ITPP3/4512-610/15-4/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 8 stycznia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w drodze egzekucji sądowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w drodze egzekucji sądowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu... lutego 2015 r. Wnioskodawca wszczął egzekucję z prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w..., dla której Sąd Rejonowy. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr....

Dłużnik:. jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Nieruchomość jest zabudowana i w chwili planowanej sprzedaży również będzie zabudowana.

Obiekt (budynki, budowle) nie zostały wybudowane przez dłużnika.

Obiekt (budynki, budowle) były i są wykorzystywane jako produkcyjne, zaś część pomieszczeń była i jest wynajmowana.

Obiekt (budynki, budowle) zostały nabyte przez dłużnika wraz z prawem użytkowania wieczystego w kwietniu 2005 r. W związku z nabyciem obiektu dłużnik nie odliczył VAT. Obiekt był tylko pobieżnie remontowany. Od wydatków dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących takie wydatki. Wydatki na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w.... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr... w trybie egzekucji sądowej, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w.... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr... w trybie egzekucji sądowej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* (...)

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6);

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawodawca, w art. 2 pkt 14 ustawy, definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy czym zaznaczyć należy, że przewidziane przepisami prawa podatkowego określone konsekwencje wystąpienia pierwszego zasiedlenia odnosić można wyłącznie względem zasiedlonego budynku, budowli lub jego części. Innymi słowy, konsekwencje podatkowo-prawne zasiedlenia budynku, budowli, lub jego części odnosić można wyłącznie do zasiedlonej części obiektu (np. całości lub tylko jego części).

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Stosownie do treści art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29a ust. 8 ustawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że zbycie opisanego we wniosku prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej dłużnika w drodze egzekucji sądowej będzie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji bowiem wskazane prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości było wykorzystywane przez dłużnika (firma, zarejestrowana jako podatnik VAT czynny) do działalności gospodarczej (wykorzystanie obiektu/budynki, budowle w celach produkcyjnych oraz część pomieszczeń była i jest wynajmowana). Dłużnik będzie więc działał w związku z tą czynnością jako podatnik podatku od towarów i usług, co w rezultacie będzie pociągało za sobą obowiązek opodatkowania dostawy.

Niemniej jednak dla opisanej we wniosku dostawy zastosowanie znajdą przepisy:

#61607;

* art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w powiązaniu z art. 29a ust. 8 ustawy, pod warunkiem, że od momentu pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (od momentu wynajęcia części pomieszczeń) upłynął okres dwóch lat. W tej sytuacji zwolnieniem na podstawie wskazanej normy objęta będzie wyłącznie wynajmowana część obiektu oraz odpowiednia część prawa użytkowania wieczystego nieruchomości;#61607;

* art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w powiazaniu z art. 29a ust. 8 ustawy - w odniesieniu do części obiektu oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, niespełniającej ww. warunku. Zaznaczyć należy, że dłużnik nie odliczał VAT w związku z nabyciem obiektu i jednocześnie nie dokonano ulepszeń, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej obiektu (ponoszono jedynie wydatki na pobieżny remont, z tego tytułu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących takie wydatki). Tym samym spełnione zostaną przesłanki warunkujące zwolnienie w oparciu o wskazaną normę.

Reasumując, opisana we wniosku dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże będzie mogła korzystać, na opisanych wyżej warunkach, ze zwolnienia od tego podatku.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo podkreśla się, że analiza załączonych do wniosku dokumentów nie podlega ocenie tut. organu, albowiem wykracza to poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.