowie dofinansowania projektu. Nie może też zostać poddany znaczącej modyfikacji, mającej wpływ na charakter lub warunki realizacji projektu. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu stanowi majątek Gminy.

W związku z tym Gmina, jako beneficjent dofinansowania projektu modernizacji i wyposażenia Zespołu Szkół Mechanicznych nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z jego realizacją. Podatek został uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Brzmienie ww. przepisu do dnia 31 grudnia 2013 r. było następujące:

Obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze lokalnym, wykonywanych przez gminę, należą m.in. zadania w zakresie edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki. Odliczenia może dokonać czynny podatnik podatku od towarów i usług a nabyte towary i usługi powinny być wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Ustawa nie przewiduje możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Związek pomiędzy zakupem towarów i usług a wykonaniem czynności opodatkowanych jest warunkiem koniecznym dla zastosowania procedury określonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższe kwestie zostały uregulowane w analogiczny sposób w rozporządzeniach Ministra Finansów:

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego, przesądza o braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak również braku możliwości zwrotu podatku. Warunki skorzystania z tego prawa nie zostały spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie wykorzystuje efektów inwestycji do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług potrzebnych do realizacji ww. inwestycji.

Gminie nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.