ITPP3/4512-560/15/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2015 r. (data wpływu 13 października 2015 r.), uzupełnionym w piśmie z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki medycznej zwolnione z podatku od towarów i usług i realizował ww. projekt inwestycyjny w okresie od 1 czerwca 2010 r. do 31 grudnia 2012 r. Założeniem projektu było utworzenie innwoacyjnego gabinetu ortodontycznego. W wyniku projektu utworzono w O. kompleksowy gabinet ortodontyczny. Placówka wykazuje się całkowitą innowacyjnością na lokalnym rynku, co wpływa pozytywnie na wizerunek firmy na tle innych podmiotów. Powstały gabinet oferuje pacjentom kompleksowe usługi ortodontyczne, którzy w jednym miejscu mają możliwość skorzystania z wielu usług stomatologicznych w zakresie ortodoncji, włącznie z wykonaniem pantomograficznych zdjęć RTG. Lokalizacja gabinetu oszczędza czas i pieniądze na dojazd do placówki.

Według Wnioskodawcy, nie mógł odliczyć podatku zawartego w cenie zakupionych towarów i usług, ponieważ zakupy te nie służyły czynnościom opodatkowanym.

Na podstawie dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. państwa członkowskie, w tym również Polska, zwalniają m.in. opiekę szpitalną i medyczną ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze. Stosowanie zwolnień od podatku tych czynności jest obligatoryjne.

Stosowanie zwolnienia od podatku jak podkreśla Minister Finansów, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów bądź usług, ponieważ takie prawo przysługuje tylko w związku z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca zaznaczył, że wobec tego podatek od towarów i usług został uznany za wydatek kwalifikowalny.

Gabinet Stomatologiczny nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją ww. projektu Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT od zakupionych towarów i usług, które służą czynnościom zwolnionym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonywania zakupów związanych z ww. usługami, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż podatek ten związany jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi i nie podlega odliczeniu.

Gabinet Stomatologiczny świadczy usługi zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług: "18) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwana dalej ustawą), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższe kwestie zostały uregulowane w analogiczny sposób w rozporządzeniach Ministra Finansów:

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Gabinet Stomatologiczny nie spełnia warunków umożliwiających obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot różnicy podatku, gdyż nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a nabyte towary i usługi nie służą czynnościom opodatkowanym. Ponadto, nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego, gdyż środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanych rozporządzeniach.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.