ITPP3/4512-478/15/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności stosowania 0% stawki VAT do dostaw paliwa na rzecz przewoźników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności stosowania 0% stawki VAT do dostaw paliwa na rzecz przewoźników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

... sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest dostawcą paliwa lotniczego. Spółka dostarcza paliwo przede wszystkim na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Odbiorcami są zarówno przewoźnicy krajowi (z siedzibą w Polsce) jak i międzynarodowi (z siedzibą poza Polską, głównie w krajach UE, ale również poza UE). Status przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym Spółka dla celów VAT weryfikuje w oparciu o przepisy ustawy o VAT.

W przypadku przewoźników krajowych spełniają oni warunki określone w art. 83 ust. 1a-1e ustawy o VAT i w stosunku do dostawy paliwa lotniczego tym przewoźnikom Spółka stosuje 0% stawkę VAT.

Co do przewoźników nieposiadających siedziby na terenie kraju wykonujących przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, z którymi Wnioskodawca współpracuje w zakresie dostawy paliwa lotniczego, ich uprawnienie do wykonywania takich przewozów wykazywane jest:

* na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego - najczęściej jest to tzw. certyfikat AOC - lub

* na podstawie wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Przedstawienie koncesji lub certyfikatu ma miejsce najczęściej w sytuacji, gdy w danym kraju nie jest prowadzona lista przewoźników lotniczych, o której mowa wyżej. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy niektórzy przewoźnicy lotniczy przedstawiają koncesję lub certyfikat (najczęściej certyfikat AOC), pomimo tego, że w ich krajach prowadzona jest odpowiednia lista przewoźników lotniczych. Brak wpisu wynika z różnych powodów, niezależnych od Wnioskodawcy i niepodlegających przez niego weryfikacji.

Jednocześnie Spółka prowadzi dokumentację, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT, potwierdzającą, że dostawy paliwa są dokonywane na rzecz przewoźnika lotniczego z zagranicy wykonującego przewozy głównie w transporcie międzynarodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT w stosunku do dostaw paliwa lotniczego, jeżeli nabywcą paliwa lotniczego jest przewoźnik lotniczy nieposiadający siedziby w kraju i wykonujący przewozy głównie w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), nawet jeżeli nie posiada on wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do stosowania 0% stawki VAT w stosunku do dostaw paliwa lotniczego, jeżeli odbiorcą paliwa lotniczego jest przewoźnik lotniczy nieposiadający siedziby w kraju i wykonujący przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), nawet jeżeli nie posiada on wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

(i)

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym stosuje się szczególną, 0% stawkę VAT. Do wskazanej w tym przepisie kategorii towarów niewątpliwie należą dostawy paliwa lotniczego dokonywane przez Spółkę na rzecz takich przewoźników lotniczych.

Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że dla zastosowania stawki 0% niezbędne jest by dostawa paliwa lotniczego została dokonana na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, przy zachowaniu przez podatnika określonego w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT warunku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

(ii)

Pojęcie przewoźnika lotniczego nieposiadającego siedziby na terytorium Polski, wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zostało zdefiniowane w art. 83 ust. 1f ustawy o VAT.

Stosowanie do treści art. 83 ust. 1f ustawy o VAT, przez takich przewoźników rozumie się przewoźników lotniczych:

Spółka zwróciła uwagę na sposób zredagowania przez ustawodawcę ww. przepisu ustawy o VAT. Jako łącznik pomiędzy obydwoma warunkami niezbędnymi do uznania w świetle art. 83 ust. 1f ustawy o VAT przewoźnika lotniczego za przewoźnika wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym zastosowana została alternatywa łączna "lub".

Zgodnie więc z zasadami logiki formalnej powszechnie akceptowanymi i stosowanymi na gruncie wykładni językowo-gramatycznej przepisów prawa podatkowego w tej sytuacji wystarczające jest spełnienie któregokolwiek z alternatywnych warunków wskazanych w tym przepisie.

(iii)

Wnioskodawca zwrócił uwagę na treść uzasadnienia do ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), która nadała obecne brzmienie art. 83 ust. 1f ustawy o VAT poprzez sformułowanie pkt 1 i 2. Zgodnie z sejmowym drukiem 808 zmiana art. 83 ust. 1f ustawy o VAT miała na celu doprecyzowanie pojęcia przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym dla potrzeb stosowania stawki 0%, w przypadkach o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1-5, 13, 16 i 18 ustawy o VAT w odniesieniu do zagranicznych przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zmiana doprecyzowująca została dokonana przede wszystkim by ułatwić podatnikom stosowanie przepisów, o których mowa powyżej, przez podmioty dokonujące dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz zagranicznych przewoźników lotniczych. Wskazanie w przepisach przykładowych dokumentów uprawniających przewoźnika do uzyskania preferencji podatkowych dla danej dostawy (czynności) da sprzedawcom pewność, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisach.

Mając to na uwadze - zdaniem Spółki - działający racjonalnie ustawodawca nie bez powodu przy formułowaniu art. 83 ust. 1f pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT wprowadził możliwość alternatywnego wykazania uprawnienia w państwie siedziby do wykonywania przewozów międzynarodowych.

(iv)

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że podobne stanowisko było już podzielane przez organy podatkowe. M.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. IPPP3/443-1376/11-4/MK tenże potwierdził, że certyfikat AOC jest dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki VAT 0%. Stanowisko to było potem konsekwentnie podtrzymywane, o czym świadczą m.in. wydane już po wejściu w życie nowelizacji ustawy o VAT z dnia 7 grudnia 2012 r. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2013 r. sygn. IPPP3/443-106/13-2/SM oraz z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. IPPP3/443-243/13-2/LK.

(v)

Mając zatem na uwadze powyższe uwagi, w przypadku dostawy paliwa lotniczego do odbiorcy będącego przewoźnikiem lotniczym wykonującym przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

Będzie miało to miejsce niezależnie od tego, czy taki przewoźnik posiada siedzibę w państwie, gdzie nie jest w ogóle prowadzona lista przewoźników, o której mowa w art. 83 ust. 1f pkt 2 ustawy o VAT, czy też z kraju, gdzie jest prowadzona taka lista, ale nie uzyskał on na nią wpisu z różnych powodów, niezależnych od Wnioskodawcy i niepodlegających weryfikacji przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.