ITPP3/4512-637/15/AP - VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 7 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje sprzedać w drodze ustnego przetargu nieograniczonego nieruchomości położone w miejscowości G. oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 249/6, 249/9, 249/17, 249/21, 249/29 objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dzięki realizacji projektu inwestycyjnego pn. "...", realizowanego w okresie od 31 marca 2009 r. do 30 kwietnia 2015 r., działki zostały uzbrojone w infrastrukturę techniczną oraz na ww. działkach powstały zbiorniki retencyjne. Spółka w trakcie realizacji inwestycji od wydatków poniesionych na uzbrojenie terenów oraz budowę zbiorników retencyjnych odliczyła podatek naliczony. Gdyby Spółka nie zrealizowała przedmiotowej inwestycji, ceny działek byłyby niższe. Przed rozpoczęciem inwestycji grunty te były wykorzystywane do prowadzenia działalności.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 stycznia 2016 r. Spółka poinformowała, że infrastrukturę techniczną stanowi doprowadzona do granicy poszczególnych działek: droga dojazdowa, sieć kanalizacyjna, deszczowa, wodna, energetyczna i elektryczna. Infrastruktura techniczna nie znajduje się na terenie nieruchomości. Zbiorniki retencyjne znajdujące się na terenie działek są budowlami, w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. poz. 1409 z późn. zm.). Ww. obiekty nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych czynności o podobnym charakterze. Spółka nie dokonywała ulepszeń obiektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka planowaną sprzedaż niezabudowanych działek nr 249/6, 249/9, 249/17, 249/21, 249/29, na terenie których znajdują się zbiorniki retencyjne powinna opodatkować podatkiem VAT stawką podstawową 23%.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, to gruntu przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Umiejscowienie zbiorników retencyjnych na terenie ww. działek nie daje uprawnienia do zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W ocenie Spółki planowana sprzedaż działek niezabudowanych, objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, tj. działki nr 249/6, 249/17, 249/21, 249/29 na terenie których znajdują się zbiorniki retencyjne nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane #8722; na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy #8722; rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu #8722; zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z kolei, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka jako czynny podatnik podatku od towarów i usług planuje sprzedać nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 249/6, 249/9, 249/17, 249/21, 249/29 objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W ramach realizacji projektu inwestycyjnego pn. "..." realizowanego w okresie od 31 marca 2009 r. do 30 kwietnia 2015 r. działki zostały uzbrojone w infrastrukturę techniczną oraz na ww. działkach powstały zbiorniki retencyjne. Spółka w trakcie realizacji inwestycji od wydatków poniesionych na uzbrojenie terenów oraz budowę zbiorników retencyjnych odliczyła podatek naliczony. Infrastruktura techniczna stanowi doprowadzona do granicy poszczególnych działek: droga dojazdowa, sieć kanalizacyjna, deszczowa, wodna, energetyczna i elektryczna. Infrastruktura techniczna nie znajduje się na terenie nieruchomości. Spółka poinformowała, że zbiorniki retencyjne znajdujące się na terenie działek są budowlami, w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. poz. 1409 z późn. zm.). Ww. obiekty nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych czynności o podobnym charakterze. Spółka nie dokonywała ulepszeń obiektów.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy na tle powołanych przepisów, stwierdzić należy, że skoro przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość zabudowana zbiornikami retencyjnymi, stanowiącymi (jak wskazała Spółka) budowle w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, przy dostawie tej nieruchomości, nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie teren niezabudowany inny niż tereny budowlane.

Z uwagi na fakt, iż w momencie sprzedaży niniejszej nieruchomości dojdzie do pierwszego zasiedlenia w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy, planowana sprzedaż nie będzie podlegać również zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jako, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i dokonywała odliczenia podatku naliczonego, w związku z budową zbiorników retencyjnych, w ramach realizacji projektu inwestycyjnego, brak jest również podstaw do zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zatem dostawa nieruchomości zabudowanej podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług, tj. 23% VAT. Z powyższego względu nie będzie możliwe również zastosowanie zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto stwierdzić należy, że do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do obiektów wybudowanych na tym gruncie, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.